Polonia Sacra, 2020, R. 24, Nr 4 (62)

Stały URI dla kolekcjihttps://theo-logos.pl/handle/123456789/4998

Przeglądaj

Ostatnie zgłoszenia

Teraz wyświetlane 1 - 11 z 11
  • Miniatura
    Pozycja
    Inicjacja chrześcijańska w świetle kazań Cezarego z Arles
    Żurek, Antoni (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2020)
    Na inicjację chrześcijańską, rozumianą jako wprowadzanie nowych członków do Kościoła, składały się w starożytności chrześcijańskiej określone elementy. Dotyczyła ona ludzi dorosłych. Najistotniejsze w tym procesie były sakramenty, a ściśle biorąc przygotowanie do nich i możliwość ich przyjęcia. Zwykło się mówić o trzech sakramentach inicjacji chrześcijańskiej: chrzcie, bierzmowaniu i Eucharystii. W takiej kolejności te sakramenty zazwyczaj przyjmowano i do takich przygotowywano kandydatów. Przyjęcie Eucharystii i możliwość uczestniczenia w niej kończyły cały proces. Tak praktykowana inicjacja była skuteczną metodą formacji chrześcijan. Działalność Cezarego z Arles przypada na początek szóstego wieku. Analiza jego kazań dowodzi, że proces przygotowywania ludzi do przyjęcia sakramentów inicjacji wyglądał podobnie jak w okresie poprzednim. Był on jednak już mocno uproszczony, co odbijało się negatywnie na formacji chrześcijan. Osłabione zostały jej formy instytucjonalne. Dominować zaczęła, jak się wydaje, praktyka chrztu dzieci i odpowiedzialność za formację w większym stopniu spoczęła na rodzicach. W artykule wyszczególnione zostały te elementy inicjacji chrześcijańskiej, do których nawiązywał biskup Cezary z Arles.
  • Miniatura
    Pozycja
    Aspekty ojcostwa Bożego w wybranych perykopach Mateuszowych
    Witkowski, Stanisław (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2020)
    Ojciec opowiada się za ludźmi prostymi. Objawia im więź istniejącą między Nim a Synem i jednocześnie zakrywa ją przed pychą uczonych (11, 25–27). Ojciec powinien spotykać się z bojaźnią ze strony ludzi, ponieważ rozstrzyga o ostatecznym losie człowieka. Wzmianka o możliwości definitywnego odrzucenia przez Ojca zostaje złagodzona Jego troską i wiedzą o każdym szczególe życia człowieka (10, 28–31). Z faktu, że Bóg jest Ojcem, wynika powszechne braterstwo łączące uczniów, które nie ma nic wspólnego z jakąkolwiek formą zależności. Uczniowie są bowiem zależni jedynie od Ojca w niebie (23, 9).
  • Miniatura
    Pozycja
    Tematy rozważań pasyjnych „Siedmiu ostatnich słów Jezusa” Fultona Johna Sheena w audycjach radiowych „The Catholic Hour”
    Surmiak, Dawid (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2020)
    Szczególnym kontekstem głoszenia krzyża Chrystusowego są kazania pasyjne na temat ostatnich siedmiu słów Jezusa wypowiedzianych na krzyżu. Tego zadania wielokrotnie podejmował się Fulton J. Sheen na łamach audycji „The Catholic Hour”, w których przemawiał do swoich słuchaczy przez ponad 20 lat. Kapłan, poza interpretacją samych słów Jezusa, omawiał m.in. życie Matki Bożej, wyjaśniał słuchaczom Mszę Świętą, rozważał prośby z modlitwy „Ojcze Nasz”, omawiał cnoty, grzechy główne, błogosławieństwa Jezusa oraz kierował rozważania, do konkretnych grup osób, które wyrzuciły Boga z życia. W artykule zostało przedstawione jego nauczanie w kontekście wyjaśniania prawd Bożych i nauczania o wierze, oraz poznawania, kim jest człowiek ze wskazaniem na zagadnienia moralne.
  • Miniatura
    Pozycja
    Mariologia św. Cezarego z Arles
    Gilski, Marek (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2020)
    Artykuł prezentuje mariologię św. Cezarego z Arles. Składa się z dwóch części. Pierwsza ukazuje miejsce Maryi w egzegezie alegorycznej, a druga najważniejsze prawdy wiary odnośnie do Niej. Księżyc, ziemia i komnata małżeńska to najważniejsze dla biskupa Arles symbole Matki Pana, a Boże macierzyństwo, dziewictwo i świętość to głoszone przez niego fundamentalne prawdy wiary. Na taki kształt mariologii Cezarego miało wpływ przede wszystkim jego duszpasterskie ukierunkowanie. Dlatego też idee, które prezentuje, nie są nowatorskie. Powtarza to, co zaczerpnął od innych ojców Kościoła.
  • Miniatura
    Pozycja
    The Apostolate of the Book Revisited. New Evangelisation and the Mission of Publishing House Betsaida
    De Rycke, Filip (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2020)
    In 2012, publishing house “Betsaida” was founded to render service to the new evangelisation in the Netherlands and in the Dutch speaking part of Belgium. This article tries to explain the success of this initiative from the perspective of recent Church history.
  • Miniatura
    Pozycja
    Chrzest w alegorycznej interpretacji Ksiąg Rodzaju i Wyjścia w homiliach św. Cezarego z Arles
    Pochwat, Józef (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2020)
    Święty Cezary z Arles (470–543) to wielki kaznodzieja, duszpasterz, organizator życia kościelnego i monastycznego w Galii. Pozostawił po sobie dzieła, które nie straciły nic ze swych walorów do dnia dzisiejszego. Kazania Cezarego do Ksiąg Rodzaju i Wyjścia, wygłoszone w czasie Wielkiego Postu, przywołują liczne figury chrztu, gdzie nacisk położony jest na tajemnicę krzyża. Było to nauczanie chrzcielne skierowane zarówno do ówczesnych katechumenów, jak również do całego ludu chrześcijańskiego przygotowującego się do celebracji Wielkanocy. Chrześcijanie nie powinni ponownie popadać w grzech po chrzcie, ponieważ mogliby się stać jeszcze gorsi niż byli przedtem. Chrzest zmazał wszystkie grzechy i napełnił człowieka wszelkimi dobrami, wyrasta bowiem z krzyża, z dzieła zbawczego Chrystusa.
  • Miniatura
    Pozycja
    Eucharystia jako ofiara w pismach św. Urszuli Ledóchowskiej
    Pagacz, Małgorzata (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2020)
    Artykuł przedstawia zagadnienie Eucharystii jako ofiary w pismach św. Urszuli Ledóchowskiej. Eucharystia jest – według św. Urszuli – uobecnieniem i przedłużeniem ofiary Jezusa, którą złożył On na krzyżu. Matka Ledóchowska wskazuje, że nie można rozłączać tajemnicy realnej obecności Chrystusa pod postacią chleba i wina od Jego ofiary. Na tej prawdzie opiera się jej duchowość eucharystyczna. Zachęca do miłości Jezusa–Hostii, do postawy wdzięczności i uwielbienia Chrystusa Eucharystycznego oraz do życia ofiarną i służebną miłością wobec bliźnich. W tym kontekście szczególnie wskazuje na powołanie osób zakonnych, które oddają Bogu całych siebie.
  • Miniatura
    Pozycja
    Postać Jozuego w interpretacji Cezarego z Arles
    Paczkowski, Mieczysław (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2020)
    W tradycji patrystycznej postrzegano księgę Jozuego jako zapowiedź zbawczego dzieła Chrystusa. Syn Nuna zajął miejsce Mojżesza, natomiast w porządku łaski Zbawiciel zastępuje dawne prawo Ewangelią. Ojcowie postrzegali ciąg historii Izraela jako odnośnik do życia chrześcijańskiego. Podobne elementy odnajdujemy w kaznodziejstwie Cezarego z Arles. Dla biskupa prowansalskiego Jozue to ten, który wprowadził lud do Ziemi Obiecanej, stanowiącej jego dziedzictwo. Postać ta jest utożsamiona z Chrystusem. Przejście Izraelitów przez Jordan stało się figurą chrztu. To zapowiedź wprowadzenia do życia łaski i ofiarowania dóbr nadprzyrodzonych przez Chrystusa, którego typem był syn Nuna. Nowe pokolenie Izraelitów, którym przewodził Jozue, to prefiguracja Kościoła. To właśnie on zastąpił wybrany ongiś naród (Synagogę). Cezary miał świadomość konieczności odczytywania wybranych tekstów Joz w świetle wiary i praktyki Kościoła. Był ponadto wyczulony na potrzeby duszpasterskie, pojawiające się w jego wspólnocie. W przepowiadaniu, podobnie jak w swoich inicjatywach, Cezary zabiegał o skuteczne przedstawianie ugruntowanej teologii biblijnej i praktyczne stosowanie adekwatnej praktyki duszpasterskiej.
  • Miniatura
    Pozycja
    Cezary z Arles wobec paenitentia secunda w VI wieku
    Kasprzak, Dariusz (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2020)
    Wydaje się, że wezwania Cezarego, biskupa Arles, dotyczące przystępowania wiernych do pokuty kanonicznej, odznaczały się wyczuciem wiernych oraz ich realnych możliwości. Systematyczne zaostrzanie norm pokuty publicznej, podejmowane przez kolejne synody galijskie i jej legalistyczne traktowanie, doprowadziło do kryzysu tej praktyki w Kościele Galii w 1. połowie VI wieku. Cezary, przestrzegając w swym nauczaniu norm oficjalnej pokuty kanonicznej, zaakceptował jednak zwyczaj zdecydowanej większości wiernych, którzy odkładali pokutę publiczną na ostatnie chwile życia. Wzywał ich natomiast do podjęcia wysiłku w wierze i do stałego nawracania się. Pokutowanie przez całe życie stało się w jego nauczaniu synonimem chrześcijańskiej metanoi. W ten sposób wierni stale mogli się przygotowywać do owocnego podjęcia pokuty kanonicznej, podejmowanej zwyczajowo pod koniec życia. Zachęty Cezarego pozostały jednak bezskuteczne, skoro Kolumban i jego bracia, kiedy pojawili się w Galii na początku VII wieku, nie spotkali się z praktyką pokuty kanonicznej w tamtejszym Kościele.
  • Miniatura
    Pozycja
    Pius XII and the Idea of European Unity
    Hrabovec, Emília (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2020)
    Pope Pius XII supported the idea of unifying Europe, but reminded Europeans of the principles on which a just and durable European convivence had to be based: on the “moral law that the Creator revealed by means of natural law”, in respect of the dignity of human persons and of all natural communities. He was convinced that Europe should not be a super state disrespecting national cultures, but a synthesis of national identities and transnational solidarity based not on a coincidence of economic or political interests, but on the unity of Christian spirit.
  • Miniatura
    Pozycja
    O obowiązywalności wczesnych dekretów Papieskiej Komisji Biblijnej
    Chaberek, Michał (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2020)
    Wczesne „Odpowiedzi” Papieskiej Komisji Biblijnej miały rangę dokumentów doktrynalnych, a ich celem było wyznaczenie granic katolickiej ortodoksji w studiach Pisma Świętego. Dekrety te nigdy nie utraciły swojego znaczenia formalnego, choć zostały niemal całkowicie zapomniane i unieważnione przez teologów. W 1955 roku ukazał się anonimowy artykuł, którego celem było ograniczenie autorytetu „Odpowiedzi” i uznanie ich za przestarzałe. Jednak za artykułem tym nie stał żaden formalny autorytet Kościoła. Obecnie wypada spojrzeć na te dokumenty jako na świadectwo nieustannie aktualnego Magisterium Kościoła zgodnie z zasadą „hermeneutyki ciągłości”.