Uniwersalizm nadziei w teologii Wacława Hryniewicza

Abstract

Prezentowane w tekście analizy odpowiadają na pytanie: Na jakiej podstawie ujęcie nadziei przez Wacława Hryniewicza można uznać za uniwersalistyczne? Aby odpowiedzieć na to pytanie, artykuł prezentuje zarys uniwersalizmu nadziei. Lubelski teolog, jak wykazano w artykule, podporządkował swoją twórczość zadaniu „dawania nadziei” (1), której poszukiwał w Biblii i myśli wczesnochrześcijańskiej (2). Na horyzoncie biblijnej nadziei, piekło, jak wykazano w artykule, nie ma wiecznego charakteru (3). Inkarnacja Boga w Jezusie Chrystusie i Jego słowach oraz czynach określa ludzką egzystencję, którą Hryniewicz opisywał kategorią Homo Paschalis (4). W tej antropologii ludzka wolność ma swoje źródło w Bogu i w Nim się dopełnia (5). Z pism Hryniewicza wyłania się obraz Boga, który zbawi wszystkie swoje stworzenia, ponieważ Jego miłość jest wszechmocna. To Boskie działanie Hryniewicz opisywał jako pedagogię nadziei, które swym zasięgiem obejmuje wszystkie Boże stworzenia w świecie, a nawet w piekle (6). Teologia uniwersalizmu nadziei ma wyraźny charakter uniwersalistyczny i obejmuje swym zasięgiem tak ziemskie życie człowieka, jak i jego pośmiertne losy.

The analyzes presented in the text answer the question: On what basis can Wacław Hryniewicz’s view of hope be considered universalist? To answer this question, the article presents an outline of the universalism of hope. The Lublin theologian, as shown in the article, subordinated his work to the task of “giving hope” (1), which he sought in the Bible and early Christian thought (2). On the horizon of biblical hope, hell, as shown in the article, is not eternal (3). The incarnation of God in Jesus Christ and His words and deeds defines human existence, which Hryniewicz described with the category of Homo Paschalis (4). In this anthropology, human freedom has its source in God and is completed in him (5). From the writings of Hryniewicz emerges the image of God who will save all his creatures, because His love is omnipotent. This divine action was described by Hryniewicz as a pedagogy of hope, which embraces all God’s creatures in the world, and even in hell (6). The theology of the universalism of hope has a clear universalistic character and covers both the earthly life of man and his posthumous fate.