Roczniki Teologiczne, 2015, T. 62, nr 6
Stały URI dla kolekcjihttps://theo-logos.pl/handle/123456789/20346
Przeglądaj
Ostatnie zgłoszenia
Pozycja Księdza prof. Adama Ludwika Szafrańskiego promocja laikatuWojaczek, Krystian (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2015)Ks. prof. dr hab. Adam Ludwik Szafrański był znany w środowisku jako promotor ludzi świeckich w Kościele. Dotyczyło to przede wszystkim, choć nie wyłącznie, ludzi świeckich studiujących teologię, co w okresie posoborowym było pewną nowością, ale też rodziło opory, obecne zresztą do dnia dzisiejszego. Zaangażowanie ks. Szafrańskiego w promocję laikatu wynikało z jego rozległej i głębokiej wiedzy teologicznej, szerokich horyzontów myślenia i otwartości. Wydaje się, że można zarysować trzy główne nurty uwarunkowań, które stanowiły podstawę promocji ludzi świeckich. Należą do nich uwarunkowania eklezjologiczne, uwarunkowania sakramentologiczne i uwarunkowania pastoralne.Pozycja Priorytety pastoralne Kościoła w Polsce w świetle adhortacji apostolskiej „Evangelii gaudium”Śmigiel, Wiesław (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2015)Adhortacja apostolska Evangelii gaudium posiada pastoralny charakter i jest w pewnym sensie tekstem programowym papieża Franciszka. Analizując jej treść, można wskazać kilka priorytetów pastoralnych, które są aktualne również w polskiej rzeczywistości. Novum adhortacji to wezwanie do misyjnego przeobrażenia Kościoła, nazywanego także nawróceniem pastoralnym. Takie nawrócenie zakłada oderwanie się od utartych ścieżek działalności zbawczej i odważne poszukiwanie nowych rozwiązań, aby dotrzeć z Dobrą Nowiną także do tych, którzy są na peryferiach Kościoła. Wśród priorytetów pastoralnej posługi Kościoła w Polsce można także wymienić duszpasterstwo rodzin i duszpasterstwo związków niesakramentalnych. Ważnym tematem jest radosne głoszenie Dobrej Nowiny przez wszystkie stany w Kościele-Wspólnocie, który naucza i jednocześnie jest nauczany. Papież Franciszek sporo uwagi poświęcił stylowi posługi ewangelizacyjnej oraz preferencyjnej opcji na rzecz ubogich.Pozycja Sprawozdanie z sympozjum naukowego „Ks. prof. dr hab. Adam Ludwik Szafrański teologiem pastoralnym i promotorem laikatu w Polsce”. Lublin, 5 listopada 2014Wink, Bartłomiej (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2015)Pozycja Gospodarowanie zasobami ludzkimi a duszpasterstwoLipiec, Dariusz (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2015)Human resource management is a process which aims at providing competent employees in certain positions to organizations. In the pastoral care it mainly means the help in discovering the spiritual vocation and the preparation and improvement of those who implement the pastoral ministry. The application of the principles developed by economics can contribute to making the better use of the potential of priests and to improving the efficiency of their actions. Human resource management in the pastoral care is connected with its planning. These are the processes which intermingle and determine one another. The care for the constant formation of presbyters and the more profound recognition of their objectives in the ministry should be correlated with the pastoral planning.Pozycja Działalność ks. prof. Adama Ludwika Szafrańskiego w diecezji kieleckiejŚledzianowski, Jan (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2015)W 2014 roku przypadła 10 rocznica śmierci wybitnego polskiego pastoralisty, ks. prof. A.L. Szafrańskiego. Jest to dobra okazja, aby przypomnieć jego osiągnięcia nie tylko w zakresie dorobku naukowo-pisarskiego, ale także w zakresie jego działności naukowej, organizacyjnej i duszpasterskiej. Ks. Szafrański znaczną część swego życia poświęcił pracy naukowo-dydaktycznej w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Niemniej był on kapłanem diecezji kieleckiej i w pewnym okresie swego życia realizował swoje powołanie w tym właśnie Kościele lokalnym, zostawiając tam wciąż niezatarte ślady. Niniejsze opracowanie prezentuje jego najważniejsze osiągnięcia na polu działalności naukowo-organizacyjnej i duszpasterskiej w diecezji kieleckiej.Pozycja Rodziny wielodzietne wyzwaniem dla duszpasterstwa KościołaLemieszek, Magdalena Ewa (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2015)Kościół ukazując antropologiczną rzeczywistość rodziny, przedstawia jej pierwszoplanową wartość i ważne miejsce w życiu Kościoła i społeczeństwa. Duszpasterska posługa Kościoła wobec rodziny zawiera się w bogactwie pomocy duchowej, moralnej i materialnej. Obecnie wielodzietność nie powinna być kojarzona jedynie z negatywnymi zjawiskami, zwłaszcza kiedy staje się świadoma. Rodzina wielodzietna jest niezbędna w rozwoju społeczeństwa, stanowi wielką szansę dla jego przyszłości. Pomimo niekiedy większego ubóstwa materialnego, jest bardziej szczęśliwa, gdyż jest środowiskiem bogatszym w relacje międzyludzkie oraz zazwyczaj jest bardziej religijna. Rodziny wielodzietne powinny być wspierane przez państwo poprzez właściwą opiekę prawną oraz ulgi podatkowe. Rodzina hojnie obdarzona dziećmi jest świadectwem cywilizacji miłości i życia. Wzmacnia miłość – bezinteresowny dar na rzecz drugiej osoby i wielkoduszne przyjmowanie życia, powodując reperkusje w całym życiu społecznym. Kościół powinien z większą mocą kształtować przychylny klimat wobec rodzicielstwa oraz rodzin wielodzietnych, jako środowiska ważnego dla Kościoła oraz społeczności lokalnej i narodowej z punktu widzenia wychowawczego, kulturowego, ekonomicznego i demograficznego.Pozycja Wkład ks. prof. Adama Ludwika Szafrańskiego w rozwój teologii liturgiiGłowacki, Zbigniew (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2015)Profesor Adam Ludwik Szafrański jest teologiem którego teologia liturgii jest przykładem integralnego traktowania całej teologii. Pojęciem podstawowym w jego badaniach jest filozoficzny termin partycypacji, który stosuje on w opisie teologicznym. Termin ten służy mu do zdefiniowania pojęcia charakteru sakramentalnego związanego z sakramentami chrztu, bierzmowania i święceń. W teologii jest to jedna z niewielu prób wyjaśnienia tego zagadnienia. Szafrański uważa, że to charakter sakramentalny otrzymany we chrzcie pozwala wierzącemu uczestniczyć w kulcie chrześcijańskim i celebrować liturgię. Jest on także dla tego teologa podstawą do określenia kapłaństwa wiernych i kapłaństwa hierarchicznego. Szafrański pokazuje je jako uczestnictwo w jedynym kapłaństwie Chrystusa. Ma to bezpośrednie konsekwencje w sprawowaniu liturgii, która jest w jego teologii dziełem Chrystusa, w które człowiek zostaje włączony. Najważniejszym sakramentem jest dla tego teologa Eucharystia, w której najważniejszym aspektem jest aspekt ofiarniczy. Udział wierzących w tym sakramencie polega na składaniu Bogu ofiar duchowych, które prowadzą do zjednoczenia z Chrystusem w Komunii świętej. Teologia liturgii Szafrańskiego jest oparta na solidnych podstawach dogmatycznych oraz wiąże celebrację z życiem chrześcijańskim i Misterium Chrystusa. Te cechy jego teologii liturgii pozwalają widzieć ją jako przykład duchowości liturgicznej.Pozycja Das rahnersche Postulat der Entklerikalisierung der Kirche und seine Theologie der LaienBiel, Robert (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2015)Karl Rahner as theologian of Council has contributed to a new look on seculars and their role in the after – council life of the Church. He expressed a conviction not only of a high value place they have in the Church but has postulated a necessity of changes in Church’s structures and of cleaning this structures of clericalism. In the spirit of theological prudence and responsibility he has perceived limits of this process. Direction of parish’s community according to his conviction is reserved exclusively to one who have a right to preside an Eucharist. For Rahner the success of future of the Church undoubtedly depend on the fact whether will strict in it the hour of seculars.Pozycja Kapłańska osobowość ks. prof. dr. hab. Adama Ludwika SzafrańskiegoRyszka, Czesław (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2015)Pozycja Ks. prof. Adam Ludwik Szafrański – opiekun i moderator duszpasterstwa rodzin w diecezji lubelskiejRyszka, Elżbieta (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2015)Pozycja Wkład ks. prof. Adama Ludwika Szafrańskiego w rozwój teologii pastoralnejPrzygoda, Wiesław (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2015)W 2014 roku przypadła 10 rocznica śmierci Profesora KUL, ks. A.L. Szafrańskiego. Stanowi to okazję do ponownego pochylenia się nad jego dorobkiem naukowo-pisarskim. Ten artykuł ma charakter przeglądowy i prezentuje osiągnięcia Szafrańskiego na temat: historii myśli teologicznej, koncepcji teologii pastoralnej, teologii parafii oraz teologii znaków czasu, czyli kairologii. Uprawiana przez Szafrańskiego teologia pastoralna jawi się jako teologia żywa, dynamiczna, egzystencjalna i stale poszukująca. Jest to teologia człowieka i jego kultury, a także teologia dialogu ze światem współczesnym, problemami współczesnego społeczeństwa i dokonującymi się w nim przemianami. Wracając stale do fundamentalnych źródeł teologii – do Pisma Świętego i Tradycji, ks. Szafrański pozostawał wrażliwy na znaki czasu, w których usiłował usłyszeć głos Boga przemawiającego w historii świata i człowieka, ale także we wspólnocie Kościoła. Wydaje się, że właśnie ten styl uprawiania teologii pastoralnej, jakiego wzór pozostawił swoim uczniom ks. prof. A.L. Szafrański, jest wciąż aktualny i adekwatny do wyzwań, przed jakimi stoi Kościół w Polsce na początku XXI wieku.Pozycja Teologia sanktuariów – świętych miejsc pielgrzymkowychOstrowski, Maciej (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2015)Artykuł koncentruje się na wybranych aspektach teologii sanktuariów – miejsc, które są celem chrześcijańskich pielgrzymek. Autor opiera się na tekstach biblijnych, szczególnie dotyczących Ziemi Obiecanej i Świętego Miasta Jerozolimy z jego świątynią oraz dokumenty Papieskiej Rady do spraw Duszpasterstwa Migrantów i Podróżnych. Każde sanktuarium ziemskie na pierwszym miejscu wyraża miłość Boga do człowieka. Bóg swą inicjatywą tworzy miejsce dogodne do bliższego spotkania z człowiekiem. Z drugiej strony, człowiek sam poszukuje takiego miejsca. Sanktuarium jest miejscem, w którym człowiek „odpoczywa w Bogu” – wchodzi z nim w bliską wspólnotę. Jednocześnie zapowiada ono przyszłe zjednoczenie z Bogiem w wieczności – „wieczny odpoczynek w Bogu” po trudach ziemskiej pielgrzymki. Tam człowiek osiągnie pełną radość i szczęście. Tak jak Ziemia Obiecana i jerozolimska świątynia były dla Izraelitów ośrodkiem tworzenia jedności i tożsamości narodu wybranego, tak dziś sanktuaria są narzędziem tworzenia i umacniania wspólnoty Kościoła przygarniającej do siebie przybyszów ze wszystkich stron świata. Artykuł podkreśla, że dzisiejsze sanktuaria są nie tylko miejscami intensywnej modlitwy, rozkwitu liturgii, ale także ośrodkami składania przez człowieka duchowych ofiar, pokuty i nawrócenia grzeszników oraz duchowej odnowy każdego pielgrzyma.Pozycja Wkład ks. prof. Adama Ludwika Szafrańskiego w rozwój teologii małżeństwa i rodzinyMurawski, Czesław (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2015)Ks. Adam L. Szafrański wniósł oryginalny wkład w rozwój teologii małżeństwa i rodziny. W swojej refleksji na temat małżeństwa i rodziny zastosował zaczerpnięte od św. Tomasza z Akwinu pojęcie partycypacji (uczestnictwa). Dzięki temu w uprawianym przez siebie nurcie teologii małżeństwa i rodziny wyeksponował relacje zachodzące między osobami Trójcy Świętej a osobami tworzącymi wspólnotę małżeńsko-rodzinną. Według ks. Szafrańskiego, w sakramencie małżeństwa mężczyzna i kobieta wchodzą w głębokie relacje z poszczególnymi osobami Boga Trójjedynego. Z kolei w sakramencie Eucharystii małżonkowie zyskują moc do przezwyciężania wszelkich trudności oraz wsparcie Chrystusa w budowaniu szczęśliwej rodziny. Rodzina regularnie przyjmująca Komunię św. nie zamyka się w sobie, lecz jako żywa komórka Kościoła otwiera się na potrzeby innych osób i wspólnot. Ks. Szafrański podejmował również problematykę praw i przywilejów rodziny, wychowania dzieci i młodzieży. W zakresie jego badań naukowych znalazły się tematy związane z ekologią rodziny, a więc naturalnego planowania rodziny i regulacji poczęć. Ponadto pokazywał on współczesnym ludziom, że dobra, religijna, zdrowa moralnie, duchowo, fizycznie i psychicznie rodzina jest najlepszym środowiskiem rozwoju młodego pokolenia oraz pomyślnej przyszłości narodu i ludzkości.Pozycja Świadectwo o moim Profesorze i Współpracowniku księdzu Adamie Ludwiku SzafrańskimChat, Edward (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2015)Pozycja Kommunitätszentren in Prager Erzdiözese. Neue Orte der Gemeinwesenarbeit oder orte der Neuen PastoralOpatrný, Michal (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2015)Artykuł prezentuje tzw. archidiecezjalne ośrodki komunikacji kulturowej w Pradze Czeskiej, które zostały ustanowione przez Kościół katolicki w dużych osiedlach mieszkaniowych, gdzie w czasie komunizmu nie wolno było budować kościołów i odpowiedniej infrastruktury duszpasterskiej. Konkretnie chodzi o Centrum św. Prokopa i Centrum Matki Teresy z Kalkuty. Studium zawiera refleksję nad programami, jakie te ośrodki oferują zlaicyzowanym mieszkańcom Pragi. Punktem odniesienia prowadzonej refleksji jest teologia praktyczna i katolicka nauka społeczna. Niektórzy sugerują, że różne formy pracy społecznej realizowane w praskich centrach kulturowych nie mają wiele wspólnego z duszpasterstwem. Jednak duszpasterstwo ma charakter dialogowy, dlatego każde spotkanie z człowiekiem stwarza okazję na zbliżenie go do Boga i do Kościoła. Ludzie obojętni religijnie korzystający z oferty socjalnej centrów kulturowych w Pradze poprzez dialog z wierzącymi mogą odkryć na nowo piękno wiary chrześcijańskiej. Sens tworzenia centrów kulturowych w zlaicyzowanych społecznościach wielkomiejskich polega właśnie na stwarzaniu jak najwięcej okazji do spotkania ludzi niewierzących, agnostyków i zdystansowanych od Kościoła z tymi, którzy są gotowi dać świadectwo swojej wiary w Boga i radości bycia we wspólnocie Kościoła.Pozycja Przygotowanie pastoralne seminarzystów do posługi charytatywnejMatuszak, Piotr (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2015)One of the essential goals of pastoral formation of seminarians is their preparation to the animation of the ministration of charity in the conditions of the modern world. Unselfish love of neighbour is one of the basic aims of the Church, and fulfillment of the commandment of love of neighbour is a guarantee of the dynamic growth of the Christian communities. The ministration of charity, which – as the Vatican Council II underlines – is a right and duty of every disciple of Christ, arises from the God’s commandment of love and consists in helping people to satisfy their existential, social and spiritual needs. Therefore, in pastoral formation of candidates to priesthood it should be taken into account that every priest becomes involved in the mission of Christ, an important part of which is unselfish love of neighbour. This article is a result of a reflection, which has its source not only in the teaching of the Church on formation in ministration of charity, but also in my own sociological survey conducted in 2008-2009 among 303 deacons from 37 seminaries in Poland. The article shows the current state of preparation of Polish seminarians to animation of pastoral activity, and also the ways to strengthen and improve their formation in ministration of charity.Pozycja Apostolski i kontemplacyjny wymiar życia naśladowców św. Franciszka w świetle „Konstytucji Zakonu Braci Mniejszych Konwentualnych”Fiałkowski, Marek (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2015)Artykuł podejmuje próbę odpowiedzi na pytanie, na czym polega apostolski i kontemplacyjny wymiar życia zakonnego na przykładzie naśladowców św. Franciszka na podstawie Konstytucji Zakonu Braci Mniejszych Konwentualnych? Można to potraktować jako swego rodzaju exemplum, które wskazuje, jak w życiu konsekrowanym, przede wszystkim w zakonach prowadzących czynne życie apostolskie, łączyć dwa wspomniane wymiary, utrzymując ich właściwą proporcję i równowagę. W pierwszej części artykułu omówiono apostolstwo świadectwa życia franciszkanów, apostolstwo własne i formy apostolstwa zleconego przez hierarchię. Druga część artykułu zawiera rozważania o charakterystycznych elementach wyrażających kontemplacyjny sposób życia franciszkanów: życie modlitwy, nawrócenie i pokutę oraz wspólnotę braterską.Pozycja Sprawozdanie z międzynarodowego sympozjum „Papst Franziskus – Ermutigung und Herausforderung für Theologie und Pastoral in Mittel- und Osteuropa”. Linz, 18-20 września 2014Lipiec, Dariusz (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2015)Pozycja Sprawozdanie z konferencji naukowej „Hospicjum w służbie godności człowieka”. Środa Wielkopolska, 16 września 2014Sammler, Krystian (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2015)Pozycja Ks. Grzegorz Pyźlak. Formacja świeckich pracowników duszpasterstwa rodzin. Studium z duszpasterstwa rodzin w świetle badań doradców życia rodzinnego i absolwentów diecezjalnych studiów rodziny. Lublin: Wydawnictwo KUL 2013 ss. 477.Lipiec, Dariusz (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2015)