Roczniki Teologiczne, 2015, T. 62, nr 6
Stały URI dla kolekcjihttps://theo-logos.pl/handle/123456789/20346
Przeglądaj
Przeglądaj Roczniki Teologiczne, 2015, T. 62, nr 6 wg Temat "Church"
Teraz wyświetlane 1 - 4 z 4
- Wyników na stronę
- Opcje sortowania
Pozycja Das rahnersche Postulat der Entklerikalisierung der Kirche und seine Theologie der LaienBiel, Robert (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2015)Karl Rahner as theologian of Council has contributed to a new look on seculars and their role in the after – council life of the Church. He expressed a conviction not only of a high value place they have in the Church but has postulated a necessity of changes in Church’s structures and of cleaning this structures of clericalism. In the spirit of theological prudence and responsibility he has perceived limits of this process. Direction of parish’s community according to his conviction is reserved exclusively to one who have a right to preside an Eucharist. For Rahner the success of future of the Church undoubtedly depend on the fact whether will strict in it the hour of seculars.Pozycja Księdza prof. Adama Ludwika Szafrańskiego promocja laikatuWojaczek, Krystian (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2015)Ks. prof. dr hab. Adam Ludwik Szafrański był znany w środowisku jako promotor ludzi świeckich w Kościele. Dotyczyło to przede wszystkim, choć nie wyłącznie, ludzi świeckich studiujących teologię, co w okresie posoborowym było pewną nowością, ale też rodziło opory, obecne zresztą do dnia dzisiejszego. Zaangażowanie ks. Szafrańskiego w promocję laikatu wynikało z jego rozległej i głębokiej wiedzy teologicznej, szerokich horyzontów myślenia i otwartości. Wydaje się, że można zarysować trzy główne nurty uwarunkowań, które stanowiły podstawę promocji ludzi świeckich. Należą do nich uwarunkowania eklezjologiczne, uwarunkowania sakramentologiczne i uwarunkowania pastoralne.Pozycja Priorytety pastoralne Kościoła w Polsce w świetle adhortacji apostolskiej „Evangelii gaudium”Śmigiel, Wiesław (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2015)Adhortacja apostolska Evangelii gaudium posiada pastoralny charakter i jest w pewnym sensie tekstem programowym papieża Franciszka. Analizując jej treść, można wskazać kilka priorytetów pastoralnych, które są aktualne również w polskiej rzeczywistości. Novum adhortacji to wezwanie do misyjnego przeobrażenia Kościoła, nazywanego także nawróceniem pastoralnym. Takie nawrócenie zakłada oderwanie się od utartych ścieżek działalności zbawczej i odważne poszukiwanie nowych rozwiązań, aby dotrzeć z Dobrą Nowiną także do tych, którzy są na peryferiach Kościoła. Wśród priorytetów pastoralnej posługi Kościoła w Polsce można także wymienić duszpasterstwo rodzin i duszpasterstwo związków niesakramentalnych. Ważnym tematem jest radosne głoszenie Dobrej Nowiny przez wszystkie stany w Kościele-Wspólnocie, który naucza i jednocześnie jest nauczany. Papież Franciszek sporo uwagi poświęcił stylowi posługi ewangelizacyjnej oraz preferencyjnej opcji na rzecz ubogich.Pozycja Rodziny wielodzietne wyzwaniem dla duszpasterstwa KościołaLemieszek, Magdalena Ewa (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2015)Kościół ukazując antropologiczną rzeczywistość rodziny, przedstawia jej pierwszoplanową wartość i ważne miejsce w życiu Kościoła i społeczeństwa. Duszpasterska posługa Kościoła wobec rodziny zawiera się w bogactwie pomocy duchowej, moralnej i materialnej. Obecnie wielodzietność nie powinna być kojarzona jedynie z negatywnymi zjawiskami, zwłaszcza kiedy staje się świadoma. Rodzina wielodzietna jest niezbędna w rozwoju społeczeństwa, stanowi wielką szansę dla jego przyszłości. Pomimo niekiedy większego ubóstwa materialnego, jest bardziej szczęśliwa, gdyż jest środowiskiem bogatszym w relacje międzyludzkie oraz zazwyczaj jest bardziej religijna. Rodziny wielodzietne powinny być wspierane przez państwo poprzez właściwą opiekę prawną oraz ulgi podatkowe. Rodzina hojnie obdarzona dziećmi jest świadectwem cywilizacji miłości i życia. Wzmacnia miłość – bezinteresowny dar na rzecz drugiej osoby i wielkoduszne przyjmowanie życia, powodując reperkusje w całym życiu społecznym. Kościół powinien z większą mocą kształtować przychylny klimat wobec rodzicielstwa oraz rodzin wielodzietnych, jako środowiska ważnego dla Kościoła oraz społeczności lokalnej i narodowej z punktu widzenia wychowawczego, kulturowego, ekonomicznego i demograficznego.