Polonia Sacra, 2018, R. 22, Nr 4 (53)

Stały URI dla kolekcjihttps://theo-logos.pl/handle/123456789/4553

Przeglądaj

Ostatnie zgłoszenia

Teraz wyświetlane 1 - 11 z 11
  • Miniatura
    Pozycja
    The Four Problems which Old Testament Married Couples Grapple with
    Majewski, Marcin (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2018)
    In the context of a lively debate on the encyclic of Pope Francis Amoris laetitia, in this article I take up the four most important problems that marriages in the Old Testament grappled with: polygamy, or marrying multiple spouses, lack of offspring, infidelity, or betrayal, and divorce. It is only against this issues that the profound novum of Catholic teaching on marriage emerges. The proposal will be that problems afflicting couples of biblical time are not so different from the ones besetting contemporary couples.
  • Miniatura
    Pozycja
    Włączanie wiernych w sytuacjach nieregularnych w życie wspólnoty Kościoła
    Rojowski, Leszek (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2018)
    Adhortacja Amoris laetitia daje zdecydowany impuls do działań na rzecz pełniejszego włączenia w życie Kościoła wiernych, którzy znajdują się w sytuacjach nieregularnych. Ma się to dokonać dzięki procesowi towarzyszenia i rozeznania, który po uwzględnieniu złożoności i różnorodności sytuacji, okoliczności łagodzących, i innych czynników wskaże konkretne możliwości ich szerszej integracji. Powinna się ona wyrażać w podejmowaniu różnych posług i form aktywności w dziedzinie liturgicznej, duszpasterskiej, edukacyjnej, instytucjonalnej i dobroczynnej. Przykładem wdrażania nauczania Franciszka w tej materii jest dokument Pastoral guidelines for implementing Amoris laetitia wypracowany przez archidiecezję w Filadelfii. Łączy on w swoich rozwiązaniach wskazania zawarte w Amoris laetitia z wcześniejszym nauczaniem Kościoła, zwłaszcza tym wyrażonym w Familiaris consortio. Normy tego dokumentu z jednej strony promują włączanie wiernych w sytuacjach nieregularnych w życie Kościoła, a z drugiej określają zadania, które nie mogą przez nich być podjęte. Jest to uzasadnione koniecznością kierowania się nie tylko miłością i miłosierdziem, ale też prawdą o nierozerwalności małżeństwa.
  • Miniatura
    Pozycja
    Die Überwindung der gesellschaftlichen Exklusion als Verpflichtung für die Soziallehre der Kirche
    Wiemeyer, Joachim (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2018)
    Aufgrund der Erfahrungen in seinem Heimatkontinent Lateinamerika, in dem viele Menschen am Rande der Gesellschaft leben, tritt Papst Franziskus entschieden für die „Ausgeschlossenen“ ein. Diese leben häufig an und von Müllkippen, sind als Staatsbürger nicht registriert, ihre Kinder besuchen keine Schulen etc. Der Beitrag macht deutlich, dass die Soziallehre der Kirche alle Menschen umfassend zu Teilhabern ihrer jeweiligen Gesellschaft in allen Kultursachbereichen (Politik, Wirtschaft, Bildung, Gesundheit) machen will. Vor dem Hintergrund sozialwissenschaftlicher Theorien (Luhmann, Olson) wird er exemplarisch erläutert, dass in westlichen Industriegesellschaften als Großgruppen vor allem Langzeitarbeitslose und Migranten von der vollen Teilhabe an der Gesellschaft ausgeschlossen sind und sich daher die Integrationsanstrengungen vor allem auf diese beiden Personenkreise beziehen muss.
  • Miniatura
    Pozycja
    Ausgeschlossene einführen in die Liebe des Vaters. Ein Anliegen des Apostels Paulus im Römerbrief
    De Rycke, Filip (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2018)
    In Zusammenhang mit der Behauptung, dass Juden und Heiden gemeinsam am Bunde Gottes teilhaftig sind, wird der Römerbrief von Paulus von einem heilsgeschichtlichen Zug gekennzeichnet. In der Dynamik der Einführung der bisher ausgeschlossenen Heiden in die Liebe Gottes in Christus haben die Motive der Herrlichkeit und des Verherrlichen eine zentrale Bedeutung. Paulus unterscheidet dabei drei verschiedene Schritte: erstens der gemeinsame Grund des Naturgesetzes, zweitens die vorherige Wirkung der Barmherzigkeit Gottes und drittens die gegenseitige Annahme aller Gläubigen in die Kirche.
  • Miniatura
    Pozycja
    Problem wykluczenia społecznego w kościelnej posłudze słowa
    Sławiński, Henryk (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2018)
    Problemem społecznym, na który szczególnie zwraca uwagę papież Franciszek, jest wykluczenie społeczne. Nie chodzi w tym nowym zjawisku o wykorzystywanie ludzi, ale o całkowite odrzucenie; powiedzenie komuś, że jest do niczego niepotrzebny. Takie traktowanie człowieka jest całkowicie sprzeczne z Dobrą Nowiną Jezusa Chrystusa, który wyklucza „wykluczenie świadome” kogokolwiek. Artykuł podejmuje tę kwestię, a także omawia „wykluczenie nieświadome”, które wynika z zastosowania języka, który nie jest wystarczająco inkluzywny. Zadaniem głosicieli słowa Bożego jest podejmować problem wykluczenia i ukazywać, że Jezus utożsamił się z wykluczonymi. Ewangelia dostarcza przykładu przeobrażenia społecznego wskutek interwencji Jezusa. Historia niewidomego żebraka Bartymeusza z Jerycha jest paradygmatem dla przepowiadania na rzecz integracji wykluczonych.
  • Miniatura
    Pozycja
    Przyjęcie wykluczonych do wspólnoty zbawienia na przykładzie Dz 15, 1–35
    Bieliński, Krzysztof (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2018)
    Celem artykułu było ukazanie sposobu postępowania wspólnoty pierwotnego Kościoła wobec problemu przyjęcia do wspólnoty zbawienia wykluczonych wcześniej pogan. Kwestia ta stanowiła wielkie wyzwanie teologiczne, pastoralne i normatywnodyscyplinarne dla chrześcijaństwa początków. Zagadnienie przedstawione zostało w trzech punktach. Z uwagi na fakt, iż przedmiotem rozważań był eklezjalny proces decyzyjny dotyczący norm postępowania, w punkcie pierwszym zdefiniowane zostało pojęcie decyzji moralnej w jej trójwymiarowości czasowej. Stwierdziliśmy, że rozpoznanie prawdy moralnej jest owocem spotkania między przeznaczeniem (ἔσχατος), zbawczym działaniem Chrystusa (κριτήριον) oraz rzeczywistością wymagającą przemiany (καιρός). W centralnym, drugim punkcie ukazano paradygmat procesu eklezjalnej decyzji, którego owocem było pełne włączenie do wspólnoty Kościoła wykluczonych etnochrześcijan. Kościół czasu soboru w Jerozolimie na „sposób synodalny” podjął problem wykluczonych i rozwiązał go w wyważonym połączeniu prawdy, wolności i miłości, stając się pod tym względem koniecznym punktem odniesienia dla procesu rozeznawania wspólnoty chrześcijan każdego czasu. Przypomniano o tym w trzecim punkcie artykułu, który dedykowany został aktualnym wskazaniom na temat rozeznawania wspólnotowego zawartym w dokumencie Biblia a moralność. Wskazano w nim, iż Pismo Święte, niezbędne źródło inspiracji dla procesu rozeznawania eklezjalnego, nadal stanowić powinno konieczny punkt odniesienia dla rozwiązywania przez Kościół nowych, aktualnych problemów etycznych. Celem najważniejszym, który udało się osiągnąć, było zaproponowanie synodalności, starożytnej kościelnej metody rozeznawania, chrześcijańskiej „kultury dialogu i spotkania” jako skutecznej metody przezwyciężania degradującej współczesną cywilizację „kultury wykluczenia”.
  • Miniatura
    Pozycja
    Islam und Christentum. Exemplarische Einblicke in Exklusion und Inklusion im Religionsunterricht
    Grümme, Bernhard (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2018)
    Der Dialog zwischen Christentum und Islam ist schwierig. Er kann nur erfolgreich sein, wenn er nötige Differenzierungen und zugleich die wirtschaftlichen, historischen und kulturellen Verwurzelungen berücksichtigt. Theologisch ist dafür aber auch ein angemessenes Wahrheitsverständnis erforderlich. Erst vor diesem Hintergrund ist dann ein Interreligiöses Lernen möglich. Um die eigenen Ziele der Begegnung, der Anerkennung und des Dialogs zu erreichen, sind hierfür freilich die Mechanismen des Lernens selber selbstkritisch zu analysieren. Sonst wird ein solches Interreligiöses Lernen als verkennende Anerkennung verfehlt.
  • Miniatura
    Pozycja
    Tadeusz Kałużny SCJ, Oikonomia kościelna w teorii i praktyce prawosławia, Kraków 2018, 276 s.
    Kijas, Zdzisław (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2018)
  • Miniatura
    Pozycja
    Kobieta posłuszna Duchowi Świętemu – św. Aniela Merici
    Klich, Anna Emmanuela (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2018)
    Celem tego artykułu było zbadanie, jak św. Aniela była posłuszna Duchowi Świętemu w swoim życiu? Analizy świadectw jej życia oraz jej pism pokazały, że była prowadzona przez Ducha Świętego od wczesnego dzieciństwa i młodości. Podczas trudnych doświadczeń, jak śmierć rodziców i siostry, była otwarta na miłość do Boga i chciała należeć do Niego. Bóg prowadził ją i uczynił wrażliwą na Jego obecność w niej samej, w innych ludziach, w wydarzeniach. Aniela kochała słowo Boże, była kobietą modlitwy i ascezy. Była otwarta na dary i charyzmaty Ducha Świętego, szczególnie została obdarowana mądrością, proroctwem i oblubieńczą więzią z Chrystusem. Wszystkie te dary były jej dane dla dobra Kościoła, w sposób szczególny dla urszulańskiej wspólny gromadzącej się wokół niej. Święta Aniela stała się proroczym znakiem dla całego Kościoła.
  • Miniatura
    Pozycja
    Kościół wobec zagrożeń związanych z wykluczeniem przez starość
    Dziedzic, Jan (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2018)
    Współczesna dyskusja na temat starości koncentruje się wokół pogłębiającego się niżu demograficznego. Ta nowa rzeczywistość staje się wielkim wyzwaniem dla państwa, społeczeństwa, rodziny i Kościoła. Aby zapobiec odsuwaniu osób trzeciego i czwartego wieku na margines, należy respektować osobową godność w starości. Kościół akcentuje w swoim nauczaniu absolutną wartość osoby ludzkiej, i to w każdej bez wyjątku fazie jej istnienia. Kształtowanie dojrzałych postaw wobec starości jest kluczowym działaniem potrzebnym do eliminowania zachowań prowadzących do marginalizacji i dyskryminacji osób w podeszłym wieku. Każde społeczeństwo jest zobowiązane do szacunku wobec osób starszych. Nieodzowna jest też solidarność między różnymi pokoleniami. Człowieka starego nie należy traktować wyłącznie jako tego, który potrzebuje pomocy. Jedną z dróg do rozwiązania problemów dotyczących starzenia się ludzkości jest włączenie człowieka starszego w aktywne życie społeczne. Seniorzy nie powinni dobrowolnie wycofywać się z życia społecznego. Ich zadaniem jest wspomaganie środowisk pracy, udzielanie młodym rad, dawanie świadectwa o wartościach humanistycznych, wprowadzanie równowagi w życie społeczne.
  • Miniatura
    Pozycja
    Przeciwdziałanie marginalizacji niepełnosprawnych w życiu wspólnotowym Kościoła
    Lipiec, Dariusz (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2018)
    Od początku swego istnienia Kościół podejmował opiekę nad ludźmi niepełnosprawnymi. Jednym z jej elementów jest troska o to, by angażowali się podmiotowo w życie jego własnej wspólnoty. W artykule zostały ukazane dążenia współczesnego Kościoła do aktywnego angażowania osób niepełnosprawnych. W pierwszej części zostały przestawione wysiłki zmierzające do ich zaangażowania w rodzinnych parafiach. Druga część zawiera obraz duszpasterstwa nadzwyczajnego i troski o włączanie niepełnosprawnych w życie Kościoła na szczeblu diecezjalnym i ponaddiecezjalnym. Trzecia część ukazuje wspólnoty życia z niepełnosprawnymi, funkcjonujące na podobieństwo Kościoła domowego. W zakończeniu wskazano na możliwości dalszej pracy z niepełnosprawnymi, zmierzającej do ich aktywizacji we wspólnocie Kościoła.