Polonia Sacra, 2020, R. 24, Nr 3 (61)

Stały URI dla kolekcjihttps://theo-logos.pl/handle/123456789/4840

Przeglądaj

Teraz wyświetlane 1 - 11 z 11

Duszpasterskie rozeznawanie wspólnotowe: od rozeznawania wspólnotowego do wspólnoty rozeznającej
Cygański, Arkadiusz (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2020)
Artykuł przedstawia duszpasterski aspekt rozeznawania wspólnotowego inspirowanego zasadami Towarzystwa Jezusowego. Prezentuje podstawowe założenia tego procesu i opisuje jego dialogiczny przebieg. Wskazuje na potrzebę rozeznawania i interpretacji znaków czasów. Rozeznawanie potraktowane jako metoda duszpasterska pomaga uwrażliwić wspólnotę kościelną na wolę Bożą i doświadczenia ludzi, aby dokonać ewangelicznej rewizji życia oraz rozpoznać i zrealizować zamysł Boży wobec wspólnoty.
Obecność i działanie Ducha Świętego w Eucharystii a postawy duchowe kapłana i wiernych
Zarzycki, Stanisław (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2020)
Posoborowa odnowa liturgiczna coraz bardziej podkreśla obecność i działanie Ducha Świętego w Eucharystii i przez to uzupełnia wielowiekowe braki w teologii Eucharystii i w jej celebracji. Artykuł ukazuje najpierw brak wyraźnych odniesień do Ducha Świętego w przedsoborowej liturgii i w encyklice Mediator Dei Piusa XII (1947). Doceniając odnowę liturgiczną, rozpatruje Konstytucję Sacrosanctum Concilium i wskazuje na pneumatologiczne granice owej konstytucji. W zasadniczej części autor dokonuje rozeznania natury działania Ducha Świętego w poszczególnych częściach Eucharystii, podejmując zarazem moralne i duchowe rozeznanie postaw kapłana i wiernych, jakiego domaga się udział w Eucharystii przeżywany w Duchu Świętym.
Beauty as a Criterion of Spiritual Discernment: an Outline of a Theory and Practice
Sawicki, Bernard Łukasz (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2020)
The goal of this paper is to indicate some possible ways of enriching the traditional approach to discernment by some new forms taken from fine arts. To achieve it, firstly different definitions of discernment are presented. Then, follows the presentation of some theological reasons for analogy between discernment and art. The next section develops the hypothesis resulting from the above analogy, in reference to some texts approaching discernment from the perspective of arts. The conclusion brings some practical indications.
„Rozeznawanie duchów” (διάκρισις) według św. Doroteusza z Gazy (505–560/580)
Kasprzak, Dariusz (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2020)
Opis ojcostwa duchowego z jego naczelną władzą „rozeznawania duchów”, jaki znajdujemy w tekstach św. Doroteusza z monasteru Thawatha pod Gazą, nie prowadził do absolutyzowania tej ascetycznej władzy. Przewodnictwo duchowe ojca nie znosiło odpowiedzialności indywidualnego ucznia. Duchowa władza rozeznawania reprezentowana przez ojca duchowego winna dopomóc uczniowi we właściwym kształtowaniu sumienia i wspomagać go w samym procesie rozpoznawania tego, co się Bogu podoba. Rady ojca duchowego, jakie następowały po „ujawnianiu myśli” przez ucznia, miały pomóc temu uczniowi w stanowczym odrzuceniu złych myśli. Poprzez stopniowe wyrzekanie się własnej woli, oparte na duchowym posłuszeństwie ojcu duchowemu jako przewodnikowi w wierze, mnisi z Thawatha stopniowo wyrywali się spod władzy namiętności. Znamienne są również warunki postulowane przez Doroteusza jako konieczne dla samego rozeznawania: łagodność i pokora, odrzucenie postawy samousprawiedliwienia się i przyjęcie skruchy oraz ustawiczna walka z namiętnościami. Postawy te winny się kształtować nie tylko u mnichów, ale i u każdego, kto „przez najpokorniejsze życie stara się jednoczyć z Bogiem”.
Everything Done with a Pure Intention is Perfect Love. Elements of Discernment of the Spirits in Santa Teresa de Jesús
De Rycke, Filip (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2020)
Saint Teresa of Ávila intrinsically connects discernment of the spirits with her principal theme of inner prayer. The main constituents of her doctrine of prayer (obedience, humility, charity, detachment) also represent key motifs in her view on discernment. From this perspective, Santa Teresa’s sparse assertions can be integrated into a coherent doctrine on discernment of the spirits, founded in her deep religious experience. Discernment emerges as the core of Christian life and the genuine way in which the Divine Friend gives light for choices that make human persons grow in virtues and in inner freedom.
The Discernment of the Deceits of the Devil in angelum lucis according to St. Ignatius of Loyola and St. John of the Cross
Rossi, Juan Manuel (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2020)
The discernment of motions in the soul is raised, from the dawn of the Church, as a first necessity for the spiritual life. Motions that come from God pass through our soul, but there are also tendencies that are born of our own nature, and there are others that are suggested to us by the devil, whom St. Ignatius calls “the enemy of human nature”. It is therefore urgent to learn to discern where the different motions come from, to support them, or to combat them. In this field, because of its particular difficulty, special attention should be paid to the deceptions of the devil “sub angelo lucis”, that is, those who are under the appearance of good or virtue. St. Ignatius of Loyola, in his Spiritual Exercises, gives fundamental Rules in this regard, and in other meditations helps to understand the need to clarify the thought and rectify the intention. St John of the Cross in his works completes this Ignatian reflection on the confusion created by the devil “sub angelo lucis”.
Wybrane aspekty rozeznawania duchów na podstawie pism św. Faustyny
Pochwat, Józef (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2020)
Siostra Faustyna Helena Kowalska (1905–1938) jest jedną z największych mistyczek dwudziestego wieku. Jej teksty zanotowane w Dzienniczku i Listach są świadectwem życia wewnętrznego i przeżyć mistycznych. Sekretarka Bożego Miłosierdzia podała jasne kryteria rozeznawania duchów i postępowania wobec szatana – przeciwnika zbawienia człowieka. Święta ukazała potrzebę i głębię sakramentu pokuty i pojednania, który jest zarazem najskuteczniejszym remedium na niszczycielską siłę ducha złego. Ona dostrzegała niezwykłe działanie Trójcy Przenajświętszej w tym sakramencie, co było dla niej naturalną i realną rzeczywistością, której doświadczała w całym swoim życiu.
Rozeznawanie duchowe w kontekście Katolickiej Odnowy Charyzmatycznej
Płusa, Sławomir (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2020)
Bóg od chwili stworzenia prowadzi dialog z człowiekiem. Przez grzech został on bardzo utrudniony. Dlatego słowa wypowiedziane przez ludzi w imieniu Boga podlegają duchowemu rozeznawaniu. Kościół jest zbudowany na fundamencie apostołów i proroków. Słowa wypływające z autentycznego natchnienia Bożego budują Kościół i przyczyniają się do pomnożenia pokoju oraz wzrostu w miłości. Istnieją jednak również fałszywe proroctwa. Rozeznawaniu duchowemu podlega nie tylko treść proroctw, lecz również osoba proroka. Liczy się zarówno ich zgodność z nauką Kościoła, jak również owoce, jakie rodzą one we wspólnocie, do której są skierowane. W sercu Katolickiej Odnowy Charyzmatycznej jest wsłuchiwanie się w słowa Boże, rozeznawanie ich i przekazywanie innym. Pierwszymi odpowiedzialnymi za ich duchowe rozeznawanie są odpowiedzialni za wspólnotę, a w sposób szczególny prezbiterzy i biskupi.
Rozeznawanie woli Bożej według św. Ignacego Loyoli
Królikowski, Wacław (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2020)
Rozeznawanie woli Bożej i jej wypełnianie stanowią jedne z najważniejszych zadań, jakie stają przed każdym chrześcijaninem. Bóg wzywa ludzi wierzących, aby rozeznawali wszystko, co jest miłe Panu (por. Ef 5, 10). „Dzisiaj szczególnie potrzebna stała się postawa rozeznawania” (Papież Franciszek, Gaudete et exsultate, nr 167). Szczególną pomocą w odpowiedzi na to wezwanie Pana Boga są pisma św. Ignacego Loyoli, zwłaszcza jego Ćwiczenia duchowe. W niniejszym artykule podejmuję analizę ignacjańskich Reguł rozeznawania duchów oraz Reguł dokonywania wyboru, umieszczając je w kontekście potrzeby rozeznawania duchowego oraz niezbędnych warunków, jakie należy spełniać, aby było ono możliwe. Głęboko duchowe, uniwersalne, ponadczasowe, a jednocześnie precyzyjne i pragmatyczne wskazówki św. Ignacego są niezwykłą pomocą, także dla współczesnych chrześcijan, w procesie właściwego rozeznania konkretnej woli Bożej i wypełniania jej w codziennym życiu mocą Ducha Świętego.
Stygmatyzacja a dobrostan chorych psychicznie – aspekty pastoralne
Klimek, Jan (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2020)
W artykule na podstawie badań przedstawiono wpływ wielowymiarowego i wieloetapowego zjawiska stygmatyzacji chorych psychicznie na proces zdrowienia. Zarysowano społeczny obraz chorych psychicznie (stereotypy) i jego wpływ na autostygmatyzację. Przedstawiono złożoną sytuację rodzin chorych psychicznie i znaczenie sieci społecznej w procesie zdrowienia. Wszystko w kontekście zadań i możliwości wspólnoty lokalnej (parafia) i partykularnej (diecezje) Kościoła. Dzięki stabilnym (teologicznie, społecznie, ekonomicznie) strukturom wspólnotowym Kościół może w istotny sposób ubogacać i stabilizować sieć społeczną pacjentów chorych psychicznie. Jest to bardzo ważne w procesie zdrowienia i ma fundamentalny wpływ na ich dobrostan.
Modlitwa o dar rozeznawania woli Boga (Flp 1, 9–11)
Klich, Anna Emmanuela (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2020)
Celem tego artykułu było zbadanie, jak św. Paweł rozumie rozeznawanie woli Boga w życiu wierzących. Egzegeza modlitwy wstawienniczej apostoła zanoszonej do Boga za Filipian (1, 9–11) wskazuje na to, że rozeznawanie jest przede wszystkim darem, łaską Boga, o którą warto prosić dla siebie i dla innych, dla Kościoła. Apostoł Narodów podkreśla, że rozeznawanie łączy się ściśle ze wzrostem w miłości, ale też z otwieraniem się na poznanie objawiającego się Boga. Kluczową kwestią w rozeznawaniu – dla Pawła – jest odnajdywanie tego, co jest faktycznie wartościowe. Odczytując tę zasadę poprzez Rz 12, 2 można przyjąć, że chodzi o to, co dobre – w znaczeniu – pomocne do zbawienia, o to w czym Bóg ma upodobanie, czyli o czystość serca i całkowite ofiarowanie się Jemu oraz o to, co doskonałe, dojrzałe. Treść tej modlitwy wstawienniczej zdaje się uwrażliwiać wierzących na działającego Boga, od którego pochodzi dar miłości, rozpoznawania i wybierania tego, co sprawia, że podobieństwo wierzących do Chrystusa coraz wyraźniej się uwidacznia.

Przeglądaj

Ostatnie zgłoszenia