Roczniki Teologiczne, 2015, T. 62, nr 1
Stały URI dla kolekcjihttps://theo-logos.pl/handle/123456789/19735
Przeglądaj
Ostatnie zgłoszenia
Pozycja Automarginalizacja jako bariera w adaptacji i readaptacji społeczno-zawodowej osoby niepełnosprawnejZielińska-Król, Katarzyna (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2015)Dla każdego człowieka bardzo ważne jest poczucie samorealizacji, autonomii i kreatywnego decydowania o własnym życiu. Wśród osób z niepełnosprawnością są osoby dobrze przystosowane społecznie, zadowolone ze swojego życia, często bardzo twórcze i niezależne, prowadzące normalne życie rodzinne, towarzyskie, zawodowe, a nawet osiągające znaczące sukcesy. Jednak jest także taka grupa osób, które mając poczucie „zewnątrzsterowalności” i marginalizacji, zmniejszają swoje szanse w integracji społecznej i zawodowej. Wyjątkowo mocno zaznacza się kategoria automarginalizacji. O ile czynniki czy też bariery zewnętrzne – ciągle liczne – powodujące wykluczenie osób niepełnosprawnych są łatwe do wyeliminowania poprzez zorganizowane działania społeczne i prawne, o tyle przeszkody natury psychicznej i społecznej są nadal podstawową przeszkodą w drodze do autentycznej rehabilitacji społeczno-zawodowej osób z niepełnosprawnością. Trudno odpowiedzieć, a tym bardziej oszacować, w jakim stopniu wycofujące się postawy osób niepełnosprawnych są same w sobie czynnikami sprzyjającymi marginalizacji. Należy podkreślić, iż takie postawy są najczęściej wypadkową subtelnych sprzężeń pojawiających się jako efekt oddziaływania wielorakich barier zewnętrznych. Niemniej jednak należy zwrócić uwagę na obecność takich samomarginalizujących czynników; ich istnienie stanowi bowiem istotny element błędnego koła marginalizacji.Pozycja Sylwetka pracownika socjalnego w opinii studentów IgnatianumSpyrka-Chlipała, Renata (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2015)Pracownik socjalny to zawód, o którym w ostatnich latach w Polsce mówi się coraz więcej. Jest to spowodowane zarówno pojawieniem się kierunku praca socjalna w kształceniu akademickim, jak i poszerzonym zakresem zadań i ról, w których pracownik socjalny działa. Celem artykułu jest przedstawienie działalności pracownika socjalnego w świetle aktualnego stanu prawnego i dostępnej literatury przedmiotu. Kolejnym zamierzeniem autorki jest ukazanie opinii studentów Akademii Ignatianum w Krakowie, kierunku praca socjalna, na temat pracy socjalnej w kontekście wcześniejszych teoretycznych ustaleń.Pozycja Bank Pobożny księdza Piotra Skargi w Krakowie. Szesnastowieczna odpowiedź na problem ubóstwa i zadłużeniaMichnicka-Gajek, Joanna (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2015)Problem ubóstwa i zadłużania się gospodarstw domowych jest aktualny od wielu wieków. Borykające się z problemami finansowymi osoby, ratujące się kredytami lichwiarskimi na bardzo wysoki procent, wzbudziły w XVI wieku zainteresowanie księdza Piotra Skargi, który rozpowszechnił instytucje takie, jak Bractwo Miłosierdzia, Skrzynka św. Mikołaja, Bractwo św. Łazarza czy Bank Pobożny, który szczególnie skupiał się na problemach osób ubogich, mających zadłużenia. Pomysł założenia banku, który udzielałby osobom potrzebującym i wierzącym pożyczek na podreperowanie swojej sytuacji materialnej lub założenie niewielkiej działalności przynoszącej zyski, ks. Skarga zaczerpnął z Włoch, gdzie taka idea była znana już w XIII wieku. W Polsce banki te za sprawą ks. Skargi zostały założone między innymi w Warszawie, Łowiczu, Pułtusku, Zamościu. Najbardziej jednak znany był bank w Krakowie, który działał w latach 1584-1953. Udzielano w nim bezprocentowych pożyczek pod zastaw klejnotowy bądź sukienny. Zastawiane fanty były różne (od elementów ubiorów po zastawę stołową). Zasady dotyczące funkcjonowania Banku opracował ks. Skarga. Pierwsze trzysta lat funkcjonowania Banku aż do jubileuszowego roku 1884 to czas zarówno sukcesów, jak i kryzysów. Nigdy jednak instytucja ta nie odeszła od głównej idei, czyli pomagania osobom ubogim i zadłużonym na lichwiarski procent w wyjściu z trudnej sytuacji. Nie bez powodu nazywana jest „przodkiem” mikrokredytów, wyprowadziła bowiem z kryzysu wielu ludzi.Pozycja Publiczne relacje i promocja działań pomocy społecznej w praktyceChechelska, Marta (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2015)Współczesny świat stawia przed instytucjami pomocowymi nowe wyzwania – nie tylko w zakresie nowych, pojawiających się problemów i idących za nimi rozwiązań, ale także w zakresie zarządzania informacją. W Polsce niewiele mówi się o public relations w dziedzinie pomocy społecznej. Tymczasem kształtowanie polityki informacyjnej przez instytucje pomocowe jest wręcz niezbędne. Planowanie i realizowanie procesu, jakim jest kształtowanie publicznych relacji, powinno się odbywać w sposób planowany, zorganizowany i skuteczny. Elementami polityki informacyjnej w placówkach pomocy społecznej mogą być: kształtowanie media relations, prowadzenie strony internetowej, wydawnictwa własne, wewnętrzny PR oraz wszystkie działania realizowane przez instytucję w ramach ustawy o dostępie do informacji publicznej. Czerpanie z metod i zasad budowania PR pomaga w kształtowaniu miarodajnego wizerunku instytucji, które zajmują się profesjonalnym pomaganiem. Należy nauczyć się mówić o swojej pracy po to, aby docierać z kompetentną informacją do określonych odbiorców: podopiecznych – obecnych i potencjalnych, partnerów, darczyńców, dziennikarzy. Jeśli coraz częściej będą się pojawiały rzetelne informacje na temat działań podejmowanych przez instytucje pomocowe, to wizerunek polskiej pomocy społecznej będzie prawdziwy (i jednocześnie satysfakcjonujący zatrudnionych w tym sektorze). Aby jednak najczęściej wysokie kompetencje pracowników socjalnych znajdowały uznanie u opinii publicznej, ośrodki pomocy społecznej, powiatowe centra pomocy rodzinie – wszystkie placówki pomocy społecznej – muszą prowadzić odpowiednie działania informacyjne.Pozycja Idea partnerstwa międzysektorowego w zakresie minimalizowania zjawiska wykluczenia społecznegoBelcer, Agnieszka (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2015)Celem artykułu jest prezentacja modelu współpracy partnerskiej, która staje się bardzo popularna w świecie. W dzisiejszym społeczeństwie partnerstwo jest ogromną potrzebą, ponieważ daje szansę stworzenia współpracy i przynosi wiele korzyści w rozwiązywaniu trudnych problemów środowiskowych, społecznych, lokalnych oraz globalnych. Stworzenie dobrze funkcjonującego partnerstwa międzysektorowego to zadanie trudne, wymagające ścisłego współdziałania partnerów z różnych sektorów – publicznego, gospodarczego i społecznego. Natomiast misja partnerstwa musi dotyczyć kategorii dobra wspólnego, czyli korzystnej zmiany, z której będą mogli skorzystać i którą zauważą zarówno członkowie partnerstwa, jak i odbiorcy. Na przestrzeni ostatnich lat idea współpracy partnerskiej jest coraz powszechniej akceptowana i ceniona oraz coraz częściej uznawana za odpowiedź na wyzwania w dziedzinie pomocy wykluczonym. Pojawia się wiele przykładów dobrych praktyk międzysektorowych. W artykule przedstawiony został ciekawy i warty polecenia jeden z nurtów działalności Fundacji „Wspólna Droga” United Way Polska, mianowicie – wieloletni, autorski program społeczny Partnerstwo dla Dzieci, będący odpowiedzią na ogromny problem społeczny, jakim jest bieda i ubóstwo polskich dzieci. Celem programu jest wyrównywanie szans rozwojowych i edukacyjnych dzieci zagrożonych wykluczeniem i marginalizacją, pochodzących z rodzin ubogich, wieloproblemowych bądź niewydolnych wychowawczo. Pomoc tym dzieciom jest dobrą i trwałą „inwestycją” w życie ich samych, ich rodzin, jak również całego społeczeństwa. Projekt, opierając się na współpracy międzysektorowej, scala możliwości i efektywność różnych środowisk: organizacji pozarządowych, samorządu, biznesu, administracji rządowej, ośrodków naukowych i mediów.Pozycja Społeczne koszty migracji. Analiza zjawiska na przykładzie współczesnych migracji pracowniczych na UkrainieBednarek, Wojciech (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2015)Artykuł jest próbą syntetycznego spojrzenia na problematykę migracji pracowniczych na Ukrainie. W polu zainteresowań badawczych znalazły się społeczne oraz polityczno-gospodarcze następstwa zjawiska masowego odpływu obywateli ukraińskich do pracy za granicą. Na podstawie różnorodnych materiałów badawczych – danych statystycznych, raportów, ekspertyz oraz artykułów naukowych – podjęto próbę obiektywnego wskazania zarówno pozytywnych, jak i negatywnych tendencji towarzyszących migracjom zarobkowym na Ukrainie. Zawarte w artykule wnioski uwzględniają kontekst zmian geopolitycznych w obszarze poradzieckim, jakie nastąpiły w ostatnich miesiącach. Zjawisko migracji pracowniczych na Ukrainie przybrało masową skalę. Ponieważ spora część strumieni migracyjnych skierowana jest do Polski, analiza tego problemu wydaje się aktualna, ważna i interesująca.Pozycja Charakterystyka zjawiska bezdomności w województwie warmińsko-mazurskimSuchoń, Elżbieta (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2015)Jednym z obowiązków gminy jest m.in. opracowanie i realizacja strategii rozwiązywania problemów społecznych, z uwzględnieniem programów pomocy społecznej i profilaktyki. Do najtrudniejszych do rozwiązania problemów należy zjawisko bezdomności. Towarzyszy ono społeczeństwu od zawsze, ale w obecnych czasach jest uważane za „epidemię XXI wieku”. Istnieje wiele przyczyn bezdomności. Wśród nich wymienia się ubóstwo, eksmisje, alkoholizm, przestępczość. Bezdomność jest przyczyną wykluczenia społecznego, z którego niełatwo jest wrócić do życia społecznego. Wyjście z tego stanu jest bardzo trudne i wymaga ciężkiej pracy osoby bezdomnej nad sobą w celu przezwyciężenia własnych słabości. Wiele placówek społecznych jest zaangażowanych w udzielanie pomocy osobom bezdomnym, oferując im schronienie, poszukując dla nich pracy, udzielając wsparcia terapeutycznego w walce z nałogami czy opracowując indywidualne programy wyjścia z bezdomności. Celem artykułu jest ukazanie zjawiska bezdomności w województwie warmińsko-mazurskim oraz zaprezentowanie rezultatów wdrożonych programów wyjścia z bezdomności.Pozycja Zdążyć z pomocą dzieciom ulicy w Afryce. Oddziaływania resocjalizacyjne salezjanów na przykładzie wybranych krajówAdamczyk, Barbara (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2015)Zjawisko dzieci ulicy na świecie jest skutkiem zmian strukturalnych i kulturowych związanych z ponowoczesnością. Tym samym oznacza niekorzystny stan dla społeczności, w jakich występuje, i jest oceniany jako niepożądany, zagrażający, niebezpieczny i konieczny do zminimalizowania lub wyeliminowania problem. Afryka jest trzecim kontynentem, po Ameryce Południowej i Azji, co do skali występowania problemu dzieci i młodzieży przebywających na ulicy lub żyjących tam w warunkach uwłaczających godności osoby. Różne podmioty społeczne i kościelne włączają się w proces resocjalizacji i readaptacji społecznej dzieci ulicy. Prężnie działającym podmiotem są salezjanie. Dlatego w naszym artykule pochylamy się nad wielkim zaangażowaniem na tym polu salezjanów, a tym samym składamy im hołd za często heroiczną pracę, która w myśl pedagogii św. Jana Bosko polega na szukaniu dobra w dzieciach ulicy. Celem naszego artykułu jest ukazanie działalności pedagogicznej salezjanów w wybranych krajach Afryki, którzy realizują liczne programy i projekty w środowisku lokalnym na rzecz dzieci ulicy. Ich działalność przebiega dwutorowo: bezpośrednio na ulicy (metoda streetworking) i w ośrodkach specjalnie wybudowanych dla dzieci i młodzieży z ulicy.Pozycja Kompetencje pracowników socjalnych w zakresie komunikowania się z osobami niesłyszącymiPiestrzyńska, Anna (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2015)Dla osób niesłyszących komunikowanie się ze słyszącym otoczeniem może stanowić niemałą trudność. Dzieje się tak wtedy, gdy otoczenie społeczne nie porozumiewa się preferowanym przez osobę niesłyszącą sposobem. Komunikowanie się zgodne z preferencjami głuchych jest wyrazem przeciwdziałania dyskryminacji, a ponadto pomaga niwelować problemy utrudniające codzienne funkcjonowanie. Celem podjętych badań była próba udzielenia odpowiedzi na pytanie o umiejętność i sposób porozumiewania się pracowników socjalnych z osobami niesłyszącymi. Z badań wynika, że pracownicy socjalni spotykają głuchych w swojej pracy, a bariery komunikowania pokonują, korzystając z alternatywnych sposobów porozumiewania się. Najczęściej wykorzystywane jest pismo. Osób znających język migowy jest niewiele. Wielu pracowników socjalnych, pomimo ukończenia kursów języka migowego, nie korzysta z nabytych umiejętności. Pracownicy socjalni w zdecydowanej większości dostrzegają potrzebę dokształcania się w zakresie wiedzy o problemach osób niesłyszących oraz umiejętności posługiwania się językiem migowym i – co najważniejsze – deklarują chęć uczestnictwa w szkoleniach z tego zakresu.Pozycja Partyworking jako odmiana streetworkingu. Refleksyjny dyskurs praktykaSzewczyk, Agnieszka (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2015)The leading objective of the author was to illustrate the activity of a partyworker in terms of perception of a practitioner himself. The range of problems concer ning partyworking as a modern variety of streetworking receiving increased attention among social welfare institutions was outlined. The author’s intention was to signal certain areas of partyworker activities seen through the eyes of a practitioner. The issues dealt with were used as provocation for “helpers” so as to deepen their own reflections as well as to conduct thorough and multidimensional interpretation. Thus the presentation of an innovative method of streetworking and exploration of individual experience is a purposeful measure. The author also raises an issue related to the damage reduction policy presently causing a number of controversies in Polish legislature and not only there.