Veritati et Caritati, 2013, T. 1
Stały URI dla kolekcjihttps://theo-logos.pl/handle/123456789/3020
Przeglądaj
Przeglądaj Veritati et Caritati, 2013, T. 1 wg Tytuł
Teraz wyświetlane 1 - 20 z 36
- Wyników na stronę
- Opcje sortowania
Pozycja Antropologia chrześcijańska w służbie ludzkiej godnościSzymonik, Marian (Wydawnictwo Naukowe Wyższego Instytutu Teologicznego w Częstochowie, 2013)L’article porte sur un aspect actuel très important qui est la compréhension de la dignité humaine d’une façon philosophique. Particulièrement on se concentre sur une justification philosophique de la dignité de l’être humain. Le christianisme comme religion personnaliste, admettant une conception de Dieu personnel et celle de l’être humain, est apte à montrer la dignité et la majesté de l’homme dans le monde pluraliste. D’un côté intellectuel, la dignité humaine peut être justifiée d’une façon satisfaisante à l’aide des outils de la métaphisique classique. Cependant la culture cotemporaine en analysant l’existance humaine évite de s’y rapporter. Alors on a besoin de promouvoir une compréhension métaphisique de la dignité humaine.Pozycja Autorytet fundamentem wiary w myśleniu religijnym św. AugustynaTerka, Mariusz (Wydawnictwo Naukowe Wyższego Instytutu Teologicznego w Częstochowie, 2013)Der Glaube betrifft die Wirklichkeit, die unsichtbar für die sinnliche und Erkenntnis und in dem eingeschränkten Grad zugänglich für die rationale Erkenntnis ist. Das religiöse Denken braucht den Fundamentes, auf den es sich stützen könnte. Der Glaube braucht der Autorität. Sie ist vor allem auf die Autorität des Gottes, der sich in der Bibel offenbart. Diese Offenbarung verlangt eine Interpretation, deswegen die Autorität der Bibel braucht des ander Fundamentes, der die Autorität der allgemeinen Kirche ist. Die Offenbarung des Gottes es wird interpretiert nach regula fidei, die von der Kirche übergeben wird. Die Autorität sind manche aus der Glieder der Kirche auch geschenkt. Hl. Augustinus behauptet, dass sie die heiligen Christen und die Bischofs sind, die die Doktrin des Glaubens treu übergeben und das Beispiel zum Nachahmen für alle Christen sind. Das Bibel, die allgemeine Kirche und die heiligen Glieder der Kirche müssen zur Treffen des Menschen mit dem Gott führen, das heißt zu es kennenzulernen und seine Anwesenheit zu erfahren. In dieser Erfahrung sieht hl. Augustinus den tiefsten Sinn der Autorität. Der Glaube, der die Gabe des Gottes ist, braucht auch die freien Antwort den Menschen.Pozycja Carolus Egger, Lexicon Latinum hodiernum. Verba, locutiones, proverbia Latine reddita. Opus edendum curaverunt: Edmundus A. Caruana, Valtherus Apini, Taurus Pisani. Liberia Editrice Vaticana 2012, ss. 155.Laskowski, Łukasz (Wydawnictwo Naukowe Wyższego Instytutu Teologicznego w Częstochowie, 2013)Pozycja Czy Kościół w Europie ma przyszłość?Duda, Marian (Wydawnictwo Naukowe Wyższego Instytutu Teologicznego w Częstochowie, 2013)«Le christianisme s’est affirmé comme la religion des Européens eux- même – dit Jean Paul II. Mais ce qui était évident dans le passé contemporaiment est contesté par l’ordre institionel que des personnes individuelles, tant en théorie qu’en pratique. Aussi bien en Europe comme dans les autres coins du monde on observe le phènome dite la christianophobie. On se demande, si l’Europe dans l’avenir va perdre son identité chrétienne, même serait-il le continent sans Dieu. Pour repondre à cet défi grave l’Eglise lance une nouvelle évangélisation pour permettre aux Européens garder et approfondir sa foi chrétiene et pour sauver les raciness de identité chrétienne de l’Europe.Pozycja Dusza ziemi wieluńskiej. Konwent sióstr bernardynek w Wieluniu (1613–1914)Związek, Jan (Wydawnictwo Naukowe Wyższego Instytutu Teologicznego w Częstochowie, 2013)After Aleksander Koniecpolski’s death, the Sieradzki voivode and a Wieluński starost, his wife Anne decided to found a monastery for nuns in Wieluń. This new place was to be given to the Convent of Carmelites, Poor Clare Sisters or Bernardines. Anne Koniecpolski bought a palace, previously belonging to an archbishop of Gniezno, from the city authorities and after having been given a permission from an archbishop Wojciech Baranowski to form The Convent of Bernardines, on 7 September 1612, she started building. Krzysztof Scipio Camp, the provincial of Bernardines, on 28 August 1613, appointed five nuns from St. Andrew Monastery in Warsaw. They started their contemplation life in the Monastery in Wieluń on 13 October 1613. The monastic church was consecrated in December 1616. The founder bought for a monastery a few estates in Kowale, Zawisna and Gana for twelve thousand zlotys. After a few years the nuns purchased a village called Gaszyn. They had to struggle with some other etates’ owners in their neighbourhood. There were usually about twelve nuns in this monastery and the cancidates come mainly from the noble families of this area. In 1796 the monastic etates were taken by the Prussian authorities. In 1819 the authorities deprived Brnardines of their monastery and church which were given to the evangelical community. Sisters Bernardines had to adapt a devastated Pauline Monastery to their own monastic rules. They founded an elementary school for the poorest children and a girls’ boarding school in this monastery. Both schools were maintained by the nuns and some of well-educated ones were teachers there. After January Uprising the authorities suppressed both schools and the monastery was changed into a permanent one (without a noviciate). The reconstruction of the monastery was held in the XX century. Eight candidates joined it and Mother Elżbieta Mińska was Mother Superior.Pozycja Formacja intelektualna i duszpasterska diakonów stałych w Kościele PowszechnymSelejdak, Ryszard (Wydawnictwo Naukowe Wyższego Instytutu Teologicznego w Częstochowie, 2013)L’articolo è dedicato alla presentazione delle due dimensioni fondamentali della formazione integrale dei futuri diaconi permanenti, cioè quella intellettuale e pastorale. Il veloce cambiamento delle condizioni nelle quali si svolge il ministero diaconale, i cambi sociali e culturali, lo sviluppo delle scienze ecclesiastiche e laicali, lo sviluppo della vita cristiana nelle diverse tappe dell’esistenza esigono dai diaconi una solida formazione. Essa costituisce una condizione essenziale dalla quale dipende la fruttuosità del diaconato permanente ripristinato. Perciò ha un’importanza molto significativa. Dimensioni intellettuale e pastorale della formazione dei candidati al diaconato permanente sono strettamente legate tra di loro e si completano reciprocamente. I programmi della suddetta formazione sono contenute nelle „Rationes institutionis diaconorum permanentium” nazionali, elaborate dalle Conferenze Episcopali. La formazione intellettuale deve abbracciare tutte le discipline che fanno parte delle scienze ecclesiastiche e quelle legate con loro. Invece la formazione pastorale deve offrire l’aspetto teorico e pratico del ministero dei futuri diaconi affinché possano realizzare efficacemente i compiti pastorali tra il Popolo di Dio.Pozycja J. Kudasiewicz – H. Witczyk, Jezus i Ewangelie w ogniu dyskusji. Od H. Reimarusa do T. Polaka, Biblioteka „Verbum Vitae”, Kielce 2011, ss. 496.Korona, Sławomir (Wydawnictwo Naukowe Wyższego Instytutu Teologicznego w Częstochowie, 2013)Pozycja Joseph Wehrle, Der leidende Mensch und der mitleidende Gott. Ein Beitrag zur Anthropologie und Theologie des Alten Testaments, Bibel und Ethik 4, LIT Verlag, Münster 2012, ss. 226.Silva, Santos da (Wydawnictwo Naukowe Wyższego Instytutu Teologicznego w Częstochowie, 2013)Pozycja Katechizm Religii Katolickiej ks. Jana Tomaszewskiego i ks. Franciszka Gryglewicza w posłudze katechetycznej w diecezji częstochowskiejCeglarek, Roman (Wydawnictwo Naukowe Wyższego Instytutu Teologicznego w Częstochowie, 2013)After the end of the World War II, catechists were dealing with many problems connected with organizing and conducting of religion lessons. One of the problems was a severe lack of the catechetical materials. In order to respond to the needs, two priests – J. Tomaszewski and F. Gryglewicz elaborated on “Catechism of Catholic Religion”. It was addressed to children preparing to their first confession and communion, and to their confirmation. It was supposed to help them in systematic study of the truths of the faith. In diocese of Częstochowa it was used for passing on faith facts, being an important tool of catechetical work of the local Church.Pozycja Ks. Antoni Paciorek, Przypowieści Jezusa. Wprowadzenie i objaśnienie, Edycja św. Pawła, Częstochowa 2013, ss. 480.Tronina, Antoni (Wydawnictwo Naukowe Wyższego Instytutu Teologicznego w Częstochowie, 2013)Pozycja Ks. dr Włodzimierz Cyran, Posłuszeństwo, Na wyżynach niebieskich w Chrystusie 7, Częstochowa 2012, ss. 88.Majek, Maciej (Wydawnictwo Naukowe Wyższego Instytutu Teologicznego w Częstochowie, 2013)Pozycja Ks. Edward Walewander, Działalność wychowawcza Kościoła lubelskiego 1939–1945, wyd. Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II, Lublin 2009, ss. 255.Związek, Jan (Wydawnictwo Naukowe Wyższego Instytutu Teologicznego w Częstochowie, 2013)Pozycja Ks. Sylwester Jaśkiewicz, Św. Augustyn – poszukiwanie Boga, Katowice 2012, Księgarnia św. Jacka, ss. 190.Terka, Mariusz (Wydawnictwo Naukowe Wyższego Instytutu Teologicznego w Częstochowie, 2013)Pozycja La nouveauté chrétienne aux premiers temps de l’ÉgliseWolinski, Joseph (Wydawnictwo Naukowe Wyższego Instytutu Teologicznego w Częstochowie, 2013)Początki chrześcijaństwa biorą cały swój dynamizm i oryginalność z tego niezwykłego wydarzenia, jakim jest Zmartwychwstanie Pana. O tym świadczą właśnie Ojcowie Kościoła, szczególnie ci pierwsi, z okresu przed Soborem powszechnym w Nicei (325). Obecny artykuł podaje kilka przykładów z tej nauki początków Kościoła. Jednym z pytań w owym czasie było: jak pogodzić twierdzenie, że Chrystus jest Bogiem, z twierdzeniem, że istnieje tylko jeden Bóg. Ojcowie Kościoła dają na to odpowiedź powołując się na rolę Chrystusa/Słowa Bożego w stworzeniu świata (J 1, 3). W trzecim wieku Orygenes przypomina, że skoro Bóg jest Ojcem, to działa przez Słowo/Logos, przez Syna. W tym kontekście nie odłącza się Syna od świata stworzonego, który istnieje przez Niego (J 1, 3). Na początku czwartego wieku Ariusz próbuje uściślić tę naukę o Chrystusie wprowadzając rozróżnienie pomiędzy pojęciem „niezrodzony” (unigenitum), czyli Bóg w ścisłym znaczeniu tego słowa, a pojęciem „zrodzony” (genitum), czyli Syn, który z Boga pochodzi. Ale według Ariusza, skoro Syn „pochodzi”, to ma On początek, a więc jest stworzeniem, pierwszym stworzeniem, przez którego Bóg stworzył wszystkie inne stworzenia. Teologia ariańska odbija się naturalnie na pojęcie zbawienia. Wiadomo, że mamy stać się „synami w Synu” (filii in Filio). W pierwszym przypadku, (według Ariusza), nasze synostwo, aczkolwiek bardzo szlachetne, utrzymuje nas na poziomie (wspaniałego) Syna-stworzenia; w drugim przypadku (według Soboru nicejskiego, i teologii św. Atanazego z Aleksandrii), nasze synostwo wprowadza nas w głąb tajemnicy Trójcy Świętej : w tym drugim przypadku bowiem jesteśmy synami w Synu, ale w Synu, który jest we wszystkim równy Ojcu, który „stanowi Jedno „ z Ojcem (J 10, 30).Pozycja Obraz duchowy św. Hildegardy z Bingen, Doktora KościołaNowak, Stanisław (Wydawnictwo Naukowe Wyższego Instytutu Teologicznego w Częstochowie, 2013)Saint Hildegard of Bingen, named by Pope Benedict XVI a Doctor of the Church, delivers to the contemporary world a vision of faith, joining a referral to Christ with a natural cognition, which is appropriate for a modern knowledge. Known mainly from handbooks of rational dieting, she is, above all, the mystic, who was living a meditative life. She often describes her spiritual experiences in an enigmatic, symbolic or even a gloomy way. Being guided by love for the Church, she condemns its abuses and a lack of discipline, in her letters and prophecies. The saint prophet doesn’t restrict herself only to threats. She preaches the beauty of being faithful to one’s priestly or monastic vocation. She introduces to her life a mystery of the Trinity, the Incarnation and the Redemption, the Eucharist and the maternity of Mary, the eschatology and the Church. And she considers these truths of faith under the influence of God’s light. At the same time, she is active in a history, natural medicine, art and music, political and social life of a world in which she lives. She is equally a mystic and a person who has both feet on the ground. Pope Benedict XVI points out, that Saint Hildegard is a great sign for our faith.Pozycja Powołanie ludzi świeckich do wspólnego apostolstwa Kościoła. Refleksje katolika o roli świeckich (komunikat)Terlecka, Wanda (Wydawnictwo Naukowe Wyższego Instytutu Teologicznego w Częstochowie, 2013)I credenti nella rivelazione di Dio sanno che il Trascendente, il Trino ed Unico Dio ha tanto amato il mondo da mandare agli uomini creati da Sé stesso il proprio Figlio, che é diventato Uomo ed é nato nella „pienezza dei tempi” a Betlemme, affinché chiunque crede in Lui abbia la vita eterna. Il primo Mandato con questa insolita Novella é Gesù Cristo che a sua volta ha chiamato i dodici Apostoli tra i suoi discepoli. Costoro da parte loro, per mantenere la continuità del messaggio della Buona Novella fino alla fine del mondo, costituiscono e mandano i vescovi – per tutte le generazioni degli uomoni. Gesù durante la sua vita terrena ha istituito la Chiesa – la comunità di Dio con gli uomini e degli uomini tra di loro; dopo la risurrezione e l’ascensione vive continuamente in Ella. Lo spirito vivificante di qusto Corpo straordinario é lo Spirito di Cristo, lo Spirito Santo. Ogni membro della Chiesa tramite il battesimo é stato innestato in modo organico e per sempre in Gesù Cristo. Dotato di doni individuali dello Spirito Santo, rimanendo sé stesso, forma insieme con gli altri, in comunione con Cristo, un solo Corpo. Possiede la vocazione e il mandato commune a tutti i battezzati: in unione con la forza divina di Gesù Cristo deve tendere egli stteso e guidare ogni uomo alla piena comunione con la Santissima Trinità. La vocazione specifica dei laici é differente da quella dei vescovi, dei presbiteri o delle persone di vita consacrata. La caratteristica dei cristiani laici é il contatto immediate con tutto il mondo creato e la formazione di esso secondo la gerarchia dei valori divini. Le vocazioni nella loro diversità sono “insostituibili”: il vescoco non compie la funzione del marito, il laico non svolge il ruolo del vescovo. Tutti pertanto, nella carità e in comunione con gli altri, dovrebbero portare gli uomini a Dio.Pozycja Propozycje przedstawienia biblijnych przykładów wiary podczas lekcji religii i katechezy parafialnejStypułkowska, Beata (Wydawnictwo Naukowe Wyższego Instytutu Teologicznego w Częstochowie, 2013)The Holy Bible is a basic resource for religion classes, therefore the directive that the examples of faith for Christians should be taken out of it is quite reasonable. Besides the Bible, the Catechism of the Catholic Church and the apostolic letter of Benedict XVI announcing the Year of Faith were brought into attention. The Pope encouraged the study of the Catechism of the Catholic Church, and he also gave examples of faith of the people from the New Testament times until today. The present paper firstly discusses the directives given by catechetical documents Principles of Program Catechesis of Catholic Church in Poland and The Program of the Roman Catholic Religion Teaching at Nursery Schools and Schools concerning the biblical examples of faith, then the examples of faith for Christians given by the author of the Letter to the Hebrews, examples of the praying people included in the Catechism of the Catholic Church, and in the end deals with the persons and groups of persons mentioned by the Pope Benedict XVI in his Apostolic Letter Porta fidei. It is concluded with a summary which contains catechetical directives.Pozycja Przygotowanie do Pierwszej Komunii świętej w życiu Kościoła partykularnegoRutkowski, Andrzej (Wydawnictwo Naukowe Wyższego Instytutu Teologicznego w Częstochowie, 2013)The documents of local Synods in Poland describe the methods of the preparing for First Holy Communion in the particular Church. The analysis of documents of Synods in 15 dioceses (1967-1994) shows this preparing as an introduction to full participation in the Mass. There is a practice of early Communion in pre-school age in some dioceses, but only in deeply believers’ families. The Synods recommended this practice. The preparation in the school and in the parish lasts two or three years. Themes are based on the effects of baptism. The candidates are introduced in gestures, singings, prayers in the special celebrations once in the month. In some groups of children this process requires individual or small group meetings. That concerns children from divorced or non-sacramental marriages, lapsed families and the sick or disabled ones. The cooperation of parents, guardians, siblings and godparents is expected in the preparation process. The testimony of one’s life is very important factor here. There are some special sermons preached for them. Some of these teachings are delivered by the parents themselves. The parents also participate in the penitential celebration and lead the prayer in the family at the eve of the First Communion day.Pozycja Sebastian Gałecki, Spór o sumienie. Źródła i konsekwencje etyki Johna Henry’ego Newmana, wyd. Uniwersitas, Kraków 2012, ss. 467.Terka, Mariusz (Wydawnictwo Naukowe Wyższego Instytutu Teologicznego w Częstochowie, 2013)Pozycja Społeczne zobowiązania religijne w świetle Katechizmu Kościoła KatolickiegoJasionek, Stanisław (Wydawnictwo Naukowe Wyższego Instytutu Teologicznego w Częstochowie, 2013)The interest in the Catechism of the Catholic Church proves the human yearning for truth and certainty, sources of worry for the modern man. He is looking for the truth about himself and the world around him. Truth that is not only some sort of human theory. In his search and longings he turns to the Church, which in its post-conciliar Catechism presents the truth of God and ways leading to Him. The Catechism presents detailed religious obligations, stemming from man’s social nature. He finds and reflects upon them in the Ten Commandments. As Pope John Paul II put it – the Catechism of the Catholic Church is a valuable, rich, useful and real gift to the Church. It demonstrates, in the light of the Second Vatican Council, the truth about Christ revealed by God so that people stick to their faith and Him.