“Jesus’ school” in the light of biblical theology of vocation

Abstract

Powołanie i formacja uczniów są ściśle związane z działalnością Jezusa. Jedną z pierwszych Jego czynności jest wezwanie uczniów (Mk 1,16-20); z kolei ich przebywanie z Mistrzem, wspólnota losu, wchodzenie w Jego tajemnicę odbywa się w ramach swoistej szkoły, szkoły Jezusa. W niej dokonuje się formacja uczniów, która ma prowadzić z jednej strony do stopniowego odkrywania tożsamości Pana, z drugiej zaś ma pozwolić uczniowi odkryć własną tożsamość. Szczególnym zapisem formacji w takiej szkole jest zapis Ewangelii Marka 8,27-10,52. To swoista szkoła w drodze, Jezus zmierza ku Jerozolimie wprowadzając uczniów w tajemnicę własnego losu i pozwalając im wchodzić w nią na trzech etapach: od odkrycia wyjątkowości Jezusa, poprzez wejście w tajemnicę paschalną, stanowiącą o istocie tej wyjątkowości aż po zjednoczenie z Mistrzem. Szkołą Jezusa prowadzi uczniów do pełnej wspólnoty losu. Spoglądając na to zagadnienie w szerszej perspektywie biblijnej odkrywamy, że powołania i kształtowanie ucznia przed wysłaniem go z misją jest elementem konstytutywnym całej historii zbawienia, która jest w pewnym sensie historią powołań, historią powołanych. Wezwani i ukształtowani przez Boga, będą przewodnikami Jego ludu. Kiedy Jezus powołuje swych uczniów, otwiera zatem kolejny etap tej samej historii: historii powołań, która będzie dalszym ciągiem wielkiej, biblijnej szkoły Boga.