Niektóre aspekty teologii męczeństwa w literaturze wczesnochrześcijańskiej

Abstract

W swojej krótkiej disertacji, bardzo bogatej w cytowane źródła autor ukazuje te aspekty starożytnej teologii martyriologicznej które stanowią fundament dzisiejszej teologii męczeństwa. We wstępie autor ukazuje najpierw ewolucję w czasie pojęcia „MARTYS – MARTYR” podkreślając, że tylko chrześcijaństwo ma swoich męczenników. W osnowie artykułu, wykazuje się, że męczeństwo wczesnochrześcijańskie miało zawsze charakter Chrystologiczny, że Chrystus mieszkał i cierpiał w męczenniku w momencie jego męki. W oczach męczenników męczeństwo oznaczało także pewną „teleiosis”, która jest dopełnieniem i doskonałością, zdefiniowaną później przez Klemensa Aleksandryjskiego. Męczeństwo było ponadto traktowane, jak drugi chrzest, który łączy z Bogiem zaraz po opuszczeniu tego świata, i zawsze posiada ścisły związek z Eucharystią. Na końcu artykułu ukazany jest również kościelny walor męczeństwa: męczennicy są chwałą Kościoła i ukazują jego niezwyciężalną siłę.