80-ТАРІЧНИЦЯ СМЕРТІ РАДЯНСЬКОГО ЗАСЛАНЦЯ КСЬОНДЗА РОМАНА НЄВІТЕЦЬКОГО 1891-1942

Abstract

Urodzony w okresie niewoli narodowej w Wielkopolsce, a wychowany w duchu narodowym i katolickim przez rodziców, Roman Niewitecki zdecydował się realizować powołanie kapłańskie i zakonne u salezjanów. Jego formacja i nauka zostały przerwane mobilizacją do wojska pruskiego po wybuchu I wojny światowej, z której powrócił po przeszło pięciu latach jako inwalida wojenny. Osiągnął upragnione kapłaństwo w 1926 roku święceniami w Turynie. Jego praca kapłańska skupiła się na placówkach dydaktyczno-wychowawczych, głownie na stanowisku przełożonego w Pogrzebieniu na Górnym Śląsku i w Daszawie koło Stryja. W czerwcu 1940 roku został aresztowany przez sowieckie NKWD. Wywieziony do Karelo-Fińskiej Republiki Sowieckiej, półtora roku później zmarł w okropnych warunkach bytowych i pracy w łagrze. Salezjanie dopiero w 1946 roku dowiedzieli się o czasie i miejscu śmierci ks. Romana Niewiteckiego.

Roman Niewitecki, born in Wielkopolska under partitions, and raised in a national and Catholic spirit by parents, decided to pursue a priestly and religious vocation among the Salesians. His formation and education were interrupted by the mobilization to the Prussian army after the outbreak of World War I, from which he returned after more than five years as a war invalid. He was ordained as a priest in 1926 in Turin. He focused on teaching and educational institutions in his ministry, mainly as a supervisor in Pohrebenie in Upper Silesia and Daszawa near Stryj. The NKVD arrested him in June 1940. Deported to the Karelo-Finnish Soviet republic, he died a year and a half later in terrible living and working conditions in a gulag. The Salesians learned about the time and place of Fr Roman Niewitecki’s death only in 1946.