„La petite voie” expression de la dynamique d’abandon a la Misericorde Divine chez les saintes Thérèse de Lisieux et Faustine Kowalska

Abstract

Artykuł ukazuje dynamikę przechodzenia „małej drogi” , która polega na zawierzeniu się Bożemu miłosierdziu według najmłodszej Doktor Kościoła św. Teresy od Dzieciątka Jezus i Sekretarki Bożego Miłosierdzia św. Faustyny Kowalskiej. W niniejszym studium ustalono i opisano następujące po sobie, teoretyczne etapy dynamiki zawierzenia świętych miłosierdziu Bożemu: warunek zawierzenia – poznanie skrajnej małości i niemocy ludzkiej egzystencji oraz przemienienie jej w pokorę, ubóstwo i otwartość dzięki działaniu uprzedzającego miłosierdzia; początek formujący podstawę zawierzenia – działanie wiary spotyka się z doświadczeniem wyzwalającego miłosierdzia Bożego w egzystencjalnej bezsilności, co wpływa na kształtowanie się wiary jako fundamentu zawierzenia; centrum zawierzenia – rozwój ufności jako siły sprawczej zawierzenia, pogłębiający przestrzeń działania teologicznej cnoty nadziei poprzez przyciągające miłosierdzie, wzbudzenie nowej dynamiki do pełniejszego ofiarowania siebie; szczyt zawierzenia – doskonałe zdanie się na Boga jako wyraz Jego miłowania we wszystkim, a poprzez ofiarowanie siebie dzięki pochłaniającemu miłosierdziu, osiągnięcie pełni zawierzenia prowadzącej do doskonałego zjednoczenia z Bogiem Miłości miłosiernej. Ponadto, w zarysowanej strukturze wskazano na dwa elementy wspomagające dynamikę drogi zawierzenia: radykalne pragnienia Boga, szczególnie aktywne w centrum tej drogi, oraz przezwyciężanie krytycznych etapów życia; intensywnie występujących w życiu obu świętych na początku i na końcu ich drogi. W dalszej części artykułu ukazano, w odniesieniu do poszczególnych etapów zawierzenia, dominujące cnoty czy elementy duchowości, które mają decydujące znaczenie na danym etapie. Każdy etap tej drogi jest związany z działającym Bożym miłosierdziem, które charakteryzuje duchowe wyzwalanie, przyciąganie, jak również pochłanianie. Takie określanie działania Bożego miłosierdzia ustalono na podstawie wewnętrznych przeżyć świętych Teresy i Faustyny. Dynamiczny proces zawierzenia przedstawiono na rys. 1. W zaprezentowanej strukturze tego procesu również sam akt zawierzenia zawiera w sobie te poszczególne elementy. Natomiast dla lepszego uchwycenia trajektorii „małej drogi” lub dynamiki drogi zawierzenia przedstawiono ją w formie spirali (rys. 2). Badanie doświadczeń obu świętych zaowocowało odkryciem tych samych etapów drogi zawierzenia się Bożemu miłosierdziu, które istnieją niezależnie od ich zróżnicowanej percepcji impulsów społecznych, moralnych, duchowych czy mistycznych.