Teologia poezji liturgicznej w przestrzeni sztuki. Analiza na przykładzie opery „Legenda o niewidzialnym grodzie Kiteziu i dziewicy Fiewronii”

Abstract

The texts of liturgical poetry are important factors in the formation of works of musical art over the centuries of European music history. This article discusses the theology of liturgical poetry in the space of musical art. The reception of a particular liturgical work in the canvas of musical art creates a corresponding reading of its content in the light of the relevant Christian theological paradigm. Nikolai Rimsky-Korsakov in collaboration with librettist Vladimir Belsky in the opera-legend The Legend of the Invisible City of Kitezh and the Maiden Fevroniya used the textual allusions of the Ortodox church singing Here’s the Groom going. The use of church singing from Lent expresses in the finale of the opera the theological ideas of the Second Coming of Jesus Christ, and also presents a picture of the bliss of paradise being in the Kingdom of Heaven.Teksty poezji liturgicznej są ważnymi czynnikami w tworzeniu dzieł sztuki muzycznej na przestrzeni wieków europejskiej historii muzyki. Niniejszy artykuł omawia zagadnienie teologii poezji liturgicznej w przestrzeni sztuki. Recepcja określonego dzieła liturgicznego w sztuce muzycznej powoduje odpowiednie odczytanie jego treści w świetle konkretnego chrześcijańskiego paradygmatu teologicznego. Nikołaj Andriejewicz Rimski-Korsakow we współpracy z librecistą Władimirem Belskim w operze-legendzie Legenda o niewidzialnym grodzie Kiteziu i dziewicy Fiewronii wykorzystał aluzje tekstowe cerkiewnego śpiewu Oto Oblubieniec nadchodzi. Zapożyczenie śpiewu cerkiewnego z okresu Wielkiego Postu wyraża w finale opery teologiczne idee Drugiego Przyjścia Jezusa Chrystusa (paruzji), a także przedstawia obraz błogości raju życia wiecznego w Królestwie Niebieskim.