Itinera Spiritualia, 2016, Vol. 9
Stały URI dla kolekcjihttps://theo-logos.pl/handle/123456789/30960
Przeglądaj
Ostatnie zgłoszenia
Pozycja Ku filozofii przyjaźni. W dialogu z Platonem, Arystotelesem i św. Teresą od JezusaWach, Albert Stanisław (Wydawnictwo Karmelitów Bosych, 2016)The topic of the article is friendship, in Greek philia; one of the most spiritual forms of human love. In contemporary culture, marked with utilitarianism and hedonism, friendship is hardly appreciated on a wider social scale. This is true nowadays even in the elite circles of learned philosophers – in contrast, for instance, to the ancient Greek philosophers who wrote long and wise treatises about friendship. Today, the sensual forms of love tend to be highlighted (eros), while friendship remains isolated and forsaken. The present study aims therefore to liberate friendship from the darkness of oblivion and from false assumptions. In this immense undertaking we are not alone. The Great Tradition comes to our aid with its outstanding representatives: in our case, with Plato, Aristotle, and St Teresa of Jesus. Contrary to what our fi rst impression might be, they are not distant from one another in the spiritual sense. What they have in common is a thorough knowledge of the subject, personal experience and, most of all, friendship with wisdom: philo-sophy. The entire text is divided into four chapters, two of which are published in the present issue of Itinera Spiritualia. In Chapter One, historical in its character, all participants of the debate on friendship voice their opinion: firstly, we raise the issue of the condition of friendship in the contemporary culture; secondly, Plato and Aristotle shed light on this issue from the point of view of ancient Greek philosophy in general, and their own philosophies in particular; fi nally, St Teresa, creating a link between our times and the ancients, provides original and signifi cant input into how we understand friendship. She does this thanks to her wide experience (interestingly enough, an experience gained in the age of the Renaissance, which could not, philosophically speaking, define the identity of friendship). In Chapter Two, of metaphysical character, only two participants in the friendship debate are included: on the one side, Plato, who presents his “idea” of friendship, and on the other side, St Teresa, with her understanding of friendship as a “gift”. They reveal to us the “long path” which took them from many imperfect friendships to the meeting with the First True Friend. Plato the Philosopher employs a strictly speculative method, but he does not lack mystical experience; Teresa the Mystic, on the other hand, shares her personal friendship stories, but not without a substantial and rational metaphysical basis. They both meet in the One, the Good. Their testimony has an immense value for our contemporary culture. In Chapter Three and Four, which will be published in next year’s issue of Itinera Spiritualia, I deal with ethics and with the language of friendship.Pozycja Droga rad ewangelicznych w ujęciu teologii mistycznejUrbański, Stanisław (Wydawnictwo Karmelitów Bosych, 2016)The Evangelical Counsels, if understood properly, lead a Christian to a dynamic engagement in the practice of love, and through that, towards deeper commitment to his neighbors. Service to others requires of him a personal maturity manifested, on the natural level, in harmony of spirit, and on the supernatural level, in the mystical union with God. The practice of the Evangelical Counsels necessitates a conscious inner detachment from earthly goods so that man may walk the path of mystical love towards mystical union with God. This is why the practice of the Evangelical Counsels corresponds with the vocation to sanctity. The Evangelical Counsels may therefore stand as an image of mystical life. They are not a value in themselves but constitute a means leading to mystical union with God. The Counsels are the soil in which the mystical life may thrive, as well as an invitation to a mystical dying to the world in order to achieve the state of spiritual marriage with Christ.Pozycja Płeć a chrześcijańskie życie duchoweSękalski, Cezary (Wydawnictwo Karmelitów Bosych, 2016)The question of how sexual diversity may infl uence the spiritual life has not been discussed too widely in Christian spirituality. It is a gap which needs to be fi lled all the more urgently since gender studies today, instead of stressing sexual diff erences, sometimes seem rather to point to the ways in which such diff erences can be obliterated or balanced in the cultural context. In the history of religion and philosophy the motifs of femininity and masculinity appear, for instance, in Chinese Taoism. They can also be found in the Old Testament, if we examine the image of the God Yahweh, who was called Father but many biblical texts show His maternal features as well. This idea of a mother-father God is exemplifi ed in a special way in the concept of God’s mercy which in Hebrew includes both the male perspective, hesed as staying true to previous commitments, and the female perspective, rahamim as closely related to the selfl ess love of a mother who cares for her child not because of its merits but its weakness and helplessness. In Christianity, the goals of the spiritual life, namely sanctity and perfection, can also be considered from a male and female perspective. The female perspective would mean, most of all, the reality of belonging to God, a close relationship in which we welcome the gratuitous gift leading to divinization. The male perspective is more mission-oriented and moral in its character; it focuses on an obligation, a concrete response to the gift of love. We can say that the perspective based on a relationship is more feminine, and the one which evokes moral ability rather masculine. The spiritual life, as such, should include a specifi c balance between these two factors. Such a balance would be manifested both within the dimension of asceticism (leading to perfection) and that of mysticism (directed towards a special intimacy with the Holy One.) Although many authors in the past saw in asceticism the starting point for the development of the spiritual life, and described mysticism as an eff ect of the purifi cation thus achieved, today it is more commonly thought that even at the outset of the spiritual journey there can be mystical phenomena since it is the proximity to the mystery of Christ that constitutes the actual source and strength of every inner endeavor of a Christian. A particular contribution to the description of our development in the sphere of psychology was made by Carl Gustav Jung. To him, the maturity of a middle-aged man was the ability to balance within himself the male and the female elements. Even though in his studies he does not refer directly to Christian spirituality, his anthropological refl ections may be considered an interesting insight to our understanding of the feminine and masculine within spirituality. All the more so since it was precisely in religion that he saw an element supporting the integration of the male and female elements in a person undergoing midlife crisis.Pozycja St Teresa ‒ a MissionaryMatthew, Iain (Wydawnictwo Karmelitów Bosych, 2016)Idea założenia przez św. Teresę z Awili żeńskich klasztorów kontemplacyjnych w Kastylii i w Andaluzji była w swojej intencji jednoznacznie apostolska. Dowodzą tego struktura Drogi doskonałości oraz początek Księgi fundacji. Intencja ta zakładała przede wszystkim zbawienie dusz oraz oddawanie chwały Bogu. Na podstawie niektórych przekazów autorstwa św. Teresy można przypuszczać, że dokonany przez Świętą wybór klauzurowego sposobu życia był wówczas jedyną dostępną dla niej opcją. Dlatego uważa się, że gdyby jej życie przypadło na inny okres dziejów, najprawdopodobniej prowadziłaby ona aktywną działalność apostolską. W artykule przywołano argumenty podające tę tezę w wątpliwość. Dużo bardziej prawdopodobny wydaje się bowiem jej celowy wybór tym głębszego życia kontemplacyjnego jako lepszego sposobu dotarcia do ludzkich zranień i osiągnięcia bardziej radykalnego uzdrowienia wewnętrznego.Pozycja Rady ewangeliczne według doktorów KarmeluGogola, Jerzy Wiesław (Wydawnictwo Karmelitów Bosych, 2016)Pozycja Miłosierni jak Ojciec. Refleksje o postawie miłosierdzia spowiednika i penitenta w sakramencie pokuty i pojednaniaFudala, Stanisław (Wydawnictwo Karmelitów Bosych, 2016)Pozycja Konstytucje instytutów życia konsekrowanego jako kodeks życia duchowegoFirszt, Grzegorz (Wydawnictwo Karmelitów Bosych, 2016)The article sets out the value which the constitutions of institutes of consecrated life have for the spiritual life of the consecrated persons. Constitutions can have this value because they are the legal expression of a fundamentally evangelical form of life. The article describes constitutions as they were before the Council and their expression after the Council, paying attention too to the ongoing infl uence of the preconciliar model on consecrated persons now. This infl uence can mean that constitutions are read as juridical and moral texts rather than as writings with charismatic and spiritual importance. In order to study more deeply their potential as a blueprint for spiritual life, the author off ers a theological reading, in the light of suggestions by the Claretian Macario Díez Presa. The conclusion reached in this article is that, just as an indispensable tool for the spiritual growth of consecrated persons is the reading of texts by their founders and by others who have been signifi cant for the particular institute, so in a similar way many parts of the constitutions off er practical and theoretical help towards realizing the ideal of life based on the charism and on essential elements of consecrated life.Pozycja La mística teresiana como camino de humanizaciónFermín, Francisco Javier Sancho (Wydawnictwo Karmelitów Bosych, 2016)Spojrzenie, jakie zwykle mamy na temat mistyki lub mistyków, zawęża się do sfery zjawisk nadzwyczajnych lub do stylu życia w zamknięciu i odcięciu się od rzeczywistości. Tymczasem autentyczni mistycy są chrześcijanami, którzy radykalnie żyją Ewangelią i poczuwają się do prawdziwego i konkretnego angażowania się w to, co ludzkie. Teresa od Jezusa i jej doświadczenie Boga są namacalnym przykładem na to, czym jest prawdziwa mistyka chrześcijańska. Taka mistyka nie oddala wierzącego od konkretnej rzeczywistości, lecz prowadzi do odkrycia jej prawdziwego znaczenia i zaangażowania się w nią. Co więcej, wraz z niewyrażalnością, z którą związane jest doświadczenie mistyczne, rodzi się, jako konsekwencja i dowód jego autentyczności, bezpośrednie zaangażowanie we wszystko, co dotyczy godności bytu ludzkiego. W artykule usiłujemy ukazać wymiar mistyki terezjańskiej, w którym spotkanie z Misterium prowadzi do tego, co najgłębsze w zrozumieniu godności bytu ludzkiego. To głębokie doświadczenie sprawia, że mistyka terezjańska wyrasta z wielkości bytu ludzkiego, stworzonego na obraz i podobieństwo Boga, zamieszkiwanego przez Boga i mającego niezniszczalne piękno, porównywane do diamentu. Żadna antropologia nie osiągnęła tak szerokiego i pozytywnego zrozumienia bytu ludzkiego jak to, które wyłania się z doświadczenia Boga. Zrozumienie wielkiej godności i piękna bytu ludzkiego w mistyce terezjańskiej znajduje odzwierciedlenie w życiu i w zaangażowaniu na rzecz innych, zwłaszcza w ukierunkowaniu na służbę i miłość bliźniego. Według św. Teresy od Jezusa, w tym weryfikuje się autentyczność doświadczenia mistycznego, że „z niego rodzą się czyny”. Poznanie godności bytu ludzkiego w mistyce Teresy prowadzi do przeobrażenia etycznego osoby, uzdrowienia jej ran i ukazuje nieodzowność poznania siebie samego. Autor artykułu stara się ukazać, że prawdziwa mistyka czyni człowieka bardziej ludzkim i zaangażowanym w przekształcanie rzeczywistości.Pozycja Teresas Weg des inneren BetensDobhan, Ulrich (Wydawnictwo Karmelitów Bosych, 2016)Życie i działalność św. Teresy od Jezusa przypadły na czas wielu reformatorskich nurtów w Kościele w Hiszpanii. Ich charakterystyczną cechą było dowartościowanie życia wewnętrznego, będące reakcją na modlitwę rozumianą jako przestrzeganie czysto zewnętrznych zobowiązań. Św. Teresa – jak sama wyznała – rozpoczęła modlitwę wewnętrzną jeszcze przed swoim wstąpieniem do klasztoru w roku 1535. W jej drodze modlitwy utwierdziła ją lektura Trzeciego duchowego abecadła (Tercer abecedario espiritual) autorstwa Francisco de Osuny. Opierając się na tym dziele, św. Teresa rozwinęła własną specyfikę modlitwy wewnętrznej. Kryzysy pojawiające się w rozwoju modlitwy okazały się dla niej szczególnie pomocne. Odcisnęły one bowiem piętno na konkretnym „praktykowaniu” modlitwy wewnętrznej i w ten sposób przyniosły zdumiewające owoce. „Modlitwa wewnętrzna”, a jeszcze bardziej „przyjaźń z Bogiem” jest swego rodzaju znakiem firmowym św. Teresy z Awili. Słusznie zatem uważa się ją za „nauczycielkę i mistrzynię modlitwy”. Artykuł poprzedzony jest krótkim spojrzeniem na kontekst historyczny. Natomiast temat drogi modlitwy wewnętrznej św. Teresy ukazany jest w oparciu o następujące etapy biografii: Początek modlitwy wewnętrznej (1), Utwierdzenie (2), Wypracowanie specyfiki własnej modlitwy (3), Kryzysy (4), Konsekwencje (5), „Praktyka” modlitwy wewnętrznej (6), Owoce modlitwy (7).Pozycja