Communio, 2017, R. 37, nr 4 (200)

Przeglądaj

Teraz wyświetlane 1 - 1 z 1

Syn jako hilasterion. Ekumeniczny wymiar chrystologii J. Ratzingera/Benedykta XVI
Szymik, Jerzy (Wydawnictwo Pallottinum, 2017)
Jedność chrześcijan jest pragnieniem samego Chrystusa i dlatego nieustannym imperatywem chrześcijańskiego sumienia oraz szczególną troską każdego kolejnego papieża. Punktem wyjścia refleksji i nauczania J. Ratzingera/Benedykta XVI jest jasne rozróżnienie między zabieganiem o jedność poprzez ludzką strategię, a drogą do jedności, którą ostatecznie uznaje się za dar samego Boga. Konsekwentnie otwiera to myślenie o rozłamie chrześcijańskim jako „dopuście Bożym”, sytuacji, w której nadal Bóg działa i prowadzi ku sobie. Wydarzenie Wcielenia jest zarazem wydarzeniem Objawienia i zbawienia – Jezus to właściwe „miejsce” obecności Boga i właściwe „narzędzie przebłagania” – hilasterion. J. Ratzinger/Benedykt XVI proponuje teologię Wcielenia zbudowaną na kanwie chrystologii sensu. Wyprowadza ją zasadniczo z dwóch tekstów biblijnych: Prologu Ewangelii św. Jana oraz Listu do Hebrajczyków. Wydarzenie Wcielenia Papież ściśle wiąże ze stworzeniem i dogmatem trynitarnym. Słowo, które stało się ciałem, istniało „od początku” (odwieczny Logos); Inkarnacja jest konsekwencją wewnątrztrynitarnej relacji. Jezus z Nazaretu jest Synem Bożym – to centralna prawda chrystologiczna.