Perspektiven der Metaphysik nach Heidegger

Abstract

Tym, co chyba najmocniej uderza czytelnika tekstów Martina Heideggera, jest fakt, że tchną one niejako roszczeniem do uznania ich treści za coś, co jest słuszne w sposób bezdyskusyjny. Odnosi się to również do rozwijanej przez Heideggera koncepcji na temat istoty metafizyki. Ona też bowiem zgłasza wyraźnie pretensje do tego, iż pod jej zakres podpadają (jako poszczególne, jednostkowe przykłady) te wszystkie konkretne odmiany metafizyki, jakie kolejno pojawiały się w toku dziejów europejskiej filozofii. Czy jednak to roszczenie odnośnych przemyśleń Heideggera rzeczywiście należy uznać za całkowicie słuszne? Otóż wydaje się, że aby moc tę kwestię zasadnie rozstrzygnąć, należy w tym celu przede wszystkim uważnie przyjrzeć się Heideggerowskiej koncepcji istoty (wszelkiej) metafizyki od strony jej podstawowych założeń. Artykuł niniejszy podejmuje właśnie próbę wyeksplikowania owych założeń oraz oceny - na tej podstawie - zasadności roszczenia tej Heideggerowskiej koncepcji istoty metafizyki do uniwersalnej ważności.