Bogactwo jako hojność dawania. Analiza lingwistyczno-teologiczna 1Tm 6,17-19

Abstract

Autor artykułu przedstawia analizę lingwistyczno-teologiczną tekstu 1Tm 6,17-19, który jest swego rodzaju „instrukcją” autora Listu na temat postawy chrześcijanin wobec bogactwa. Każdy z trzech wierszy analizowany jest oddzielnie. Autor artykułu zwraca uwagę na fakt, że posiadane bogactwo materialne stanowi dar Boga dla człowieka, uwidaczniający się w potrójnej odpowiedzialności: przed samym sobą, przed społeczeństwem oraz przed Bogiem. Analizowany tekst podkreśla dwa główne elementy bogactwa, wyrażone przez przymiotniki εὐμετάδοτος (hojność ponad miarę) oraz κοινωνικός (społeczny wymiar bogactwa). Bożym zamiarem udzielania człowiekowi dóbr materialnych (bogactwa) jest przede wszystkim czynienie dobra względem innych, także poprzez hojne dzielenie się z innymi swoją majętnością. Na bogactwo winniśmy patrzeć z perspektywy eschatologicznej, która wpływać powinna na teraźniejsze postawy ludzi bogatych. Bogaty człowiek winien pokładać swoją nadzieję nie w tym, co ulotne i tymczasowe, ale w Bogu, który jest trwały i wieczny. To On stanowi źródło wszelkiej obfitości i bogactwa. Bogaci chrześcijanie powinni naśladować Boga w Jego uniwersalnej postawie dzielenia się ze wszystkimi.The author of the article provides a linguistic and theological study of the text from 1Tm 6:17-19, which is a sort of “instruction” offered by the author of the Letter on the Christian attitude towards wealth. Each one of these three verses is analysed separately. The paper draws the reader’s attention to the fact that the material riches owned by a man is a gift from God and brings with itself a threefold accountability: to man, to society and to God. The text under study underlines two main components of wealth which are captured by the adjectives εὐμετάδοτος (generosity beyond measure) and κοινωνικός (the social dimension of wealth). God’s intention for providing men with tangible assets (wealth) is, primarily, doing good to others, also by generous sharing of their possessions. We should perceive wealth from the eschatological point of view which ought to influence the present attitude of wealthy people. A rich man should put his trust not in ephemeral and temporary things but in God who is everlasting and eternal. He is the source of all abundance and wealth. Rich Christians should imitate God in His universal attitude of sharing with everybody.