Autonomie revisited. Zum Spannungsfeld von Autonomie und Fürsorge in der Gesundheitssorge

Abstract

Autonomy and self-determination of patients are central values of modern health care. In the meantime, however, the limits of the concept of “patient autonomy” have become more and more apparent and the necessity of the “principle of care” is often referred to. Against this background, this article shows in which way the understanding of (patient) autonomy has been reformulated in different stages (“graduated”, “relational”, “assisted” autonomy and autonomy as “authenticity”) to better meet the real issue of autonomy in theory and practice. In summary, it becomes apparent that “autonomy” and “care” should not be seen as rival, but complementary principles of care for the elderly, sick and weak in modern health systems.Autonomia i samookreślenie ze strony pacjenta są centralnymi wartościami współczesnej opieki zdrowotnej. Jednakże w międzyczasie coraz bardziej ujawniają się granice koncepcji autonomii pacjenta i często wskazuje się na konieczność pryncypium opieki. Z tej perspektywy w niniejszym artykule zostaje ukazane, w jaki sposób może zostać na nowo sformułowane rozumienie autonomii pacjenta („stopniowa“, „relacyjna“, „wspomagana“, autonomia jako „autentyczność“) aby lepiej odpowiadała swojej istocie w teorii i praktyce. Ostatecznie, wyraźne staje się twierdzenie, że autonomia i opieka nie powinny być postrzegane jako pryncypia rywalizujące ze sobą, ale jako zasady wzajemnie się uzupełniające w trosce o ludzi starych, chorych i słabych we współczesnym systemie opieki zdrowotnej.