Przedmiotem rozważań artykułu są relacje łączące Afrykanina z istotami nadnaturalnymi, mające swe odzwierciedlenie w etyce. Podstawami wszelkiego wartościowania są życie i społeczność. Ich kontynuację i trwanie zapewniają zwyczaje, tradycja oraz mit uobecniany w rytuale. Nieprzestrzeganie owych zasad rodzi pojęcie winy i występku. Zbudowany na ich fundamencie katalog powinności i wykroczeń wskazuje na specyficzne rozumienie zła jako wykroczenia przeciw ustalonym normom rytualnym i społecznym, postrzeganych jako wywodzące się od Istoty Najwyższej i sankcjonowanych przez inne istoty nadnaturalne. Dlatego muszą być podjęte działania przywracające harmonię. Afrykańska moralność akcentuje i jest nakierowana na obfitość życia.
