Piękno jako dialog ze światem

Abstract

he aim of this article is to show beauty and its dialogue with the world. The author emphasized that art can serve and express beauty, and thus choose religious truth as its subject, presenting it in such a way in order to show the beauty of this truth. Then art will not claim to absolutize its own status. Since in true religious art, there is a perfect synthesis of form and content. Beauty is in perfect harmony with the content, because both of these things present the same transcendent and at the same time inexpressible in words reality. What is more importantly, in such approach, non-religious art is also in some ways religious one that is related to transcendence. This view is the most appropriate possible considering that matter has the trait of holiness, being the God’s creation.Celem niniejszego artykułu jest ukazanie piękna i jego dialogu ze światem. Autorka podkreśla, że sztuka może służyć pięknu i być jego wyrazem, a tym samym obierać za swój temat prawdę religijną, przedstawiając ją w ten sposób, by ukazać piękno tej prawdy. Wówczas sztuka nie będzie rościła sobie pretensji do absolutyzowania własnego statusu. W prawdziwej sztuce religijnej bowiem dochodzi do idealnej syntezy formy i treści. Piękno idealnie współgra z treścią, gdyż obie te rzeczy uobecniają tę samą transcendentną i równocześnie niewyrażalną rzeczywistość. Co ważne, w takim ujęciu sztuka niereligijna jest też w pewnym sensie religijna, czyli odnosząca się do transcendencji. Pogląd ten jest jak najbardziej właściwy, zważywszy, że materia posiada przecież rys świętości, będąc Bożym stworzeniem.