Motyw gwiazdy w Ewangelii według św. Mateusza (2,1-12)

Abstract

Obraz gwiazdy w Ewangelii św. Mateusza był wielokrotnie komentowany przez egzegetów. Dawniejsze wyjaśnienia oparte na astronomicznych zjawiskach tylko w pewnym stopniu mogą przyczynić się do zrozumienia opowiadania. Inne interpretacje wspomina ją o starożytnych wierzeniach o gwieździe ukazującej się podczas narodzin ważnych ludzi, ale i one mogą pełnić funkcję jedynie naukowej hipotezy. Nie rozstrzygając dyskusji na temat historycznego tła wydarzeń opisanych w opowiadaniu Mateusza, warto przyjrzeć się bliżej znaczeniu frazy en tē anatolē. Bogata panorama starotestamentowych tekstów i powiązania między czasownikiem anatellō (LXX) i jego hebrajskim odpowiednikiem zārah ukazują szerszy kontekst i nowe możliwości jej rozumienia. Zaproponowane wyjaśnienie wspiera waga narracyjnej funkcji gwiazdy w opowiadaniu, w którym magowie prowadzeni jej światłem docierają do nowo narodzonego Króla.The star image in the Gospel of Matthew has been repeatedly commented upon by many scholars. Some older interpretations, based on various known astronomical phenom ena, have proved of limited use in terms of understanding the passage. There are some other explanations that depend upon an cient beliefs about stars appearing at the time an important person comes into the world. All these solutions, however, represent no more than scientific or historical hypothesis. Without entering into historical discussions about stars or the beliefs of ancient genera tions in the Middle East, the author of the paper proposes to look afresh at one enig matic phrase in the Matthean story: en tē anatolē. A rich panorama of Old Testament quotations, which serve to connect the verb anatellō (LXX) with its Hebrew equivalent zārah, reveal a wider context and thus some new possibilities for our understanding of the phrase. The author’s explanation is sup ported by an important narrative function of the star within the story, where the magi seeing its light are led to the newborn King.