Verbum Vitae, 2019, T. 36
Stały URI dla kolekcjihttps://theo-logos.pl/handle/123456789/27976
Przeglądaj
Przeglądaj Verbum Vitae, 2019, T. 36 wg Temat "afterlife"
Teraz wyświetlane 1 - 3 z 3
- Wyników na stronę
- Opcje sortowania
Pozycja Biblijny symbol piekła w egzystencjalnym ujęciu Paula TillichaLorek, Piotr (Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II, 2019)Artykuł stanowi przyczynek do rekonstrukcji poglądu Paula Tillicha odnośnie do symbolu piekła. Podejmuje analizę kwestii zmartwychwstania ciała, ciągłości świadomości jednostki, pośmiertnego dualizmu losów jednostek i wreszcie samej koncepcji piekła w jej doczesnym i ostatecznym, jeśli chodzi o doświadczenie jednostki, ujęciu. Tillich poprzez wprowadzenie negacji nieciągłości i ciągłości między tym, co ostateczne a tym, co doczesne, deliteralizuje poszczególne pojęcia eschatologiczne i ukazuje ich symboliczną wartość, rozświetlającą egzystencjalną sytuację jednostki w jej skończoności i wyobcowaniu, także w przekraczalnej doczesność rzeczywistości.Pozycja Koncepcja kary a hipoteza apokatastazy w eschatologii Grzegorza z NyssySzram, Mariusz (Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II, 2019)Kwestia rozumienia pojęcia apokatastazy przez Grzegorza z Nyssy nie jest łatwa do interpretacji. Teksty źródłowe nie są jednoznaczne, a czasem nawet sprzeczne, i mogą budzić wątpliwości co do autentyczności. Niniejszy artykuł, na podstawie zachowanej spuścizny Grzegorza oraz współczesnej literatury naukowej, próbuje udzielić odpowiedzi na następujące pytania: w jaki sposób Grzegorz rozumiał biblijne przekazy o wiecznym potępieniu?; jak pojmował zagadnienie kary pośmiertnej?; jak rozumiał sąd szczegółowy i ostateczny?; oraz jak godził wszystkie te kwestie z nauką o apokatastazie? W pismach Grzegorza dominowało przekonanie o tymczasowości i leczniczym charakterze pośmiertnych kar. Będą ona miały charakter poprawczy i powinny trwać tylko tyle, i aż tak długo, ile będzie tego wymagać pełne oczyszczenie z pozostałości grzechu. Pozostaje kwestią nie do końca jasną, czy kara będzie miała charakter przejściowy także dla zatwardziałych grzeszników i czy Grzegorz dopuszczał dla nich wieczne potępienie. W eschatologii Grzegorza stale jest obecne dynamiczne napięcie między zbawczą łaską Boga skierowaną do całej ludzkości a ludzką wolnością i odpowiedzialnością, której Nysseńczyk nigdy nie próbował podważać. W próbie rozwiązania tej aporii przez Grzegorza centrum ciężkości przechyla się w stronę ostatecznego miłosierdzia i powszechnej woli zbawczej Boga. Chociaż przesłanki do wyrażenia tego przekonania Grzegorz czerpał z filozofii platońskiej, to jednak jego nadzieja na powrót wszystkich do Boga zakorzeniona była ostatecznie w argumentach teologicznych: wszechmocy i nieskończonej dobroci i miłosierdziu Boga oraz w zmartwychwstaniu Chrystusa.Pozycja Postmortem Punishment in the Parable of Lazarus and the Rich Man (Luke 16:19-31): Between Coherence and Indeterminacy of Luke’s EschatologySzkredka, Sławomir (Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II, 2019)Taking as its point of departure the commonly recognized tension between the image of postmortem punishment in Lk 16:19-31 and other Lukan conceptualizations of the afterlife, the article examines the said image against the background of Luke’s overall eschatology. In the first step, both Luke’s bipolar ideological horizon and the conjunction of eschatology and wealth ethics are brought to light, demonstrating general coherence between the parable and Luke’s eschatological perspective. The parable’s presentation of the post-mortem punishment as immediate and final is affirmed. In the second step, elements of indeterminacy in Luke’s eschatological perspective are explored. Through the workings of metalepsis, the rich texture of Luke’s narrative is shown to generate additional possibilities for interpreting the rich man’s punishment. It follows that the precise nature of the punishment – its final as opposed to intermediate character – cannot be said to be completely unambiguous.