Colloquia Theologica Ottoniana, 2016, nr 2

Stały URI dla kolekcjihttps://theo-logos.pl/handle/123456789/679

Przeglądaj

Teraz wyświetlane 1 - 2 z 2

Moralność wyznacznikiem dojrzałości człowieka
Marek, Zbigniew (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 2016)
W artykule podjęta została refleksja nad charakterem działań edukacyjno-wychowawczych, wspierających osobę w osiąganiu dojrzałości. Za takie działania uważamy przede wszystkim wszystko to, co wyzwala i rozwija w osobie zdolność życia w harmonii z sobą, z otoczeniem oraz z Transcendencją. Zainspirowany myślą W. Brezinki, stoję na stanowisku, że w moralności człowieka, która ma wspierać i prowadzić go do dojrzałości, ważną rolę spełnia religia. Uzasadnieniem tego twierdzenia jest przede wszystkim to, że odwołujące się do niej ludzkie myślenie i wartościowanie zyskuje trwały i niezmienny punkt odniesienia dla podejmowanych działań. Takiemu nastawieniu człowieka służy sfera duchowa człowieka. Za jej pośrednictwem odsłania on swoje przekonania i postawy oraz akceptowane wartości. Tym samym kreśli ona przed człowiekiem drogę jego postępowania, promując określoną wizję życia, refleksyjny stosunek do codzienności, wypełnione szacunkiem nastawienie do świata i nadzieję na życie w szczęściu (nieśmiertelność), które ofiaruje człowiekowi Bóg. Na podstawie prowadzonej refleksji uważam, że moralność stanowi wspólny mianownik wszystkich wymiarów ludzkiego życia. Z tych powodów jest niepodważalnym i istotnym elementem osiągania dojrzałości, łączonej z osiąganiem wewnętrznej harmonii, która ułatwia osobie życie w społeczności. Okazuje się, że proces ten jest wynikiem wielu działań, w których ważną funkcję może też spełniać religia. Spostrzeżenie to domaga się jeszcze wyjaśnień, w jakiej mierze można kształtować nabywane przez osobę życiowe kompetencje do osiągania dojrzałości. Jej nabywanie wpisane jest w proces gromadzenia doświadczeń oraz odkrywania i przyjmowania za własne określonych wartości. Wsparcia takiego udziela osobie także religia. Szczególnie ważną rolę ma do spełnienia poznanie religijne, które ukazuje rzeczywistość ludzkiego życia w nowym – transcendentnym aspekcie. Jego wartość polega na tym, że wspiera ono rozwój umiejętności dokonywania ocen moralnych. Ten styl działania możliwy jest jednak tylko wówczas, gdy człowiek odwołuje się do wiary religijnej. Wiara wspiera człowieka w przyjmowaniu wartości absolutnych. Rozumienie znaczenia religii w rozwoju osoby i osiągania przez nią dojrzałości domaga się konkretnych działań, podejmowanych na płaszczyźnie wychowawczo-duszpasterskiej.
Płaszczyzny kształtowania postaw pokuty i pojednania
Offmański, Andrzej (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 2016)
Kształtowanie postaw pojednania się z Bogiem opiera się na wierze i jej dojrzałości. Im wiara jest dojrzalsza, tym bardziej chrześcijanin odkrywa swój związek z Chrystusem, który pełen miłosierdzia przychodzi i objawia człowiekowi, iż łaska Boga jest umocnieniem jedności z Bogiem Ojcem i prowadzi do jedności miłosiernej z każdym człowiekiem. Ustanawiając sakrament pojednania, Chrystus pragnie, by ta jedność z Bogiem była przez chrześcijanina odczuwana jako stan naturalny, a grzech stanowi naruszenie tego naturalnego stanu człowieka. Stąd sakrament pojednania grzesznika z Bogiem dzięki łasce nawrócenia powinien budzić stan poczucia doskonałego żalu i nawrócenia, prowadzących do przemiany postaw i rozsiewania wokół siebie czynów miłosierdzia. Do odnowy przeżywania pokuty – pojednania należałoby podjąć katechumenat pochrzcielny zanurzony w ewangelizację, ukazującą osobę Jezusa Chrystusa wchodzącego w życie człowieka i zatroskanego jego problemami. To w miłosierdziu świat znajdzie pokój, a człowiek szczęście.

Przeglądaj

Przeglądaj Colloquia Theologica Ottoniana, 2016, nr 2 wg Temat "anthropology"