Gniew człowieka w Księdze Przysłów

Abstract

Artykuł jest poświęcony analizom wypowiedzi Księgi Przysłów na temat gniewu człowieka. Po wstępnym przedstawieniu postawy gniewu człowieka autor ukazał zasadnicze słownictwo w postaci rzeczowników i czasowników, którymi posłużyli się mędrcy Izraela dla oddania tej trudnej rzeczywistości. Następnie w drugiej części artykułu zostały omówione poszczególne sentencje, w których wzmiankowana jest reakcja gniewu. Cechą charakterystyczną Księgi Przysłów jest ukazanie postaw ludzkich paralelnie, stąd każda z sentencji zawiera także sugerowaną postawę, jaką trzeba podjąć, aby nie ulec negatywnej skłonności gniewu i zapalczywości Częstotliwość podejmowanego zagadnienia, rozmaitość kontekstów społecznych, w jakich się pojawia, oraz wielka troska o pozytywną zmianę gniewnej skłonności w człowieku świadczą o wadze i aktualności tematu.

The article is dedicated to analysis of the statements in the Book of Proverbs concerning man’s wrath. After a preliminary depiction of the attitude of man’s wrath, the author presents the basic vocabulary, namely the nouns and verbs used by the sages of Israel to convey that hard reality. In the second part of the article, after unfolding the structure of Proverbs, particular sayings mentioning the human expression of wrath are discussed. A characteristic feature of the Book of Proverbs is depicting human attitudes in parallel, thus each of the sayings is linked to asuggested positive attitude to be embraced, so as not to yield to the negative inclination toward wrath and impulsiveness. The frequency with which the issue is raised, the variety of social contexts where it appears, as well as the great concern for positively changing the tendency of humankind toward wrath – all prove how significant and topical the subject is.