Roczniki Teologiczne, 2006, T. 53, z. 1
Stały URI dla kolekcjihttps://theo-logos.pl/handle/123456789/11712
Przeglądaj
Ostatnie zgłoszenia
Pozycja Philosophical Vocabulary of Arius Didymus and the New TestamentWojciechowski, Michał (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2006)Arejos Didymos był filozofem aleksandryjskim z I w. przed Chr. Pozostała po nim praca Epitome, podręcznik etyki przechowany ze skrótami jako rozdział 2, 7 antologii Stobajosa. Słownictwo tego utworu jest dobrą próbką języka filozofii czasów bliskich Nowemu Testamentowi. Porównanie ich słownictwa pozwoliło stwierdzić ilościowo, że na około 200 terminów z Epitome Nowy Testament pomija 80. Sporadycznie użytych jest 90 terminów i nie w znaczeniu filozoficznym. W przypadku 30 terminów można stwierdzić wpływ użycia filozoficznego, przynajmniej pośredni. Najistotniejsze z nich to: αγαθα, εγκρατεια, ελευθερια, επιθυμια, κοινωνια, πλησιον, τελειος, υπομονη, ϕυσις. Nie jest to wiele, ale egzegeza i słowniki powinny lepiej uwzględniać tego rodzaju tło języka Nowego Testamentu.Pozycja Hans-Georg Gadamer i hermeneutyczny problem aktualizacji tekstów biblijnychAdamczewski, Bartosz (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2006)One of the weakest points of the historical-critical method of interpreting the Bible is the lack of means of appropriate application of the message of biblical texts (treated as texts from a distant past) to our present reality. The theory of German philosopher Hans-Georg Gadamer may provide modern readers of the Bible with various intersubjectively verifiable ways of actualization of biblical texts: dramaturgical, liturgical, iconical, based on tradition and authority, juridical, and imparting wisdom. The last one seems to be the most appropriate for seeking and communicating the message of the Bible in the context of modem European, agnostic culture.Pozycja “[...] and Thus All Israel Will Be Saved” (Rom 11:26). The Question about the Moment in the History of SalvationRakocy, Waldemar (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2006)Podjęty w artykule problem przedstawiliśmy w trzech etapach analiz. W pierwszej kolejności przeanalizowaliśmy sposób, w jaki - według apostoła Pawła – cały Izrael dojdzie do zbawienia (modus salutis accedendae). Z przeprowadzonych analiz wynika, że powiązał on ze sobą ściśle losy Izraela i pogan w dojściu do zbawienia: tak jak ich losy są od siebie wzajemnie zależne, tak samo są ze sobą powiązane kolejne etapy (z ich udziałem) w historii zbawienia. Apostoł rozpatruje niewiarę Izraela i następnie jego powrót w kategoriach historiozbawczych – dlatego mógł sądzić, że kiedy „pełnia pogan” uwierzy w Chrystusa (spełniony ten warunek), siłą rzeczy przyjdzie czas na zbawienie całego Izraela; do zbawienia całego Izraela prowadzi dopełnienie ewangelizacji pogan (niepobudzenie go do zazdrości). Zbawienie całego Izraela będzie ostatecznie wynikiem działania Boga, tj. dokona się poprzez przyjście Wybawiciela (modus salvandi). W tym duchu postrzegamy działalność misyjną Pawła: w pierwszej kolejności prowadził ją, aby zanieść Ewangelię poganom (wypełniając zbawczy plan Boga względem nich), ale jednocześnie czynił to w nadziei, że im szybciej nastąpi dopełnienie ewangelizacji pogan, tym szybciej dokona się zbawienie całego Izraela. W dalszej kolejności skupiliśmy się już tylko nad momentem, kiedy to nastąpi. Skoro apostoł rozpatruje zbawienie całego Izraela w kategoriach historiozbawczych (nie czasowych), pytanie o moment musi pozostawać w ramach tej kategorii i dlatego odnosi się bądź do obecnego etapu historii zbawienia (czas Kościoła), bądź do jej pełnej realizacji (czasy ostateczne). Próba bliższego uściślenia czasu stoi w sprzeczności z zastosowaną kategorią. Apostoł mówiąc o dobru dla świata, jakie będzie wynikiem zbawienia Izraela, skupia się na wielkości tego dobra, nie na jego naturze. Takie podejście do problemu sugeruje niemożność bliższego określenia tegoż dobra (nie zamierzał go ukrywać) i tym samym każę je widzieć raczej w związku z ostateczną realizacją zbawczego planu Boga (zlanie pełni błogosławieństwa na pogan i na Izrael). Na to wskazuje też przytoczony cytat z Izajasza oraz kontekst apokaliptyki żydowskiej. Dlatego za najbardziej prawdopodobne uznajemy to, że apostoł – mówiąc o zbawieniu całego Izraela w Rz 11, 25b-26a – lokował to wydarzenie w kontekście czasów ostatecznych. Nie podejmujemy się jednak stwierdzenia, czy miał na myśli samą paruzję.Pozycja Sylwetka naukowa prof. dra hab. Hugolina Langkammera OFMWróbel, Mirosław S. (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2006)Pozycja Łukaszowe opowiadanie o oczyszczeniu Świątyni (Łk 19, 45 n.). Narracja na usługach retorykiMielcarek, Krzysztof (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2006)Luke 19, 45f is one of many examples among the New Testament texts where the literary efforts of its author are very obvious. Analysing step by step both the literary context of the pericope and the text itself one can easily spot elements of a rhetoric persuasion behind it. Luke has not only condensed his narrative at this very place to the possible minimum, but he also took care of the way of presenting Jesus in a violent scene. He did so in order to help his reader to understand that Jesus is not a violent man, but a peaceful king coming to every one to save him/her. Few examples of Hellenistic literature and some glimpses of the literary theory of the ancient authors have proved to be helpful in understanding the nature of the studied pericope.Pozycja Życie i działalność naukowo-dydaktyczna dra Huberta Ordona SDSMielcarek, Krzysztof (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2006)Pozycja Jefte – paradygmat niespełnionego władcy (Sdz 10, 6-12, 7)Pikor, Wojciech (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2006)The story about Jephthah is placed in the middle of the Book of Judges (Judges 10:6-12:7). Therefore we recognise in this figure an important link in the quest for the model of a ruler in the period of pre-monarchic Israel. In order to reconstruct the image of Jephthah as a leader the method of narration has been applied. The narrative programme has confirmed that Jephthah, while seeking to find a solution for the crisis of power, became the paradigm of a ruler. In the light of narrative techniques used by the narrator, Jephthah fails as a paradigm, for he loses his daughter and he is seen by the generation of Ephraim as an unfulfilled ruler. There are three reasons at the source of his unfulfilled power: treating power as a means to satisfy one’s ambition; rejecting power as a service on behalf of the good of his subjects; eventually, no roots in the tradition, history, and religion of the fellowship in which is he to govern.Pozycja Polska bibliografia biblijna za lata 2002-2004Szier-Kramarek, Barbara (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2006)Pozycja Kronika Instytutu Nauk Biblijnych KUL za rok akademicki 2004/2005Pikor, Wojciech (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2006)Pozycja Mirosław Stanisław Wróbel, Antyjudaizm a Ewangelia według św. Jana. Nowe spojrzenie na relację czwartej Ewangelii do judaizmu, Lublin: Wydawnictwo KUL 2005, ss. 351.Poniży, Bogdan (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2006)Pozycja Piotr Nyk OCD, Die Tradition vom eschatologischen Krieg im Gemeindegebet Apg 4, 23-31, Europäische Hochschulschriften. Theologie, vol. 793, Frankfurt am Main: Peter Lang 2004, ss. 241.Rakocy, Waldemar (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2006)Pozycja Colin R. Nicholl, From Hope to Despair in Thessalonica. Situating 1 and 2 Thessalonians, SNTSMS 126, Cambridge: University Press 2004, ss. 315 (z indeksami).Rakocy, Waldemar (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2006)Pozycja Marc Rastoin, Tarse et Jérusalem. La double culture de l’apôtre Paul en Galates 3, 6-4, 7, AnBib 152, Roma: Editrice PIB 2003, ss. 376 (z indeksami).Rakocy, Waldemar (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2006)Pozycja Wolfgang Klausnitzer, Der Primat des Bischofs von Rom. Entwicklung – Dogma – Ökumenische Zukunft, Freiburg im Br.: Herder 2004, ss. 534.Flis, Jan (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2006)