Roczniki Teologiczne, 2014, T. 61, nr 12
Stały URI dla kolekcjihttps://theo-logos.pl/handle/123456789/19675
Przeglądaj
Ostatnie zgłoszenia
Pozycja Wymowa teologiczna obrzędów sakramentu święceń w przepowiadaniu Słowa BożegoPintal, Leszek (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2014)Przepowiadanie słowa Bożego należy do priorytetów posługi kapłańskiej. Szczególną formą głoszenia prawd Bożych jest homilia, integralnie związana ze sprawowaną liturgią. Aby przepowiadanie przynosiło należyte owoce i pożytek dla słuchaczy należy sięgnąć po wszystkie możliwe sposoby jego uatrakcyjnienia. Obrzędy związane z sakramentem święceń mogą w zdecydowany sposób przyczynić się do pokrzepiającego spotkania ze słowem, które staje się źródłem odnowy i wzrastania wierze.Pozycja Zasada „pondus et ordo” w adhortacji „Evangelii gaudium” i jej przesłanie dla kaznodziejstwaPanuś, Kazimierz (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2014)Zasada pondus et ordo, porządkująca treści wiary według ich „związku z podstawą bądź rdzeniem wiary chrześcijańskiej”, jak stwierdza Dekret o ekumenizmie Unitatis redintegratio w numerze 11, ma duże znaczenie dla kaznodziejstwa. Zasada ta domaga się, by prawdy wiary i moralności przekazywać nie tylko w sposób wierny Ewangelii, ale także tak, by prawdy pierwszorzędne były głoszone i przeżywane w pobożności pierwszorzędnie, a drugorzędne drugorzędnie. Zasada ta spotkała się z dużym uznaniem papieża Franciszka w adhortacji Evangelii gaudium. Artykuł analizuje wypowiedzi poświęcone temu problemowi zawarte w tym dokumencie.Pozycja „Liturgiczne przepowiadanie dla dzieci ‒ szanse i zagrożenia”. Sympozjum homiletyczne. Nysa-Opole, 21-22 października 2013 rokuMakowski, Andrzej (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2014)Pozycja Sól ziemi i światło świata. Perykopa o zadaniach uczniów Jezusa (Mt 5, 13-16) w przepowiadaniu homilijnym do młodzieżyKrasowski, Andrzej (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2014)Homilie do młodzieży są trudne, ale bardzo ważne. Słowo Boże ma oświetlić ten szczególny etap ludzkiego życia. To spotkanie z Chrystusem nie tylko poszerza horyzont życia, lecz przede wszystkim daje nadzieję. Artykuł dotyczy przepowiadania do młodzieży na podstawie fragmentu Kazania na Górze o soli i świetle. Pozytywne w homiliach jest to, że kaznodzieje bardzo mocno chcą zachęcić młodych słuchaczy do tego, by ich życie było solą i światłem. Ten akcent na postawę człowieka sprawia jednak to, że wielkim nieobecnym w przepowiadaniu do młodzieży staje się Jezus Chrystus. A przecież to On i tylko On jest prawdziwą Solą ziemi i Światłem świata. Młodzi ludzie to słuchacze bardzo wymagający. By rozpalić w ich sercach ogień, trzeba homilię uczynić światłem i ogniem. Słowa pełne Chrystusa i Jego miłości do człowieka zawsze są Dobrą Nowiną. Gwarantują, że ten ogień w sercach młodych zapłonie jak świeca od której mogą zapłonąć ogniem miłości inne świece ludzkich serc.Pozycja „Christus als Meister der Kommunikation”. Das Zweite Vatikanische Konzil und die MedienGarhammer, Erich (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2014)Sobór Watykański II był wydarzeniem medialnym. Z jednej strony wzbudził wielkie zainteresowanie mediów. Z drugiej strony sam podjął refleksję nad rolą mediów w przekazie Ewangelii. Refleksja ta znalazła cenny wyraz w soborowym dekrecie Inter mirifica. Od tego czasu w kościelnej ewangelizacji uwzględnia się zarówno rolę mediów w przekazie informacji, jak też mentalność współczesnego człowieka, uformowaną w dużej mierze przez media. Z wielką uwagą do świata mediów podchodzi papież Franciszek. W postawie tej widać echo soborowych ustaleń odnośnie do mediów.Pozycja „Jedność tematyczna” homilii w świetle adhortacji „Evangelii gaudium”Dyk, Stanisław (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2014)Papież Franciszek sugeruje, aby współczesna homilia odznaczała się „jednością tematyczną” i zawierała „syntezę ewangelicznego orędzia”. Wydaje się, że jest to nawiązanie do znanej w historii kościelnego przepowiadania tzw. homilii syntetycznej bądź homilii tematycznej. Autor artykułu ukazuje zagadnienie „jedności tematycznej” homilii w szerokiej perspektywie. Najpierw przedstawia historyczny rozwój homilii syntetycznej oraz sposoby jej pojmowania na przestrzeni dziejów. Następnie, odwołując się do posoborowych dokumentów Kościoła, uzasadnia potrzebę nadania homilii „jedności tematycznej”. Ukazuje także zasady wyboru tematu homilii. Jako naczelne kryterium wskazuje tutaj układ Lekcjonarza mszalnego oraz sprawowane misterium zbawcze. Podkreśla także kulturowe, pedagogiczne oraz teologiczne racje przemawiające za „jednością tematyczną” homilii.Pozycja Proces przygotowania homiliiTwardy, Jan (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2014)The author of the article first of all stresses in the light of homiletics an important meaning of proper preparation to God’s word proclaiming ‒ which especially concerns homily as a significant form of preaching. So it is worthy to say with joy that pope Francis in his ex hortation Evangelii Gaudium (EG) has dedicated a lot of attention to homily and to all careful preparations that allow to preach it. The most important element of creative work of homily preacher is the “cult of truth” (EG 146) which leads to reliable knowledge and exposes the biblical kerygma. To pursue a defined goal the preacher should first of all be himself the listener of God’s word, he must unreservedly be devoted to it, hiding it in the bottom of his heart ‒ which pope de-fines as “Word’s interiorisation” (EG 149). The process of interiorisation may be obtained by Lectio divina (EG 152) ‒ the prayerful, spiritual Bible reading. Recognizing God’s word and listening to it the homily preacher should also “listen to people” (EG 154) to solve properly problems of his listeners. Then his homily will be the mature and actual word for the people being in a concrete existential situation. That is why it is necessary for the preacher to perfect all his skills ‒ to reach the spiritual maturity allowing him to preach the homily as an authentic witness of Jesus and faithful herald of his Gospel.Pozycja „Evangelii gaudium” o homilii jako części liturgiiSzewczyk, Leszek (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2014)Adhortacja apostolska Evangelii gaudium, nazywana często programowym dokumentem pontyfikatu papieża Franciszka, omawia bardzo szeroki zakres tematów. Jednym z tematów dominujących jest kaznodziejskie przepowiadanie słowa Bożego. Wprawdzie papież Franciszek w tym „wykładzie homiletycznym” omawia zagadnienia dość powszechnie znane, to jednak przypomnienie ich stanowi wartość samą w sobie. Spośród 25 punktów adhortacji poświęconych homilii (EG 135-159), dwa (EG 137 i EG 138) odnoszą się do jej kontekstu liturgicznego. Omówienie tych dwóch punktów adhortacji Evangelii gaudium oraz wydobycie z nich najważniejszego przesłania jest celem niniejszego opracowania. W opracowaniu omówione zostały zagadnienia: żywa obecność Boga w homilii, mistagogiczna funkcja homilii, homilia jako element integrujący celebrację liturgiczną oraz homilia jako część ofiary przekazywanej Ojcu i pośrednictwo łaski.Pozycja Język współczesnego przekazu Ewangelii z uwzględnieniem sugestii papieża FranciszkaSławiński, Henryk (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2014)Artykuł dotyczy języka przekazu Ewangelii. Zostały w nim omówione najpierw źródła, z których teologia homiletyczna – jako dziedzina teologii praktycznej zajmująca się językiem przepowiadania – czerpie wskazania. Są nimi: Objawienie Boże przekazywane w Piśmie Świętym i Tradycji Kościoła, wciąż aktualizowane wskazania Stolicy Apostolskiej, liturgia, a także świeckie dyscypliny zajmujące się poprawnością i sztuką przemawiania – retoryka i gramatyka. Wypracowane przez lata wskazania homiletów dotyczące języka przekazu Ewangelii zostały w ostatnim czasie wzbogacone licznymi sugestiami papieża Franciszka, które zostały przeanalizowane i przedstawione w niniejszym opracowaniu. Spośród licznych wskazań papieża z Argentyny omówione zostały: prostota języka i dostosowaniu go do pojętności słuchaczy przy zachowaniu wierności wobec istoty nauczania Pana Jezusa, następnie zaś jasność, serdeczność i familijność, obrazowość i piękno, kreatywność i lapidarność, a także pozytywne brzmienie. Nie można przy tym zapominać, że język zawsze wyraża człowieka. Stąd też troska o język przekazu Ewangelii jest ostatecznie troską o pogłębioną ludzką, intelektualną, duchową i duszpasterskiej formację głosicieli słowa.Pozycja Duchowość głosicieli EwangeliiSiwek, Gerard (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2014)Celem artykułu jest ukazanie podstawowych treści dotyczących duchowości głosicieli Ewangelii zawartych w piątym rozdziale adhortacji apostolskiej papieża Franciszka Evangelii gaudium. W punkcie pierwszym, zatytułowanym „Pojęcie duchowości”, zauważono, że koncentruje się ona na chrześcijańskim jej rozumieniu, czyli związku z Duchem Świętym. W punkcie drugim, „Specyfika duchowości głosicieli Ewangelii”, starano się ukazać wymieniane przez papieża cechy charakteryzujące duchowość głosicieli Ewangelii, takie jak: prowadzenie przez Ducha Świętego, obcowanie ze słowem Boga, zjednoczenie z Chrystusem, umiłowanie ludu i modlitwa za niego oraz osobowość wędrowca. W trzecim punkcie, „Związek duchowości z głoszeniem Ewangelii”, poszukiwano przytaczanych przez Franciszka racji uzasadniających akcentowany związek duchowości ze skutecznością ewangelizacji. Okazało się, że sprowadzają się one do motywowania głoszenia Ewangelii, zapewniania mu mocy, obdarzanie pogodą ducha. W ostatnim punkcie zwrócono uwagę na przypomniane przez papieża, tym razem z punku widzenia ewangelizatorów, sposoby pogłębiania duchowości. Po zmobilizowania ewangelizatorów do troski o swoją duchowość, przez odwołanie się do związku między świętością ewangelizatora a skutecznością jego posługi, zalecenia papieża sprowadzają się do modlitwy jako źródła ich wszechstronnej formacji.Pozycja „Język homilii i kazań po 1989 roku”. Interdyscyplinarna konferencja naukowa. Kalwaria Zebrzydowska, 16-18 września 2013 rokuRutkowska, Izabela; Sieradzka-Mruk, Agnieszka (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2014)Pozycja Metoda interpretacji i przepowiadania Słowa Bożego SIFT w służbie kaznodziejstwa całą dusząChaim, Władysław (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2014)L.J. Francis i P. Atkins opracowali interesującą i bardzo przydatną metodę interpretacji i głoszenia słowa Bożego SIFT (sensing, intuition, feeling, thinking – spostrzeganie, intuicja, uczucia, myślenie), opartą na teologii różnic indywidualnych i psychologii osobowości. Istotą metody jest zastosowanie funkcji umysłu człowieka (spostrzeganie, intuicja, uczucia, myślenie) do zrozumienia procesów interpretacji Biblii i otaczającego świata, a konsekwentnie także ich wpływu na przygotowanie kazań (homilii). Zasadność stosowania metody jest potwierdzana w wielu badaniach empirycznych. Artykuł w swej zasadniczej części prezentuje cztery odmienne sposoby interpretacji tekstów Pisma Świętego za pomocą funkcji psychicznych (s-i-f-t), cztery kroki w podejściu do konkretnej perykopy biblijnej wyznaczane tymi funkcjami oraz przykład zastosowania metody SIFT do tekstu Ewangelii według św. Marka 4, 35-41. Korzystanie z metody SIFT daje pełny dostęp do tekstu świętego i pozwala przepowiadać w sposób zrozumiały dla wiernych także o innym typie psychologicznym niż naturalne preferencje umysłu kaznodziei.Pozycja Sprawozdanie z działalności naukowo-dydaktycznej Instytutu Liturgiki i Homiletyki KUL w roku akademickim 2013/2014Pintal, Leszek (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2014)Pozycja Bp Ignacy Dec. Słodkie jarzmo i lekkie brzemię. Rekolekcje dla kapłanów wygłoszone w Przemyślu w dniach 6-9 lipca 2011 roku. Świdnica: Wydawnictwo Diecezji Świdnickiej 2013 ss. 132 + 2. ISBN: 978-83-63964-16-0.Twardy, Jan (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2014)Pozycja Ks. Jerzy Jastrzębski. Paragraf w sercu. Kardynał Stefan Wyszyński o miłości i sprawiedliwości społecznej. Kraków: Wydawnictwo UNUM 2014 ss. 431. ISBN: 978-83-7643-111-6Twardy, Jan (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2014)