Kultura-Media-Teologia, 2011, nr 7
Stały URI dla kolekcjihttps://theo-logos.pl/handle/123456789/35032
Przeglądaj
Ostatnie zgłoszenia
Pozycja Człowiek, o którym pamięta BógZasępa, Tadeusz; Woźniak, Jarosław (Wydział Teologiczny UKSW w Warszawie, 2011)Artykuł nie pretenduje do tego, by w pełni opisać problem oryginalności człowieka i jego kopii, w sensie duchowym, stworzonych przez ucieczkę od drogi, która jest drogą Boga do każdego człowieka. Z powodu tego stanu rzeczy cierpią ekonomia, polityka, kultura i wszystkie inne gałęzie życia ludzkiego. Bez moralności, opartej na prawie Bożym, nie da się zachować oryginalnego obrazu i podobieństwa człowieka do Boga. Musimy poszukać stabilności i oparcia, które pozwolą nam znaleźć wewnętrzną siłę, aby zachować jedność z naszym Stwórcą i rzeczywistością, która jest wokół nas.Pozycja Obrazy medialne i media obrazowe wobec śmierci M. Kaddafiego (z punktu widzenia antropologii obrazu)Mojżyn, Norbert (Wydział Teologiczny UKSW w Warszawie, 2011)Dominująca rola obrazu we współczesnej kulturze wizualnej i kulturze informacyjnej. Niesłabnące oddziaływanie reprodukowanego i multiplikowanego obrazu w mediach wizualnych. Medialne przekazy śmierci M. Kaddafiego. Agresja obrazów i agresja wobec obrazów (ikonoklazm) – niszczenie wizerunków dyktatora. Antropologiczne podstawy oddziaływania wizerunków i mediów wizualnych. Archetyp wizerunku i kult obrazów. Podwójna rola mediów wizualnych: jako środków masowego przekazu i rodzaju (tworzywa) artefaktów plastycznych. Rola filmów i obrazów satyrycznych w sieci. Rosnąca rola cyberprzestrzeni – obrazy w cyberprzestrzeni.Pozycja Średniowieczne misterium. „Historyja o chwalebnym Zmartwychwstaniu Pańskim” Mikołaja z Wilkowiecka jako inspiracja reżyserska w dwudziestowiecznym teatrze polskimJarosz-Mackiewicz, Edyta (Wydział Teologiczny UKSW w Warszawie, 2011)Tematem jest szesnastowieczne misterium Historia o chwalebnym Zmartwychwstaniu Pańskim Mikołaja z Wilkowiecka jako inspiracja reżyserska w dwudzie-stowiecznym teatrze polskim. Misterium jest przy-kładem gatunku dramatycznego, mającego na celu przedstawienie wydarzeń opisanych w Piśmie Świętym. Autorka podjęła próbę odpowiedzi na pytania: Co wyjątkowego, ponadczasowego przekazał w Historii... Mikołaj z Wilkowiecka, że tekst stał się atrakcyjny dla współczesnych reżyserów polskich i skłonił ich do podjęcia inscenizacji dramatu? Czy dwudziestowieczne wystawienia misterium były powrotem do źródeł teatru i teatralnej katechezy? Jaka była reakcja inscenizatorów na religijną wymowę dramatu promującego chrześcijańską wizję świata? Aby odpowiedzieć na te pytania autorka poddała analizie najgłośniejsze, dwudziestowieczne wystawienia misterium Mikołaja z Wilkowiecka: Leona Schillera (1923), Kazimierza Dejmka (1961, 1962), Piotra Cieplaka (1993, 1994) i Przemysława Basińskiego (1994).Pozycja Ostrzeżenie przed cyberbullyingiemLaskowska, Małgorzata (Wydział Teologiczny UKSW w Warszawie, 2011)Pozycja Prawda zdarzeń, komunikatu i osoby w kontekście komunikacji społecznejKlauza, Karol (Wydział Teologiczny UKSW w Warszawie, 2011)Celem artykułu jest dokumentacja ważniejszych stanowisk w odniesieniu do współczesnego rozumienia prawdy, jej opiniotwórczego znaczenia i wpływu, jaki wywiera w obszarze współczesnej antropologii kulturowej, filozoficznej i teologicznej. Autor pragnie wykazać, że paradygmat prawdy towarzyszy procesom komunikowania społecznego i określa poznanie zdarzeń, formułowanie komunikatu o zdarzeniu i wywieranie aksjologicznego wpływu na osobę nadawcy i odbiorcy.Pozycja Tożsamość i kultura w Unii Europejskiej w świetle zasady jedności w różnorodnościKaczmarczyk, Łukasz (Wydział Teologiczny UKSW w Warszawie, 2011)Celem artykułu jest analiza realizacji zasady jedności w różnorodności w kontekście tożsamości i różnorodności kulturowej Unii Europejskiej. Brak konsensu co do aksjologicznych korzeni leżących u podstaw dziedzictwa Starego Kontynentu prowadzi z jednej strony do relatywizacji wartości uznanych za elementy konstytuujące europejską tożsamość, z drugiej zaś do przesunięcia akcentów w działaniach kulturowych na poszanowanie i podtrzymywanie kulturowej różnorodności. Formą akceptacji heterogenicznej koncepcji europejskiej tożsamości jest również włączenie wymiaru kulturowego w realizację społeczno-gospodarczych celów UE, co sprzyja tworzeniu płaszczyzn dialogu międzykulturowego i relatywnie szerokie wspieranie różnorodnych partykularnych tożsamości w Europie, bez konieczności determinowania kierunku działań w sferze kultury w świetle pytań dotyczących wartości.