St Teresa ‒ a Missionary

Abstract

Idea założenia przez św. Teresę z Awili żeńskich klasztorów kontemplacyjnych w Kastylii i w Andaluzji była w swojej intencji jednoznacznie apostolska. Dowodzą tego struktura Drogi doskonałości oraz początek Księgi fundacji. Intencja ta zakładała przede wszystkim zbawienie dusz oraz oddawanie chwały Bogu. Na podstawie niektórych przekazów autorstwa św. Teresy można przypuszczać, że dokonany przez Świętą wybór klauzurowego sposobu życia był wówczas jedyną dostępną dla niej opcją. Dlatego uważa się, że gdyby jej życie przypadło na inny okres dziejów, najprawdopodobniej prowadziłaby ona aktywną działalność apostolską. W artykule przywołano argumenty podające tę tezę w wątpliwość. Dużo bardziej prawdopodobny wydaje się bowiem jej celowy wybór tym głębszego życia kontemplacyjnego jako lepszego sposobu dotarcia do ludzkich zranień i osiągnięcia bardziej radykalnego uzdrowienia wewnętrznego.

St Teresa of Avila’s project, founding contemplative communities of women in Castile and Andalusia, was unequivocally apostolic in its intention. The structure of her Way of Perfection, and the starting point of the Foundations prove this. The apostolic intention was that souls should be saved and God should be praised. It might seem from her phraseology that she chose an enclosed lifestyle because that was the only option open to her, and that had she lived in a diff erent age she would have embraced an actively apostolic life. The article argues that this is not the case, but rather that she deliberately chose a more, not less, contemplative lifestyle, as the way to reach deeper into humanity’s wounds and achieve a more radical healing.