Polonia Sacra, 2019, R. 23, Nr 4 (58)
Stały URI dla kolekcjihttps://theo-logos.pl/handle/123456789/4805
Przeglądaj
Przeglądaj Polonia Sacra, 2019, R. 23, Nr 4 (58) wg Temat "biography"
Teraz wyświetlane 1 - 5 z 5
- Wyników na stronę
- Opcje sortowania
Pozycja Błogosławiona Zofia Czeska. Niezwykła kobieta w XVII-wiecznym KrakowieKijak-Sawska, Aleksandra (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2019)W artykule przedstawiono życie i działalność błogosławionej Zofii z Maciejowskich Czeskiej, założycielki Zgromadzenia Sióstr Prezentek oraz najstarszej na ziemiach polskich szkoły żeńskiej. W celu kształcenia dziewcząt Zofia Czeska utworzyła tzw. „Dom Panieński” przy ulicy Szpitalnej w Krakowie. Jej dzieło stanowiło w swoim czasie odpowiedź na potrzeby mieszkańców XVII-wiecznego Krakowa i okolic. Patronat nad szkołą i domem dla dziewcząt objął od początku zakon jezuitów.Pozycja Ksiądz Stanisław Piotrowski, apostoł KaliszaStańczuk, Janusz (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2019)Ks. Stanisław Piotrowski (1912–1998) był cenionym i charyzmatycznym duszpasterzem. Jest jednym z wybitniejszych kapłanów drugiej połowy XX wieku, zaangażowanym w religijną, społeczną i kulturalną edukację młodzieży. Według jego opinii kultura powinna być silnie obecna w ewangelizacji i nauczaniu katechetycznym. Był współautorem pierwszego zintegrowanego programu przygotowania do sakramentu małżeństwa. Jest także przykładem życia osobistego opartego na wyrzeczeniu i umiłowaniu ubóstwa. Każdy, kto zajmuje się duszpasterstwem młodzieży, może znaleźć inspirację w życiu i pismach ks. Piotrowskiego.Pozycja Kunegunda Siwiec ze Stryszawy: osoba i przesłaniePraśkiewicz, Szczepan (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2019)Ciągle wzrastające zainteresowanie Kunegundą Siwiec (1876–1955), świecką karmelitanką objętą procesem kanonicznym zmierzającym do wyniesienia jej na ołtarze, postuluje poznanie jej osoby i przesłania. Ta prosta wiejska, niepiśmienna kobieta, zaangażowana w życie modlitwy i apostolstwo, zatroskana o autentyczne życie religijne w rodzinach, była odbiorczynią Nadprzyrodzonych oświeceń, tj. rozmów wewnętrznych z Chrystusem, Jego Matką i niektórymi świętymi, jakie spisał jej spowiednik, ks. Bronisław Bartkowski. Nie chełpiąc się tymi duchowymi doświadczeniami, ale żyjąc cnotliwie, doświadczyła długoletniej obłożnej i bolesnej choroby, stając się przykładem pogodnego znoszenia cierpienia, przeżywanego w duchu paschalnym i ofiarowanego za zbawienie bliźnich.Pozycja Uczył słowem – pismami – życiem. Sługa Boży ks. Wincenty Granat (1900–1979)Szumił, Halina Irena (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2019)Wincenty Granat urodził się 1 kwietnia 1900 roku w Ćmielowie k. Ostrowca Świętokrzyskiego. Szkołę średnią (1914–1918) i studia seminaryjne (1918–1923) ukończył w Sandomierzu. W 1923 roku podjął studia na Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie. Po roku studiów, 24 sierpnia 1924 roku przyjął święcenia kapłańskie w katedrze w Sandomierzu. W 1925 roku uzyskał stopień doktora filozofii, a w 1928 roku – doktora teologii. Po powrocie do kraju pełnił funkcję prefekta szkół powszechnych (1928–1929) oraz średnich (1930–1933) w Radomiu. W 1933 roku został wykładowcą Wyższego Seminarium Duchownego w Sandomierzu. Od 1952 roku podjął pracę w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, początkowo jako zastępca profesora, a następnie jako docent (1956–1960) i profesor (1961–1970). W 1965 roku został rektorem KUL; w 1970 roku zrezygnował z funkcji rektora KUL, przeniósł się do Opola Lubelskiego. W 1977 roku powrócił do Sandomierza, gdzie zmarł w opinii świętości 11 grudnia 1979 roku. Żył prawdą w miłości. Dnia 12 czerwca 1995 roku Kościół sandomierski rozpoczął dochodzenie kanonizacyjne ks. Wincentego Granata, który żył prawdą w miłości. Sesja kończąca proces na etapie diecezjalnym odbyła się 9 października 2018 roku w kościele pw. Świętego Michała Archanioła w Sandomierzu. W dniu 3 listopada 2018 roku dokumenty procesowe sługi Bożego zostały przekazane do Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych w Rzymie.Pozycja Wielki mały brat. Antoni Kowalczyk – Misjonarz Oblat Maryi NiepokalanejKrzesik, Tomasz (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2019)Brat Antoni Kowalczyk jest pierwszym polskim Misjonarzem Oblatem Maryi Niepokalanej, który pod koniec XIX wieku wyruszył na misję w Zachodniej Kanadzie. Jego proste, pokorne i oddane Bogu życie wywiera do dzisiaj wpływ na wielu ludzi. W tym artykule próbowaliśmy wskazać jego szczególne cechy, takie jak duch ofiary i świadome łączenie swoich cierpień z cierpieniem Jezusa, zaufanie wstawiennictwu Maryi i rezygnowanie ze swojej woli ze względu na Chrystusa. Podjęta została również refleksja nad tym, jak brat Antoni przeżywał cierpienie i jak traktował rolę pokuty w swoim życiu duchowym. W tym kontekście rozważono możliwość przeżywania czyśćca na ziemi.