Family Forum, 2015, T. 5
Stały URI dla kolekcjihttps://theo-logos.pl/handle/123456789/13048
Przeglądaj
Przeglądaj Family Forum, 2015, T. 5 wg Temat "autonomy"
Teraz wyświetlane 1 - 2 z 2
- Wyników na stronę
- Opcje sortowania
Pozycja Czynnik religijny w wychowaniu i samowychowaniuParysiewicz, Beata M. (Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2015)The article takes up the problem of understanding the religious education in the contemporary social and cultural context. It analyses the leading contemporary cultural attitudes, those of activism and autonomy in the perspective of building personal holiness of the believer, confronting them with the attitudes of submission to the will of God in a spirit of humility. The article addresses the issue of human subjectivity and its absolutist interpretation, in which freedom has no limits, which makes it difficult to adopt the Christian ideal of education, based on the active search for the will of God and obedience to it. The article also takes up the question of dogmas as a form of objectification of human religious experience, necessary for the proper development of religiosity and the way to holiness of life. The last issue discussed is a prayer as a tool for spiritual development and the obstacles and their consequences in the proper understanding and use of prayers, caused by mixing orders of spiritual and cultural myths.Pozycja Differentiation, adolescent autonomy from the perspective of family therapySzücs, Attila András; Árkovits, Amaryl; Dorn, Krisztina (Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2015)Artykuł wychodzi z założenia, że późna i nie zawsze całkowita dyferencjacja z rodziny pochodzenia jest istotnym problemem w naszym społeczeństwie. Zamierzamy omówić tę kwestię, odnosząc się do modelu terapii indywidualnego rozwoju oraz modelu terapii rodzinnej. Praca ta przedstawia przegląd, jak różne szkoły terapii rodzinnej, szczególnie szkoła międzypokoleniowa, traktują kwestię indywidualnej dyferencjacji. Drugim modelem tu przedstawionym jest model Erika Eriksona, model indywidualnego psychospołecznego rozwoju. Podsumowując, staramy się zapewnić dogłębne zrozumienie problemów i trudności dyferencjacji oraz zasugerować możliwe sposoby, by relacje rodzice - dzieci mogły rozwijać się tak, by dziecko osiągnęło bezpieczną dorosłość z przyrodzonej niedojrzałości dorastania.