Scriptura Sacra, 2000, R. 4, nr 4
Stały URI dla kolekcjihttps://theo-logos.pl/handle/123456789/25213
Przeglądaj
Ostatnie zgłoszenia
Pozycja Udział wszechświata w procesie odnowy Izraela (Księga Amosa)Witaszek, Gabriel (Wydział Teologiczny Uniwersytetu Opolskiego, 2000)Pozycja Ks. Manfred Uglorz, Teologia zwiastowania i czynów Jezusa, Warszawa 1999, Chrześcijańska Akademia Teologiczna, ss. 309.Czerski, Janusz (Wydział Teologiczny Uniwersytetu Opolskiego, 2000)Pozycja Lectio divina. Praktická ukážka práce s textom Lk 5,1-11Tyrol, Anton (Wydział Teologiczny Uniwersytetu Opolskiego, 2000)Autor postawił sobie za cel zaprezentowanie metody lectio divina oraz jej praktyczne zastosowanie w pracy nad fragmentem Łk 5,1-11. Posługuje się metodą lectio divina według schematu kard. Carlo Marii Martiniego (lectio – meditatio – contemplatio), przy czym pierwszą część (lectio) omawia bardziej szczegółowo na podstawie własnych przemyśleń i doświadczeń nabytych w kręgach biblijnych, które prowadził w diecezji Spisz w północnej Słowacji. Według autora lectio można podzielić na trzy etapy: 1) kilkakrotne odczytanie fragmentu i przestudiowanie komentarzy; 2) znalezienie odniesień horyzontalnych fragmentu; 3) odszukanie odniesień wertykalnych. W ten sposób ukaże się główna idea, która staje się przedmiotem medytacji i kontemplacji.Pozycja Bezżenność Jezusa Chrystusa jako znak i wezwanieSzymik, Stefan (Wydział Teologiczny Uniwersytetu Opolskiego, 2000)Pozycja Warszawska Seria BiblijnaPisarek, Stanisław (Wydział Teologiczny Uniwersytetu Opolskiego, 2000)Pozycja Obietnica zbawienia dana łotrowi (Łk 23,40-43)Mikołajczak, Mieczysław (Wydział Teologiczny Uniwersytetu Opolskiego, 2000)Pozycja Bóg jako Ojciec w Listach św. JanaLangkammer, Hugolin (Wydział Teologiczny Uniwersytetu Opolskiego, 2000)Pozycja Powołanie proroka Elizeusza w 1-2 Krl jako wyraz troski Boga-Zbawcy o lud w świetle innych opisów powołań Starego TestamentuŁach, Józef (Wydział Teologiczny Uniwersytetu Opolskiego, 2000)Pozycja Jezus Chrystus głównym Władcą i Wodzem (ἀρχή, ἀρχηγός, ἄρχω, ἄρχων, χεφαλή)Kozyra, Józef (Wydział Teologiczny Uniwersytetu Opolskiego, 2000)Pozycja Duch svatý v synoptických evangeliíchKelemen, Pavel (Wydział Teologiczny Uniwersytetu Opolskiego, 2000)Duch Święty został ukazany w Ewangeliach synoptycznych w zestawieniu z Chrystusem i Jego misją. Wszystko, co zostało dokonane przez Chrystusa zostało jednocześnie potwierdzone przez obecność i działalność Ducha Świętego w Nim. Podczas chrztu Jezusa (Łk 3,22) obecność Ducha Świętego manifestuje i potwierdza Boże synostwo Jezusa. Duch Święty zamieszkał w Jezusie już w momencie Jego poczęcia, co podkreślają Ewangelie mówiące o Jego dzieciństwie (Mt 1,20; Łk 1,35). Wcielenie Chrystusa za sprawą Ducha świętego i Jego narodzenie z Maryi Panny ilustrują trzy świadectwa biblijne: Mt 1,18-25; Łk 1,26-38; J 1,13-14. W ostatniej części została ukazana obecność Ducha Świętego w godzinie męki i śmierci Jezusa na krzyżu.Pozycja Nauka Dziejów Apostolskich o Duchu ŚwiętymJezierska, Ewa J. (Wydział Teologiczny Uniwersytetu Opolskiego, 2000)Pozycja Postać Abrahama a nauka o usprawiedliwieniu w Liście do GalatówJasiński, Andrzej S. (Wydział Teologiczny Uniwersytetu Opolskiego, 2000)Pozycja Pismo święte i biblistyka w życiu Kościoła „będącego w” AustriiFlis, Jan (Wydział Teologiczny Uniwersytetu Opolskiego, 2000)Pozycja Die Interpretation von Psalm 8 im HebräerbriefCzajkowski, Michał (Wydział Teologiczny Uniwersytetu Opolskiego, 2000)W Psalmie 8 nie znajdujemy nawet śladu jakiejś wizji mesjańskiej. Autorowi na pewno chodzi o człowieka i tylko o człowieka. W Synagodze używano tego psalmu dla wyrażenia kruchości człowieka. Według rabinów aniołowie posługiwali się słowami tego psalmu dla wyrażenia swej wzgardy dla ludzi, gdy Mojżesz wstąpił na górę Synaj dla otrzymania Tory. Natomiast autor Listu do Hebrajczyków jednoznacznie rozumie ten psalm chrystologicznie: 2,5-10. Jak doszedł to tego rodzaju interpretacji? Po prostu: wzmianka o „synu człowieczym” (w. 5) i stwierdzenie (którego nie przytacza) „obdarzyłeś go władzą nad dziełami rąk Twoich” (w. 7) niejako spontanicznie kierują myśl ku Jezusowi Chrystusowi. Zresztą już w Corpus Paulinum nasz psalm interpretowany jest chrystologicznie (1 Kor 15,25-28; Ef 1,22). To nie tekst masorecki, lecz LXX umożliwiła autorowi Hbr chrystologiczne rozumienie tekstu. Co chciał osiągnąć przez zacytowanie słów psalmu w swej homilii? Prawdopodobnie chciał powiedzieć, że kto chce zbawienia, nie może stosować się do aniołów, lecz za „przewodnika zbawienia” (w. 10) uznać winien Tego, któremu Bóg „poddał przyszły świat” (w. 5) i którego „udoskonali! przez cierpienie” (w 10). Uniżenie Jezusa nie było Jego przegraną, lecz było zgodne z Bożym zamysłem zbawczym, aby „wielu synów do chwały doprowadzić” (w. 10). Autor pokazuje więc, że pomiędzy psalmem Izraela a wiarą Kościoła istnieje ciągłość i bliskość; a przy tym nie boi się wyjścia poza sens literalny tekstu. Dla przekazania swojego orędzia posługuje się egzegezą swoich czasów. Dopuszcza do głosu „stare” Pismo w nowości wiary, aby swoim wiernym przynieść pewność i nadzieję.Pozycja Ks. Włodzimierz Cyran, Służba jednania. Kapłańsko-liturgiczny charakter apostolskiej posługi św. Pawła według 2 Kor 1-7, Lublin 1999, Red. Wydawn. KUL, ss. 309.Tronina, Antoni (Wydział Teologiczny Uniwersytetu Opolskiego, 2000)Pozycja Ulrich Berges, Das Buch Jesaja. Komposition und Endgestalt, Freiburg-Basel-Wien-Barcelona-Rom-New York 1998, Herder, ss. 591 (Herders Biblische Studien 16, red. Hans-Josef Klauck, Erich Zenger).Polok, Bernard (Wydział Teologiczny Uniwersytetu Opolskiego, 2000)