Roczniki Teologiczne, 2015, T. 62, nr 6
Stały URI dla kolekcjihttps://theo-logos.pl/handle/123456789/20346
Przeglądaj
Przeglądaj Roczniki Teologiczne, 2015, T. 62, nr 6 wg Temat "Adam Ludwik Szafrański"
Teraz wyświetlane 1 - 9 z 9
- Wyników na stronę
- Opcje sortowania
Pozycja Działalność ks. prof. Adama Ludwika Szafrańskiego w diecezji kieleckiejŚledzianowski, Jan (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2015)W 2014 roku przypadła 10 rocznica śmierci wybitnego polskiego pastoralisty, ks. prof. A.L. Szafrańskiego. Jest to dobra okazja, aby przypomnieć jego osiągnięcia nie tylko w zakresie dorobku naukowo-pisarskiego, ale także w zakresie jego działności naukowej, organizacyjnej i duszpasterskiej. Ks. Szafrański znaczną część swego życia poświęcił pracy naukowo-dydaktycznej w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Niemniej był on kapłanem diecezji kieleckiej i w pewnym okresie swego życia realizował swoje powołanie w tym właśnie Kościele lokalnym, zostawiając tam wciąż niezatarte ślady. Niniejsze opracowanie prezentuje jego najważniejsze osiągnięcia na polu działalności naukowo-organizacyjnej i duszpasterskiej w diecezji kieleckiej.Pozycja Kapłańska osobowość ks. prof. dr. hab. Adama Ludwika SzafrańskiegoRyszka, Czesław (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2015)Pozycja Ks. prof. Adam Ludwik Szafrański – opiekun i moderator duszpasterstwa rodzin w diecezji lubelskiejRyszka, Elżbieta (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2015)Pozycja Księdza prof. Adama Ludwika Szafrańskiego promocja laikatuWojaczek, Krystian (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2015)Ks. prof. dr hab. Adam Ludwik Szafrański był znany w środowisku jako promotor ludzi świeckich w Kościele. Dotyczyło to przede wszystkim, choć nie wyłącznie, ludzi świeckich studiujących teologię, co w okresie posoborowym było pewną nowością, ale też rodziło opory, obecne zresztą do dnia dzisiejszego. Zaangażowanie ks. Szafrańskiego w promocję laikatu wynikało z jego rozległej i głębokiej wiedzy teologicznej, szerokich horyzontów myślenia i otwartości. Wydaje się, że można zarysować trzy główne nurty uwarunkowań, które stanowiły podstawę promocji ludzi świeckich. Należą do nich uwarunkowania eklezjologiczne, uwarunkowania sakramentologiczne i uwarunkowania pastoralne.Pozycja Sprawozdanie z sympozjum naukowego „Ks. prof. dr hab. Adam Ludwik Szafrański teologiem pastoralnym i promotorem laikatu w Polsce”. Lublin, 5 listopada 2014Wink, Bartłomiej (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2015)Pozycja Świadectwo o moim Profesorze i Współpracowniku księdzu Adamie Ludwiku SzafrańskimChat, Edward (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2015)Pozycja Wkład ks. prof. Adama Ludwika Szafrańskiego w rozwój teologii liturgiiGłowacki, Zbigniew (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2015)Profesor Adam Ludwik Szafrański jest teologiem którego teologia liturgii jest przykładem integralnego traktowania całej teologii. Pojęciem podstawowym w jego badaniach jest filozoficzny termin partycypacji, który stosuje on w opisie teologicznym. Termin ten służy mu do zdefiniowania pojęcia charakteru sakramentalnego związanego z sakramentami chrztu, bierzmowania i święceń. W teologii jest to jedna z niewielu prób wyjaśnienia tego zagadnienia. Szafrański uważa, że to charakter sakramentalny otrzymany we chrzcie pozwala wierzącemu uczestniczyć w kulcie chrześcijańskim i celebrować liturgię. Jest on także dla tego teologa podstawą do określenia kapłaństwa wiernych i kapłaństwa hierarchicznego. Szafrański pokazuje je jako uczestnictwo w jedynym kapłaństwie Chrystusa. Ma to bezpośrednie konsekwencje w sprawowaniu liturgii, która jest w jego teologii dziełem Chrystusa, w które człowiek zostaje włączony. Najważniejszym sakramentem jest dla tego teologa Eucharystia, w której najważniejszym aspektem jest aspekt ofiarniczy. Udział wierzących w tym sakramencie polega na składaniu Bogu ofiar duchowych, które prowadzą do zjednoczenia z Chrystusem w Komunii świętej. Teologia liturgii Szafrańskiego jest oparta na solidnych podstawach dogmatycznych oraz wiąże celebrację z życiem chrześcijańskim i Misterium Chrystusa. Te cechy jego teologii liturgii pozwalają widzieć ją jako przykład duchowości liturgicznej.Pozycja Wkład ks. prof. Adama Ludwika Szafrańskiego w rozwój teologii małżeństwa i rodzinyMurawski, Czesław (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2015)Ks. Adam L. Szafrański wniósł oryginalny wkład w rozwój teologii małżeństwa i rodziny. W swojej refleksji na temat małżeństwa i rodziny zastosował zaczerpnięte od św. Tomasza z Akwinu pojęcie partycypacji (uczestnictwa). Dzięki temu w uprawianym przez siebie nurcie teologii małżeństwa i rodziny wyeksponował relacje zachodzące między osobami Trójcy Świętej a osobami tworzącymi wspólnotę małżeńsko-rodzinną. Według ks. Szafrańskiego, w sakramencie małżeństwa mężczyzna i kobieta wchodzą w głębokie relacje z poszczególnymi osobami Boga Trójjedynego. Z kolei w sakramencie Eucharystii małżonkowie zyskują moc do przezwyciężania wszelkich trudności oraz wsparcie Chrystusa w budowaniu szczęśliwej rodziny. Rodzina regularnie przyjmująca Komunię św. nie zamyka się w sobie, lecz jako żywa komórka Kościoła otwiera się na potrzeby innych osób i wspólnot. Ks. Szafrański podejmował również problematykę praw i przywilejów rodziny, wychowania dzieci i młodzieży. W zakresie jego badań naukowych znalazły się tematy związane z ekologią rodziny, a więc naturalnego planowania rodziny i regulacji poczęć. Ponadto pokazywał on współczesnym ludziom, że dobra, religijna, zdrowa moralnie, duchowo, fizycznie i psychicznie rodzina jest najlepszym środowiskiem rozwoju młodego pokolenia oraz pomyślnej przyszłości narodu i ludzkości.Pozycja Wkład ks. prof. Adama Ludwika Szafrańskiego w rozwój teologii pastoralnejPrzygoda, Wiesław (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2015)W 2014 roku przypadła 10 rocznica śmierci Profesora KUL, ks. A.L. Szafrańskiego. Stanowi to okazję do ponownego pochylenia się nad jego dorobkiem naukowo-pisarskim. Ten artykuł ma charakter przeglądowy i prezentuje osiągnięcia Szafrańskiego na temat: historii myśli teologicznej, koncepcji teologii pastoralnej, teologii parafii oraz teologii znaków czasu, czyli kairologii. Uprawiana przez Szafrańskiego teologia pastoralna jawi się jako teologia żywa, dynamiczna, egzystencjalna i stale poszukująca. Jest to teologia człowieka i jego kultury, a także teologia dialogu ze światem współczesnym, problemami współczesnego społeczeństwa i dokonującymi się w nim przemianami. Wracając stale do fundamentalnych źródeł teologii – do Pisma Świętego i Tradycji, ks. Szafrański pozostawał wrażliwy na znaki czasu, w których usiłował usłyszeć głos Boga przemawiającego w historii świata i człowieka, ale także we wspólnocie Kościoła. Wydaje się, że właśnie ten styl uprawiania teologii pastoralnej, jakiego wzór pozostawił swoim uczniom ks. prof. A.L. Szafrański, jest wciąż aktualny i adekwatny do wyzwań, przed jakimi stoi Kościół w Polsce na początku XXI wieku.