Communio, 2017, R. 37, nr 4 (200)
Stały URI dla kolekcjihttps://theo-logos.pl/handle/123456789/20201
Przeglądaj
Przeglądaj Communio, 2017, R. 37, nr 4 (200) wg Temat "Bible"
Teraz wyświetlane 1 - 3 z 3
- Wyników na stronę
- Opcje sortowania
Pozycja Chrystologia Johna Wesleya i Josepha Ratzingera/Benedykta XVIWolnica, Krzysztof (Wydawnictwo Pallottinum, 2017)John Wesley i Joseph Ratzinger upatrują zbawienie w Osobie Jezusa Chrystusa. Swoją wiarę opierają na życiu i dziele Jezusa z Nazaretu, który dla człowieka wierzącego w Boga Trójjedynego jest zarazem zapowiadamy przez Stary Testament Mesjaszem – Chrystusem. W refleksji teologicznej przyznają prymat Pismu Świętemu, które powinno być badane w świetle w Tradycji, potwierdzone przez rozum i ożywione osobistym doświadczeniem, które znajduje swoją pełnię w Liturgii, zwłaszcza w sakramencie Eucharystii. Zarówno Wesley jak i Ratzinger przez cale życie zajmowali się Osobą Jezusa Chrystusa poszukując w Nim na ile to możliwe zrozumienia tego, co nigdy dla człowieka nie będzie do końca zbadane, poznane i zrozumiałe. Stawiając w swoim życiu na prymat Ukrzyżowanego i Zmartwychwstałego w świetle czworoboku: Pismo Święte, Tradycja, rozum i doświadczenie/Liturgia usiłowali zgłębić tajemnicę Boga objawioną w Jezusie Chrystusie. Spojrzenia Wesleya i Ratzingera na Pismo Święte, Tradycję i rozum są zbieżne oraz wzajemnie się uzupełniające pomimo odległości w czasie i przestrzeni, które dzielą obu teologów. W kwestii ostatniego z wierzchołków czworoboku – doświadczenia/Liturgii – można dostrzec bardziej różne rozłożenie akcentów aniżeli różnice w myśli teologicznej. Wesley kładzie nacisk na osobiste doświadczenie spotkania Jezusa Chrystusa potwierdzone w życiu codziennym. Ratzinger akcentuje Liturgię, jako drogę prowadząca do osobistego spotkania z Ukrzyżowanym i Zmartwychwstałym. Dla obu ważna jest społeczność Kościoła, w którym kształtowana i budowana jest wiara w oparciu o rzeczywiste spotkanie z Panem w sakramencie Wieczerzy Pańskiej.Pozycja Hermeneutyka reformy czy zerwania? Benedykta XVI (Josepha Ratzingera) troska o poprawną interpretację Vaticanum SecundumZatwardnicki, Sławomir (Wydawnictwo Pallottinum, 2017)W artykule poruszono kwestię właściwej interpretacji dziedzictwa Soboru Watykańskiego II. Według Benedykta XVI alternatywą „hermeneutyki zerwania” nie jest „hermeneutyka ciągłości”, lecz „hermeneutyka reformy”, ponieważ wierność Ewangelii jest zawsze dynamiczna. W artykule przedstawiono również, na czym polegała nowość Soboru oraz w jaki sposób przechodzić od „litery” do „ducha” dokumentów soborowych. Praktycznym wyrazem zastosowania „hermeneutyki reformy” jest kwestia interpretacji Biblii, na co również autor opracowania zwrócił uwagę.Pozycja Judentum und Einheit beider Testamente im Werk Joseph RatzingersBuckenmaier, Achim (Wydawnictwo Pallottinum, 2017)Judaizm i jedność obu Testamentów w twórczości Josepha Ratzingera. W dziele teologicznym Josepha Ratzingera nie znajdujemy teologii Izraela w węższym znaczeniu. Po odkryciu znaczenia odbiorcy w procesie Objawienia, Izrael – stały przedmiot Pisma Świętego – stał się przedmiotem. W swojej późniejszej pracy, szczególnie w trylogii o Jezusie, Joseph Ratzinger / Benedykt XVI skonkretyzował swoją ideę jedności Starego i Nowego Testamentu. W tym kontekście problem Izraela jest daleki od bycia częścią «dialogu między-religijnego». Ostatnia wypowiedź Ratzingera na temat „De Iudaeis” należy rozumieć jako impuls do wewnętrznej refleksji katolickiej.