Communio, 2018, R. 38, nr 2 (202)

Stały URI dla kolekcjihttps://theo-logos.pl/handle/123456789/20341

Przeglądaj

Przeglądaj Communio, 2018, R. 38, nr 2 (202) wg Temat "Benedict XVI"

Wpisz kilka pierwszych liter i kliknij przycisk przeglądania
Teraz wyświetlane 1 - 2 z 2
  • Miniatura
    Pozycja
    Eklezjologiczne wątki w teologii liturgii Josepha Ratzingera
    Beyga, Paweł (Wydawnictwo Pallottinum, 2019)
    One of the most important and famous aspect in the theology of pope Benedict XVI is a sacred liturgy. The article regards chosen aspects of ecclesiological theology in Joseph Ratzinger’s liturgical reflection. According to former pope the liturgy is a space of God’s activity in His Church. For Joseph Ratzinger in the liturgy the Church is created by Jesus Christ. This truth is showed by prayer toward to the east and theological understanding of the liturgy as a Passover of Jesus Christ. In the thought of pope Benedict XVI liturgy is not only very important part of the Church’s life, but celebrating of the liturgy is necessary for Christian life.
  • Miniatura
    Pozycja
    Odnowa Kościoła w ujęciu Josepha Ratzingera/Benedykta XVI – wybrane aspekty
    Filipkiewicz, Przemysław (Wydawnictwo Pallottinum, 2019)
    Joseph Ratzinger rozróżnia pomiędzy fałszywą a prawdziwą odnową Kościoła. Ma to miejsce wtedy, kiedy autentyczna reforma Kościoła staje się podobna do pracy rzeźbiarza, polegającej na usuwaniu tego, co zbędne, gdyż nieautentyczne (ablatio). Skutkiem takich działań jest nobilis forma, szlachetna forma, czyli całe, niczym niezmącone piękno oblicza Oblubienicy Chrystusa. Kościół potrzebuje nade wszystko oczyszczenia swojej głębi, wzmocnienia wiary w swym wnętrzu. Zasadniczy trzon wspomnianej ablatio w wymiarze indywidualnym opiera się przede wszystkim na posłuszeństwie, nawróceniu, odnowie moralnej oraz dążeniu do osobistej świętości poszczególnych członków Kościoła. W wymiarze instytucjonalnym odnowa dokonuje się w oparciu o urząd kościelny, który obok słowa i sakramentu stanowi fundament egzystencji Kościoła. Stąd w instytucjonalnym procesie odnowy szczególna rola przypada w udziale biskupom jako następcom Apostołów. Proponowana przez Josepha Ratzingera/Benedykta XVI hermeneutyka reformy nie ogranicza się jedynie do wypracowania odmiany syntezy pomiędzy starym a nowym – pomiędzy Kościołem przedsoborowym a Kościołem posoborowym, lecz przede wszystkim opiera się na pogłębieniu, rozwoju, wzroście i oczyszczeniu rzeczywistości Kościoła, dzięki czemu pozostaje on nadal ten sam – w swej substancjalnej formie – a przez to jest dojrzały do stawienia czoła nowym pytaniom i problemom, na jakie napotyka na drodze wypełniania swojej misji.