Czajka, Sławomir (Wydawnictwo Diecezji Radomskiej AVE, 2021)
Paweł Apostoł w i Kor 15 przedstawia kerygmat jako najstarszą formę wyznania wiary pierwotnej wspólnoty. Jej treścią jest fakt śmierci, pogrzebania i zmartwychwstania Chrystusa. Ponadto dołącza listę świadków, którzy widzieli Jezusa Zmartwychwstałego, poczynając od Piotra, którego nazywa Kefasem aż po swoje własne świadectwo jako najmniejszego z apostołów. Ta tematyka zostaje podjęta z powodu problemu niezrozumienia faktu zmartwychwstania umarłych przez niektórych chrześcijan korynckich. Jest to o tyle ważne, ponieważ wiara w zmartwychwstanie jest naturalną konsekwencją dla każdego wierzącego. Negowanie tego faktu jest niezrozumieniem Ewangelii, którą głosił Apostoł. Według Pawła negacja zmartwychwstania umarłych jest również zaprzeczeniem zmartwychwstania Jezusa. W rozdziale 15 możemy odnaleźć elementy retoryki klasycznej tak dobrze znanej i używanej w czasach Pawła. Apostoł, chcąc przekonać chrześcijan do swej argumentacji, musiał używać wszystkich możliwych środków do osiągnięcia tego celu.
