Karol Wojtyła - Papa Giovanni Paolo II - teologo. Motivi emergenti dallo studio delle opere di S. Giovanni della Croce

Abstract

Tematem rozprawy doktorskiej ks. Karola Wojtyły z teologii była wiara w ujęciu św. Jana od Krzyża. Autor, prezentując myśl teologiczną ks. Wojtyły, dziś papieża Jana Pawła II, z okazji odnowienia doktoratu przez Uniwersytet Jagielloński i Papieską Akademię Teologiczną w 50-lecie jego nadania, próbuje odpowiedzieć na pytanie: Co ze studium dzieł hiszpańskiego mistyka i doktora Kościoła zostało podjęte i przetworzone w jego późniejszej twórczości? Szuka odpowiedzi w dwóch kierunkach: formy, metody, stylu uprawiania teologii, oraz charakterystycznego wątku jej treści. Jeśli idzie o element formalny, można widzieć kontynuację metody hiszpańskiego mistyka w odważnej próbie opisania doświadczenia wiary. W wierze duszpasterza, jakim jest ks. Wojtyła, doświadczenie spotkania z Bogiem dużo wyraźniej od początku zapośredniczone jest przez spotkanie z drugim człowiekiem. W spotkaniu zaś z drugim człowiekiem rodzi się u Jana Pawła szczególny rodzaj współmyślenia z doświadczeniem duchowym drugiego człowieka, chęć podarowania w zamian własnego doświadczenia wiary; i jeszcze więcej: pragnienie wymiany doświadczeń, skonfrontowania świadectw — dialog z nim. Pod względem treści teologicznych można zaś skonstatować, iż chrystocentryzm Objawienia, który kiedyś zafascynował Karola Wojtyłę w przeżyciu mistycznym św. Jana od Krzyża, ukazuje się następnie biskupowi krakowskiemu jako świadkowi Vaticanum II w nowej perspektywie: w perspektywie Kościoła i czasu. Jego refleksja nad misterium wiary nie ucieka od próby opisu relacji „ja - my”, relacji eklezjalnej. Na koniec zostaje stwierdzona odpowiedniość treści i formy teologicznej refleksji Papieża: skoro Kościół - wspólnota wiary nie ma innego życia, niż to, którym ją darzy Oblubieniec, a On zjednoczył się jakoś z każdym człowiekiem, to właściwą formą życia wiary i jej zrozumienia - teologii jest wejście w ten sam dynamizm: w zjednoczenie z drugim człowiekiem, które rodzi dialog, wymianę darów - wymianę doświadczeń wiary i dzielenie się namysłem nad nimi.