Kultura-Media-Teologia, 2018, nr 35

Przeglądaj

Teraz wyświetlane 1 - 1 z 1

Szczęście a prawda obiektywna i autentyczność
Raszkiewicz, Henryk (Wydział Teologiczny UKSW w Warszawie, 2018)
W naukach behawioralnych obowiązuje klasyczna definicja prawdy w ścisłym określeniu A. Tarskiego, zgodności zdania z faktami rzeczowymi, natomiast prawdą doświadczenia jest autentyczność, popularnie nazywana byciem sobą i uznawana za istotny warunek zadowolenia z całości życia, tj. szczęścia – w sensie nadanym przez W. Tatarkiewicza. Umysł racjonalny bada przyczynowość obiektywną. W dziedzinie doświadczenia przeżywanego powinien panować respekt dla materii przeżycia. Przeżycie, które wyraża się w świecie w wymiernych zjawiskach, i któremu w badaniu naukowym nadaje się miarę, staje się zjawiskiem (faktem) symbolicznym. Dążenie do coraz większej autentyczności w doznaniach i dążeniach w życiu realnym oraz przez psychoterapię, jak również naukowe poznanie doświadczenia przeżywanego i uwarunkowanego, są niezakończonym procesem, podobnie jak dochodzenie do tzw. „pełnej prawdy” w obiektywnym poznaniu faktów zachowania.