Polonia Sacra, 2018, R. 22, Nr 1 (50)
Stały URI dla kolekcjihttps://theo-logos.pl/handle/123456789/4502
Przeglądaj
Ostatnie zgłoszenia
Pozycja Przepowiadanie słowa Bożego więźniomPłusa, Sławomir (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2018)Przepowiadanie słowa Bożego w zakładach penitencjarnych to wejście na teren misyjny. Charakteryzuje się on nie tylko wysokim poziomem dechrystianizacji i ateizmu, ale również magicznego myślenia. Więźniowie poddani są wielopłaszczyznowej presji: muszą się zmierzyć z osądem ludzkim, własnym poczuciem winy, jak również z podkulturą przestępczą. Wobec drastycznie ograniczonych możliwości zaspokojenia potrzeb społecznych i komunikacyjnych, pojawia się u więźniów postawa nieufności, pozorów radzenia sobie, skrywanego lęku. Głoszenie słowa Bożego w tym specyficznym kontekście stawia przed kaznodzieją wysokie wymagania. Musi być on zdolny do głoszenia ewangelizacyjnego, którego sercem jest kerygma. Jego nastawienie wobec osadzonych nie może być potępiające, gdyż jego główną misją jest zaproszenie słuchaczy do nawiązania osobistej relacji z Bogiem. Centralnym tematem przepowiadania w więzieniu jest Boże miłosierdzie, które odsłania prawdziwą twarz Boga. Język przepowiadania ma być konkretny i prosty, który uczyni Go bliskim. Kaznodzieja powinien umieć budować w ramach przepowiadania doświadczenie symboliczne, które pozwoli odbiorcy odnowić więź ze źródłem życia, poczucie wolności i sensu, którym jest Bóg i Jego słowo.Pozycja Wideosłowa – o przepowiadaniu w formie audiowizualnejSzczepaniak, Maciej (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2018)Artykuł podejmuje zagadnienie audiowizualnego przepowiadania słowa Bożego poza liturgią, rozumianego jako uobecnianie się Kościoła „wyruszającego w drogę” (Evangelii gaudium). Często to właśnie środki społecznego przekazu, wśród nich zwłaszcza internet, stają się miejscami odległymi, ku którym powinniśmy wyjść, do których powinniśmy chcieć dotrzeć. Autor próbuje sformułować najważniejsze wskazówki dla głosicieli słowa Bożego w telewizji i internecie, podejmuje refleksję nad specyfiką mediów, treścią i formą przepowiadania oraz techniką przekazu. Przekaz audiowizualny – jak każda inna forma komunikacji werbalnej – wymaga od nadawcy umiejętnego posługiwania się pozawerbalnymi środkami przekazu. Nie jest to łatwe, bo w przeciwieństwie do komunikacji face to face nadawca nie widzi odbiorcy, nie odbiera informacji zwrotnej, nie wie, jakie emocje wywołuje jego wypowiedź. Mowa ciała jest tu elementem kluczowym. Przekaz audiowizualny sprzyja emfazie stanów emocjonalnych, wyrazu twarzy czy zachowań przestrzennych. Osobowość telewizyjną charakteryzuje świadomość panowania nad własnymi ograniczeniami i umiejętne wykorzystanie zalet. Ekran – bardziej niż perfekcyjny „model” człowieka, bez wad i ułomności – lubi człowieka autentycznego, który potrafi być sobą. Mimika, gesty, kontakt wzrokowy, szczery uśmiech, poczucie humoru, uprzejmość – stają się niezwykle ważne w przekazie ekranowym.Pozycja Treść przepowiadania do poszukujących Boga na przykładzie listów pasterskich biskupów Francji i WłochSzewczyk, Leszek (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2018)Pytanie o istnienie Boga, możliwość nawiązania z Nim kontaktu i ewentualny wpływ Boga na życie człowieka nurtuje ludzi już od wieków. W niniejszym opracowaniu podjęty został problem treści przepowiadania do poszukujących Boga. W pierwszej części opracowania omówione zostało zagadnienie podstawowego zadania biskupa, którym jest głoszenie słowa Bożego. W dalszej kolejności przedstawione zostały inicjatywy mające na celu bezpośredni zwrot do osób poszukujących Boga. Przykładem bezpośredniego zwrotu do osób niewierzących, jak również poszukujących Boga, mogą być listy biskupów Francji – Proponować wiarę we współczesnym społeczeństwie i Włoch – List do poszukujących Boga. Omówienie etapów ich powstawania i zarysowanie ogólnej charakterystyki oraz analiza treści są kolejnymi elementami treści niniejszego opracowania.Pozycja Przepowiadanie słowa w kontekście przemian religijności młodych Niemców i PolakówWilkosz, Michał (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2018)Badania nad warunkami życia i religijnością młodzieży niemieckiej i polskiej wskazują na postępujące przemiany, jakie w obszarze życia religijnego dokonują się wśród współczesnego pokolenia młodych Niemców i Polaków. Zasadniczo można je uporządkować w dwóch grupach: 1) odnoszące się jednocześnie do młodzieży polskiej i niemieckiej, 2) traktujące osobno każdą z grup młodzieży. W obliczu przemian zachodzących w religijności młodych Polaków i młodych Niemców należy uwzględniać propozycje takich form ewangelizacyjnych, które odpowiadają mentalności i duchowym potrzebom młodej generacji. Przede wszystkim należy zmienić podejście do sposobu przepowiadania, a mianowicie nie tylko dbać o merytoryczną stronę przekazu ale także uwzględnić nowe formy i konteksty głoszenia.Pozycja Głoszenie Ewangelii podczas wypraw rowerowych na przykładzie działalności Niniwa TeamWiśniewski, Sebastian (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2018)Postulat głoszenia Ewangelii na peryferiach domaga się twórczego podejścia ewangelizatorów i jeszcze większego otwarcia na inspirację Ducha Świętego. Jedną z możliwych odpowiedzi, otwierających nowe horyzonty ewangelizacyjne, proponują organizatorzy wypraw rowerowych Niniwa Team. Analiza wypowiedzi uczestników wypraw pozwoliła dokonać eksploracji oddziaływań ewangelizacyjnych zarówno w ich wymiarze ad intra, jak i ad extra i wyprowadzić pozytywny wniosek o rzeczywistej wartości ewangelizacyjnej tak niecodziennych aktywności pastoralnych.Pozycja Dariusz Kasprzak, Kształtowanie się nauki o niebie w teologii patrystycznej I–III wieku, Kraków 2017, s. 416Block, Wiesław (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2018)Pozycja Aldona Dydek, „Ordynacja kobiet”. Problemy i pytania otwarte w kontekście dialogu ekumenicznego, Kraków 2017, 270 s. (Horyzonty Dogmatu, 4)Hanc, Wojciech (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2018)Pozycja Odwiedziny domowe jako okazja do głoszenia Ewangelii ChrystusaKrzesik, Tomasz (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2018)Współczesny człowiek jest dumny z różnych osiągnięć cywilizacyjnych, w tym także na poziomie środków i narzędzi międzyludzkiej komunikacji. To wszystko jednak nie zastąpi osobistego spotkania człowieka z drugim człowiekiem. Nie ma wątpliwości, że spotkanie to fundamentalne doświadczenie w budowaniu relacji międzyludzkich. Okazją do takiego spotkania są odwiedziny domowe. W artykule podjęty został temat możliwości głoszenia Ewangelii w sytuacji odwiedzin domowych. W poszczególnych częściach artykułu ukazane zostały miejsca biblijne, które mówią o odwiedzinach domowych z udziałem Jezusa i apostołów. W tym samym kontekście przytoczone zostały przykłady z życia wybranych świętych. W artykule podjęta została także próba określenia metodologii odwiedzin domowych.Pozycja Głoszenie Ewangelii do osób zaangażowanych w działania społeczno-charytatywneSwędrowski, Jerzy (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2018)Ewangelia jest Dobrą Nowiną dla każdego; jej zasięg wykracza poza granice konfesyjności, ale staje się źródłem sensu i siły wobec potrzebujących. Nie można podzielić się tym, czego się nie posiada, a zatem ugruntowanie na słowie Bożym oczyszcza i konkretyzuje postawy miłości wobec bliźniego. Niesienie pomocy innym nie dokonuje się w abstrakcji, ale ma u swojego celu niesienie chrześcijańskiej nadziei. Wszelkie formy wolontariatu i dobroczynności winny być ożywiane postawą wiary. W jej świetle można włączyć swoje umiejętności i środki materialne ku autentycznej miłości, która nie jest jedynie dystrybucją tego, co zbywa, ale otwieraniem dróg ku zaspokojeniu najpilniejszych potrzeb. Chrześcijański wolontariat niesie w sobie cechy wspólnotowe i nabiera charakteru apostolskiego. Słowo Jezusa Chrystusa, który „nie przyszedł, aby Mu służono, lecz żeby służyć i dać swoje życie na okup za wielu” (Mk 10, 45) staje się motywacją ku odkrywaniu prawa miłości. To miłość Boża jest zasadą niesienia adekwatnej pomocy potrzebującym. Ta posługa staje się formą diakonii i pozwala na rozwinięcie nowej dynamiki misyjnej. Nie ma w niej nic z prozelityzmu, ale staje się ona prawdziwym zaczątkiem budowania wspólnoty osób. Zaangażowani w działania społeczno-charytatywne nie muszą popadać w aktywizm, ale karmiąc się słowem Bożym, znajdują siłę i radość w spotkaniu z bliźnimi. Oparcie zaangażowania społecznego na słowie Bożym i sakramentach buduje postawy tożsamości i zapobiega zniechęceniu. Formacja duchowa zaś pozwala budować trwałe fundamenty cywilizacji miłości i życia.Pozycja Misje miasta jako narzędzie ewangelizacji na peryferiachMakowski, Andrzej (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2018)Cała działalność Kościoła powinna być podporządkowana ewangelizacji (EN 14). Współczesny kontekst społeczny i kulturowy przynagla wspólnotę Kościoła do ciągłego poszukiwania nowych sposobów dotarcia z Ewangelią do współczesnego człowieka. Papież Franciszek podkreśla ukierunkowanie misyjne Kościoła wraz ze wszystkimi jego strukturami (EG 27). W misyjną opcję papieską wpisują się misje miasta jako jedna z najnowszych form misji ludowych. Stosują one rozmaitość metod głoszenia Ewangelii w celu dotarcia do jak najszerszego grona. W sposób szczególny chcą objąć swoim zasięgiem ludzi zamieszkałych na peryferiach wielkich aglomeracji miejskich. Stąd też w programie misyjnym możemy odnaleźć wielość propozycji wydarzeń kulturalno-religijnych.Pozycja Miejsca przepowiadania słowa Bożego. Panorama historycznaPanuś, Kazimierz; Radej, Maciej (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2018)Słowo Boże głoszone było nie tylko w miejscach kultu. Sam Jezus, niedościgły wzór wszystkich kaznodziejów, głosił je także na otwartej przestrzeni, z łodzi, w domach i w czasie uczty. W ślad za Jego wzorem szła praktyka apostolska oraz nauczanie Kościoła pierwszych wieków. Z upływem stuleci chrześcijanie zbudowali imponujące świątynie ze wspaniałymi ambonami służącymi proklamacji słowa Bożego. Nigdy jednak głoszenie kazań nie ograniczało się wyłącznie do miejsc kultu. W poszukiwaniu słuchacza kaznodzieje udawali się bądź tam, gdzie on żył i działał: na pola bitew, na place miast, jarmarki, miejsca wykonywania kar, do leprozoriów i szpitali, bądź tam, gdzie człowiek znajdował miejsce wiecznego spoczynku – na cmentarze. Praktyka głoszenia słowa Bożego w Polsce również koncentrowała się w tych samych miejscach. Czasy najnowsze niewiele do tego dorzuciły. Największe bowiem zgromadzenia wiernych, niejednokrotnie kilkumilionowe, w czasie których głoszono słowo Boże – jak pielgrzymki papieskie czy Światowe Dni Młodzieży – miały swych prekursorów w kaznodziejskiej działalności świętych: Jana Kapistrana czy Wincentego Ferrera.Pozycja Nowa ewangelizacja w KościeleKusior, Magdalena (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2018)Ewangelizacja była znana na przestrzeni wieków. Pierwsze posyłanie uczniów ma znamiona głoszenia dobrej nowiny. Liczne dokumenty Kościoła usiłowały zdefiniować dzieło ewangelizacji i nadać mu nowe znaczenie. Pierwszym dokumentem jest dekret o działalności misyjnej Kościoła ad gentes Soboru Watykańskiego II, w którym czytamy, że Chrystus został posłany, „aby ukazywać miłość Bożą i zaszczepiać ją wszystkim ludziom i narodom”. Misja ad gentes ma na uwadze tych, którzy nie słyszeli o Chrystusie. Posoborowe nauczanie Kościoła coraz częściej wskazuje, że każdy ochrzczony jest wezwany do głoszenia dobrej nowiny. Nowa ewangelizacja to głoszenie orędzia zbawienia na nowe sposoby, to wychodzenie ku współczesnym z nowymi formami i środkami. Jednak najskuteczniejsze jest osobiste świadectwo. Niniejszy artykuł ukazuje zarys, pojęcia i próbę zdefiniowania nowej ewangelizacji na tle dostępnych opracowań, zwrócenie uwagi na dokumenty Kościoła, w których temat nowej ewangelizacji poruszany jest w sposób wieloaspektowy. Następnie wzięci są pod uwagę adresaci Dobrej Nowiny.Pozycja Sytuacje komunikacyjne publicznych wystąpień Jana Pawła II podczas I pielgrzymki do PolskiJankosz, Magdalena (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2018)Celem artykułu jest pokazanie, w jakich sytuacjach komunikacyjnych znajdował się Jan Paweł II podczas I pielgrzymki do ojczyzny i czym się one charakteryzowały. Problem badawczy zawiera się w pytaniu, czy i jak sytuacja komunikacyjna wpływa na zachowania werbalne i niewerbalne mówcy. Materiałem źródłowym są nagrania wideo z I pielgrzymki do Polski oraz zapisy homilii, rozważań i przemówień. W pierwszym punkcie omówione zostało pojęcie sytuacji komunikacyjnej z uwzględnieniem jej niejednoznaczności, w drugim – czynniki ją kształtujące, a w trzecim jej typy.