Tarnowskie Studia Teologiczne, 2018, T. 37, cz. 1-2
Stały URI dla kolekcjihttps://theo-logos.pl/handle/123456789/16194
Przeglądaj
Ostatnie zgłoszenia
Pozycja Le fonti patristiche e magisteriali della colletta per l’anniversario dell’Ordinazione sacerdotaleDudek, Andrzej (Wydział Teologiczny Sekcja w Tarnowie Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie, 2017)This article presents the patristic and magisterial sources of the collect of the Mass for the anniversary of priestly ordination. Most of the prayer alludes to the two recent documents of great magisterial importance for the presentation of the theme of the priesthood in the Church. Both are part of the teaching of the Second Vatican Council, namely the Constitution Lumen Gentium and the Decree Presbyterorum Ordinis. Thanks to them we understand better the sense of obtaining the Ordination to the priesthood which is a vocation to the close communion with Christ and the commitment of service to the Church. Besides, one sees better what the two main commitments of each priest, i.e., the preaching and the administration consist of. Research has shown a certain continuity in the development of theological thought and liturgical practice. Moreover, it must be emphasized that the liturgy can also interpret the theological data in order to express better certain concepts, as happens for example in the original proposal for the term communion to the priesthood of Christ.Pozycja Instytucja zaręczyn w ujęciu ks. Józefa Pelczara na podstawie prawa katolickiegoKantor, Robert (Wydział Teologiczny Sekcja w Tarnowie Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie, 2018)Artykuł jest przykładem wzorcowego wyłożenia tematu przez ks. Pelczara w oparciu o aktualnie obowiązującą doktrynę prawną oraz odpowiednie kazusy ułatwiające zrozumienie tematu. Podstawowym źródłem pracy jest podręcznik ks. Józefa Sebastiana Pelczara pt. Prawo małżeńskie katolickie z uwzględnieniem prawa cywilnego obowiązującego w Ausryi, w Prusach i w Królestwie Polskim wydany w Krakowie w 1898 roku. Na treść przedłożenia składają się następujące kwestie związane z instytucją zaręczyn: wymogi do ważności zaręczyn, forma przyrzeczenia podczas zaręczyn, rodzaje zaręczyn, skutki zawartych zaręczyn, zerwanie zawartych zaręczyn, zadania proboszcza przy zawieraniu zaręczyn, rola sądu małżeńskiego w sprawach zaręczyn, odszkodowanie z powodu zerwania zaręczyn. Celem artykułu jest przybliżenie czytelnikowi instytucji zaręczyn widzianej z perspektywy wykładowcy Uniwersytetu Jagiellońskiego, późniejszego rektora tejże uczelni (1882/1883), biskupa i od 2003 roku świętego – Józefa Sebastiana Pelczara.Pozycja Biskup – Pastor i Iudex (w relacji do dynamicznych wyzwań stawianych przez papieża Franciszka)Rozkrut, Tomasz (Wydział Teologiczny Sekcja w Tarnowie Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie, 2018)Urząd biskupa diecezjalnego, który kojarzy się z ewangelicznym obrazem dobrego pasterza, na mocy prawa Bożego związany jest z wykonywaniem obowiązków sędziego w relacji do powierzonej części ludu Bożego, co w ostatnich latach znacząco oraz praktycznie zostało przypomniane przez reformę procesową papieża Franciszka. Jest to jednocześnie praktyczna realizacja przez papieża soborowej eklezjologii, która jasno wskazuje, że w Kościele partykularnym każdy biskup diecezjalny to Pater, Magister oraz Iudex. Jednocześnie spoglądając historycznie na sprawowanie władzy sądowniczej przez biskupów, trzeba pamiętać, że już od samego początku istnienia Kościoła, poszczególni biskupi żywo angażowali się w sprawowanie władzy sądowej. Stąd też liczne fakty historyczne pozwalają lepiej zrozumieć praktyczne postanowienia papieża Franciszka; historyczny excursus sprawowania personalnie przez biskupa urzędu sędziego jest bowiem dobrze źródłowo udokumentowany. Stąd też reformę procesu małżeńskiego z roku 2015, należy postrzegać w szerszym kontekście historycznym. Nie ulega wątpliwości, że papież Franciszek pragnie, aby w wyniku dokonanej przez niego reformy osoby zranione znalazły pokój sumienia poprzez sprawowanie przez Kościół posługi sprawiedliwości i miłosierdzia, oraz aby sukcesywnie – poprzez nowy i ważnie zawarty sakrament małżeństwa – stały się misjonarzami świadczącymi o świętości małżeństwa i pięknie rodziny chrześcijańskiej. W ten sposób Kościół powinien odważnie kroczyć do przodu, podejmując niełatwe wyzwania współczesnej rzeczywistości, mając na względzie przede wszystkim duchowe dobro człowieka oraz w perspektywie ostatecznej jego zbawienie. Jednocześnie dynamiczna oraz bardzo praktyczna postawa oraz nauczanie papieża Franciszka wymaga szybkiej oraz konkretnej odpowiedzi ze strony poszczególnych biskupów diecezjalnych.Pozycja Współpraca rodziny i szkoły w wychowaniu patriotycznym jako wyraz troski o prawidłowy rozwój postaw społecznych dziecka. Recepcja wniosków z badań dla wychowania patriotycznegoSułek, Andrzej (Wydział Teologiczny Sekcja w Tarnowie Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie, 2018)Niniejszy artykuł podjął próbę odpowiedzi na pytanie, jakie cechy psychiczne oraz jakie czynniki społeczne stanowią źródła patriotyzmu. Najpierw został zdefiniowany patriotyzm jako postawa człowieka, który ma pozytywne i zaangażowane nastawienie do własnego narodu, ale ma również nastawienie pozytywne do innych narodów. Badania empiryczne wskazały wiele źródeł patriotyzmu, z których najważniejsze to oddziaływania środowiskowo-społeczne rodziny, szkoły, wspólnoty religijnej, grup rówieśniczych i aktywność własna. Doniosłą rolę odgrywa również religijność człowieka oraz preferowane wartości, szczególnie te, które odnoszą się do dobra wspólnego. Wnioski z tych analiz podkreślają konieczność uwzględniania w wychowaniu patriotycznym dzieci poczucia wspólnoty z grupą oraz poczucia dobra wspólnego, które cenią i o które się troszczą. Nie można też pominąć treści religijnych, bowiem religijność jest mocnym oparciem dla patriotyzmu, z niej wypływa powinność moralna wobec ojczyzny i narodu. Różnice w uwarunkowaniach patriotyzmu u mężczyzn i kobiet pozwalają formułować potrzebę zwracania u chłopców uwagi na współpracę międzyosobową, pochwałę bohaterstwa i odpowiedzialnej pracy dla ojczyzny, natomiast w wychowaniu patriotycznym dziewcząt warto akcentować piękno polskiego krajobrazu, przyrody oraz dzieł kultury i sztuki. We wszystkich tych poczynaniach konieczna jest współpraca rodziców i nauczycieli, gdyż stanowią oni ważne dla dzieci autorytety, od których uczą się postaw społecznych, w tym również postawy patriotycznej.Pozycja „Dziś ze mną będziesz w raju” (Łk 23, 43) – znaczenie wyrażenia παράδєισος na tle myśli judaistycznejDzieńska, Dorota (Wydział Teologiczny Sekcja w Tarnowie Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie, 2018)W Nowym Testamencie, szczególnie w wersji Łukaszowej, raj jest postrzegany jako błogosławiony stan przebywania z Jezusem i w takim aspekcie różni się on od judaistycznej idei raju jako wypełnionej szczęściem poczekalni na mające dopiero nadejść wielkie wydarzenia, w których niebagatelną rolę odegra prorok Eliasz, a które związane są ściśle z wyczekiwanym z utęsknieniem Dniem Jahwe. Nowotestamentalną pełnię szczęścia osiąga się nie inaczej, jak w relacji z bezgranicznie kochającym Bogiem w Osobie Jezusa Chrystusa. Owa relacja jest dla każdego człowieka największym wydarzeniem, bo w nią wpisane jest zbawienie. Czas i miejsce jej nawiązania nie jest determinowane bliżej nieokreśloną przyszłością, czy nawet chwilą śmierci, ale zależy od woli i otwarcia ludzkiego serca.Pozycja Muzyka w statutach synodów diecezji tarnowskiejGarnczarski, Stanisław (Wydział Teologiczny Sekcja w Tarnowie Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie, 2018)Zwoływane przez biskupów tarnowskich synody diecezjalne wśród wielu poruszanych zagadnień pastoralnych wypowiadały się też w kwestiach śpiewu i muzyki w liturgii. W okresie przedsoborowym ukazywały muzykę liturgiczną jako ozdobę celebracji, a po Soborze Watykańskim II jako jej integralną część. Podkreślano w dokumentach synodalnych chwałę Bożą i uświęcenie wiernych jako istotne cele muzyki liturgicznej, jej powiązanie ze słowem, znaczenie chorału gregoriańskiego oraz polifonii palestrinowskiej, sakralny charakter wyłączjący wszystko, co świeckie. Dużą wagę przywiązywano do istnienia i posługi chórów i innych zespołów wokalnych, do wykształcenia zarówno duszpasterzy, jak i organistów. Wiele uwagi synody poświęciły kwestiom organistowskim (zatrudnienie na umowę, warunki płacowe i bytowe muzyków kościelnych).Pozycja Duch Święty jako Miłość w „De Trinitate” św. AugustynaJaśkiewicz, Sylwester (Wydział Teologiczny Sekcja w Tarnowie Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie, 2018)Potrzeba było wielu lat i związanych z nimi uporczywych poszukiwań, aby św. Augustynowi udało się przejść od „nieznanego” Boga do Boga nie tylko umiłowanego, ale i będącego samą Miłością. Jako „Wielki Nieznany” prezentował się bowiem początkującemu kapłanowi z Hippony Duch Święty, a objawiona prawda, że „Bóg jest miłością” (1 J 4, 8–16), trudna do pogodzenia z podstawową zasadą wiary o Trójcy Świętej, tj. o Bogu jedynym w swej istocie i troistym w Osobach. Problematyka pochodzenia i imienia „Duch Święty” znajduje obszerne omówienie w De Trinitate, i to tam zwłaszcza, w ostatniej księdze biskup Hippony wyjaśnia, z jakich powodów Ducha Świętego nazywamy zwłaszcza Jednością, Miłością i Darem.Pozycja Eliasz – wzór sługi słowa BożegoŁabuda, Piotr (Wydział Teologiczny Sekcja w Tarnowie Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie, 2018)Prorok Eliasz jest niewątpliwie szczególną postacią tak dla Starego Testamentu, jak i dla uczniów Chrystusa. Jego dzieje niewątpliwie mogą, co więcej, powinny stać się wzorem dla głosicieli słowa Bożego. Przymioty Eliasza – nade wszystko jest wiara i wierność słowu Bożemu – sprawiały, że jego misja miała moc. Sprawiały, że Eliasz wiernie trwał jako prawdziwy prorok Jedynego Boga Jahwe. Poznawanie i medytowanie jego dziejów z pewnością jest pomocne dla współczesnych proroków Jedynego Boga.Pozycja Obecność cudownego wizerunku Matki Bożej Łaskawej ze Lwowa w Tarnowie i wątki tarnowskie w biografii abp. Eugeniusza BaziakaSoprych, Jacek (Wydział Teologiczny Sekcja w Tarnowie Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie, 2018)Liczne związki abp. Eugeniusza Baziaka z Tarnowem, szczególnie jego zaufanie do pasterza diecezji bp. Jana Stepy, pozwoliły na złożenie w depozycie dwóch najcenniejszych skarbów metropolii lwowskiej – srebrnej trumienki z relikwiami bł. Jakuba Strzemię oraz obrazu Matki Bożej Łaskawej. Wizerunek Matki Bożej z lwowskiej katedry łacińskiej jest dla Polaków szczególną narodową pamiątką. To przed nim 1 kwietnia 1656 roku król Jan Kazimierz ślubował bronić wiary katolickiej i praw ludu, a Maryję obrał Królową Korony Polskiej. Po drugiej wojnie światowej zmieniły się granice naszej ojczyzny i Lwów pozostał poza nią. Arcybiskup Baziak wywiózł tę ważną relikwię do Polski. Nie mógł zostawić tak wielkiego skarbu. Nie mógł narażać go na profanację czy zniszczenie. Tarnów stał się ważnym przystankiem, gdzie przez wiele lat ukrywany był ten cenny wizerunek.Pozycja Charakterystyczne cechy egzegezy Pisma Świętego św. Tomasza z AkwinuMichalik, Andrzej (Wydział Teologiczny Sekcja w Tarnowie Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie, 2018)Święty Tomasz z Akwinu był nie tylko znakomitym filozofem i teologiem, ale także niestrudzonym egzegetą Pisma Świętego. Spod jego pióra wyszły komentarze zarówno do ksiąg Starego, jak i Nowego Testamentu. Egzegeza św. Tomasza z Akwinu odznacza się kilkoma cechami. Jest to egzegeza oparta na dwóch fundamentalnych regułach: analogii wiary katolickiej i analogii wiary biblijnej. Ponadto posiada także charakterystyczny dla całej egzegezy średniowiecznej rys scholastyczny, patrystyczny i teologiczny.Pozycja Patrystyczny przedsiębiorca. Pojęcie działania przedsiębiorczego w świetle pism wybranych pisarzy wczesnochrześcijańskichNiepsuj, Łukasz (Wydział Teologiczny Sekcja w Tarnowie Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie, 2018)W bogactwie i różnorodności myśli patrystycznej znajdujemy wiele odniesień do życia gospodarczego i przedsiębiorczego. Problematyka ta, mimo że nie zyskała u autorów wczesnochrześcijańskich spójnej formy, w postaci traktatów ekonomicznych czy nawet teologicznych, to jednak nie była im obca. W swoich pismach autorzy ci prezentują szerokie odniesienie do problemów ekonomicznych i polityki gospodarczej współczesnego im społeczeństwa. Kreślą także pewną ideę działania przedsiębiorczego, typową dla kupców i ludzi bogatych. Dostrzegają płynące z tej aktywności zarówno niebezpieczeństwa, jak i korzyści. Podkreślają, że konieczne jest nie tyle zreformowanie owego ekonomicznego mechanizmu działania kupieckiego – przedsiębiorczego, który ze swej natury był im obcy, ile bardziej dostrzeżenie potrzeby przemiany moralnej i etycznej kupca, bogacza – przedsiębiorcy, który działa w strukturze owego mechanizmu. Chodzi zatem o pogodzenie ze sobą naturalnej tendencji jednostki do bogacenia się i pomnażania dóbr z troską o jej osobiste uświęcenie i o dobro wspólne. „Patrystyczny przedsiębiorca” ma być człowiekiem cnoty, który kieruje się zasadą wzajemności, solidarności i pomocniczości. Więcej, wydaje się, że dynamizm przedsiębiorczy nie może być obcy żadnemu wierzącemu. Każdy bowiem winien mieć coś z kupieckiego, przedsiębiorczego ducha, tj. posiąść tajemnicę inwestowania, ryzyka, zysku, aby pomnażając i rozdając hojnie swoje bogactwa materialne, wzrastać w bogactwie duchowym, w cnocie i w ten sposób przemieniać gospodarczą rzeczywistość rynku.Pozycja Konstanty Michalski CM – historyk filozofii wieków średnichPiech, Stanisław Ludwik (Wydział Teologiczny Sekcja w Tarnowie Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie, 2018)Ksiądz Konstanty Michalski CM (1879–1947), filozof, historyk filozofii, profesor i rektor Uniwersytetu Jagiellońskiego, członek czynny Wydziału Historyczno-Filozoficznego Polskiej Akademii Umiejętności był przewodniczącym jej Komisji Historii Filozofii w Polsce i wicedyrektorem Wydziału Historyczno-Filozoficznego. Przeżył gehennę więźnia niemieckiego obozu koncentracyjnego w Sachsenhausen koło Berlina. W dorobku naukowym Michalskiego w zakresie historii myśli średniowiecznej wyraźnie zarysowują się trzy grupy tematyczne: filozofia polska, filozofia zachodnioeuropejska i myśl filozoficzno-teologiczna Dantego Alighieri. Badania nurtów myślowych XIV wieku i problemów filozofii scholastycznej upewniły Michalskiego w przekonaniu, że dynamika średniowiecznego życia umysłowego była ściśle związana z recepcją dzieł Arystotelesa i ich arabskich i greckich komentatorów. Wraz z Aleksandrem Birkenmajerem wysunął projekt krytycznego wydania średniowiecznych łacińskich przekładów Arystotelesa, łacińskich tłumaczeń myślicieli arabskich i żydowskich i najlepszych średniowiecznych komentarzy do dzieł Stagiryty oraz samodzielnych traktatów filozoficznych. Projekt serii wydawniczej Corpus Phílosophorum Medii Aevii Michalski przedłożył w 1928 roku w imieniu Polskiej Akademii Umiejętności obradującej w Brukseli Union Académique International, która w 1930 roku przyjęła propozycję obydwóch mediewistów krakowskich. Michalski nadał badaniom nad arystotelizmem podejmowanym przez światową mediewistykę taki rozmach, że trwają one po dzień dzisiejszy. Zainicjowany przez niego Corpus Philosophorum Medii Aevii stanowi najtrwalszy i największy wkład do badań nad myślą średniowieczną, kontynuowanych przez ośrodki naukowe w Polsce i zagranicą. Michalski w swoich badaniach doszedł do wniosku, że dogłębne poznanie prądów doktrynalnych w polskiej filozofii średniowiecznej jest możliwe dopiero po uprzednim zaznajomieniu się z głównymi nurtami myślowymi Zachodu. Od 1920 roku poniechał niemal całkowicie dalszych badań nad scholastyką polską, przeszedł do poszukiwania jej źródeł i podjął studia nad głównymi prądami filozofii zachodnioeuropejskiej XIV stulecia. W swych badaniach interesował się nie szkołami, nie systemami filozoficznymi, ale przede wszystkim zagadnieniami podejmowanymi w XIV stuleciu, ich sformułowaniami oraz proponowanymi dla nich rozwiązaniami. Michalski był pierwszym w Polsce uczonym, który badania w zakresie historii filozofii postawił na europejskim poziomie, sięgając wprost do źródeł i prowadząc studia samodzielnie na odcinkach przed nim mało zbadanych lub prawie nieznanych. Był zarazem pierwszym uczonym polskim, który pracując nad wyjaśnieniem głównych prądów w filozofii późniejszego średniowiecza na terenie Francji i Anglii w wieku XIV, wniósł w tej dziedzinie trwały i istotny dorobek w naukę europejską. W bibliotekach polskich, angielskich, francuskich, niemieckich i włoskich przebadał pod względem historyczno-krytycznym ponad 360 rękopisów filozoficznych. Wykazał wiele zbieżności problemowo-doktrynalnych, analogii i pokrewieństw występujących pomiędzy filozofią średniowieczną a nowożytną i współczesną. Na trwałe wszedł do fundamentalnych podręczników filozofii średniowiecznej.Pozycja Szczególnie zasłużeni dla nauki i kultury. Doktorzy honoris causa Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie w latach 2015–2018Stala, Józef (Wydział Teologiczny Sekcja w Tarnowie Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie, 2018)Doktor honoris causa jest stopniem akademickim przyznawanym komuś, kto miał szczególny wkład w rozwój określonej dyscypliny, społeczeństwa lub Kościoła. W latach 2015–2018 doktorat honoris causa Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie otrzymali: Profesor Elie Wiesel – 30 czerwca 2015, Papież Benedykt XVI – 3 lipca 2015, Arcybiskup Celestino Migliore – 16 października 2015, Ksiądz Professor Michał Heller – 22 czerwca 2016, Kardynał Profesor Gerhard Ludwig Müller – 16 października 2017, Profesor Rémi Brague – 11 stycznia 2018. W niniejszym artykule są przedstawione wszystkie osoby docenione przez Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie za wysiłki na rzecz pokojowego rozwiązywania konfliktów na całym świecie poprzez promowanie międzywyznaniowego dialogu, zrozumienie, wnikliwą inteligencję oraz ich znaczący wkład na rzecz Kościoła.Pozycja W poszukiwaniu doskonałej harmoniiBiliński, Krzysztof (Wydział Teologiczny Sekcja w Tarnowie Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie, 2018)Pozycja Proboszczowie kanonii w BiegonicachWitowski, Wojciech (Wydział Teologiczny Sekcja w Tarnowie Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie, 2018)Artykuł przedstawia sylwetki duchownych, którzy pełnili funkcję proboszczów w parafii św. Wawrzyńca w Biegonicach. Ramy czasowe określają lata istnienia kapituły św. Małgorzaty w Nowym Sączu (1448–1791). Parafia w Biegonicach została jedną z kanonii wspomnianej kapituły, dlatego urząd proboszcza związany był z godnością kanonicką, chociaż były od tego wyjątki. Opracowanie ma na celu przedstawić sylwetki proboszczów, ale także ukazać ich wpływ na parafialne duszpasterstwo, które w głównej mierze zależy od proboszcza – pasterza konkretnej parafii.Pozycja Sens ludzkiego życia i zdrowia – w duchu chrześcijańskiego personalizmuKluz, Marek (Wydział Teologiczny Sekcja w Tarnowie Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie, 2018)Celem niniejszej publikacji jest ukazanie sensu ludzkiego życia i zdrowia w perspektywie chrześcijańskiego personalizmu. Człowiek współczesny łatwo zatraca istotę życia i zdrowia, lekceważy te wartości i je niszczy. Dlatego ważne jest, aby dostrzec ich ogromną wartość. Uznanie wartości życia i zdrowia jest przejawem świadomej odpowiedzialności. Te cenne dary Boga warunkują bowiem wypełnienie chrześcijańskiego powołania.Pozycja Nadprzyrodzony wymiar godności człowiekaStolarczyk, Ireneusz (Wydział Teologiczny Sekcja w Tarnowie Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie, 2018)Ideą przewodnią w całej nauce społecznej Kościoła jest wciąż powracająca prawda o godności osoby ludzkiej. Warto przeanalizować to zagadnienie, gdyż nieodłącznie towarzyszy ono społecznemu nauczaniu Kościoła. O godności człowieka świadczy jego natura. W ludzkiej naturze skupia się element świata materialnego i duchowego. Człowiek przerasta świat materialny – uznając w sobie element duchowy, nie daje się zredukować jedynie do rzeczywistości sprowadzonej do fizycznych czy społecznych uwarunkowań. Szczególną godnością odznacza się ludzki rozum. Uczestniczy on bowiem w świetle myśli Bożej, dzięki czemu człowiek przerasta świat rzeczy. Niniejsze opracowanie ukazuje inny – nadprzyrodzony wymiar godności człowieka. O godności tej świadczy Objawienie, zwłaszcza Pismo Święte wskazujące na fakt stworzenia człowieka przez Boga. Człowiek w tym ujęciu jest obrazem Boga. Z uwagi na nadprzyrodzony aspekt ludzkiej godności możemy mówić o tym, że człowiek został wyniesiony do godności synostwa Bożego. To właśnie człowiek jest celem Bożego objawienia, do człowieka przemawiał Chrystus, dla niego cierpiał, został skazany na śmierć i zmartwychwstał. Aspekt nadprzyrodzony ludzkiej godności wyraża się również w misji Kościoła Chrystusowego, dla którego właśnie człowiek jest „jedyną drogą”.Pozycja Ks. Krzysztof Kamieński, Okropne dzieje przyniósł nam czas. Duchowieństwo diecezji tarnowskiej wobec wydarzeń 1846 roku, wyd. Biblos, Tarnów 2015, ss. 222 [+ilustracje]Witowski, Wojciech (Wydział Teologiczny Sekcja w Tarnowie Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie, 2018)Pozycja Ks. Janusz Królikowski, Nowe wady. Siedem defektów duchowych dzisiejszej kultury, Homo Dei, Kraków 2017, ss. 168Biliński, Krzysztof (Wydział Teologiczny Sekcja w Tarnowie Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie, 2018)Pozycja Ks. prof. dr hab. Antoni Żurek – curriculum vitae i dorobek naukowo-dydaktycznyGroch, Robert (Wydział Teologiczny Sekcja w Tarnowie Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie, 2018)