Polonia Sacra, 2025, T. 29, Nr 3

Stały URI dla kolekcjihttps://theo-logos.pl/handle/123456789/37714

Przeglądaj

Przeglądaj Polonia Sacra, 2025, T. 29, Nr 3 wg Temat "Bible"

Wpisz kilka pierwszych liter i kliknij przycisk przeglądania
Teraz wyświetlane 1 - 3 z 3
  • Miniatura
    Pozycja
    Biblijne obrazy Kościoła w pismach świętej Faustyny
    Czajka, Sławomir (Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie, 2025)
    Kościół założony przez Jezusa Chrystusa jest rzeczywistością bardzo złożoną. Dlatego można patrzeć na niego w wielu wymiarach. Niestety, we współczesnym świecie dominuje niepełny obraz tej niezwykłej wspólnoty, gdzie dostrzega się tylko instytucję, a zapomina o jej duchowym wymiarze. W takiej sytuacji, z pomocą przychodzi nam święta Faustyna, która dzięki mistycznemu doświadczeniu przekazała w „Dzienniczku” właściwy obraz Kościoła. Można dostrzec, że Kościół to przede wszystkim wspólnota żywych członków Chrystusa, złączonych duchową więzią. Apostołka Bożego miłosierdzia ukazuje, że ta wspólnota jest domem Pana, a Kościół w relacji do wiernych jest jak matka, która żywi i opiekuje się swymi dziećmi. Niezaprzeczalną pomocą na drodze wzrastania są oczywiście sakramenty święte, które dają możliwość oczyszczenia i uzyskania na nowo łaski Bożej. Taki obraz, zawarty w „Dzienniczku”, pomaga człowiekowi we właściwy sposób patrzeć na Kościół i w niego wierzyć.
  • Miniatura
    Pozycja
    „Jestem miłością i miłosierdziem samym”. Samoobjawienie Boga w „Dzienniczku” św. Faustyny w kontekście samoobjawień biblijnych
    Witczyk, Henryk (Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie, 2025)
    Artykuł podejmuje próbę teologicznej analizy formuły samoobjawieniowej Jezusa z „Dzienniczka” św. Faustyny: „Jestem miłością i miłosierdziem samym” (1273). Autor umieszcza ją w kontekście całej historii biblijnego objawienia Boga, konfrontując ją z obrazami miłości i miłosierdzia Boga Ojca oraz Jezusa Chrystusa w Starym i Nowym Testamencie. Wskazuje, że formuła ta nie jest wyłączną definicją Boga, lecz figurą retoryczną o charakterze egzystencjalnym i duszpasterskim, wyrażającą bliskość Jezusa względem grzesznika.
  • Miniatura
    Pozycja
    „Powiedz, że miłosierdzie jest największym przymiotem Boga”. Miłosierdzie wobec ubogich (Jk 2, 1–13)
    Witkowski, Stanisław (Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie, 2025)
    Artykuł, którego cytat zaznaczony w tytule pochodzi z „Dzienniczka” świętej siostry Faustyny (301), rozwija jeden z aspektów miłosierdzia Bożego, mianowicie miłość do ubogich. Bazuje na tekście Listu Jakuba (2, 1–13) i zwraca uwagę na konieczność unikania we wspólnocie eklezjalnej wszelkich preferencji bogatych kosztem ubogich. Faworyzowanie bogatych byłoby wbrew przykazaniu miłości do bliźniego, czyli w kontekście perykopy wbrew miłości do ubogiego. Miłosierdzie względem tych, którzy są znieważani (Jk 2, 6) i nie liczą się dla świata, stanie się w czasie sądu Bożego kryterium rozstrzygającym o uczestnictwie w Bożej chwale.