Les problèmes essentiels autour des fonctions de la mission canonique dans la structure du pouvoir ecclesial à la lumière du Vatican II

Abstract

Nie stanowi to żadnego odkrycia, że instytucja misji kanonicznej w systemie władzy kościelnej zalicza się do istotnych czynników w całokształcie hierarchicznej struktury władzy w Kościele. Fakt wypracowania przez sobór watykański II odnowionej koncepcji władzy kościelnej, nade wszystko w jej wymiarze sakramentalnym, wiązał się ściśle z postulatem rewizji innych elementów w tejże władzy, takich jak stosunek władzy Biskupa Rzymu do pozostałych biskupów; i to zarówno na płaszczyźnie wspólnotowo-kolegialnej, jak i indywidualnej. W związku z powyższym, wobec faktu szeroko rozbudowanej doktryny kolegialności, a przede wszystkim wyjaśnienia kwestii: co otrzymuje się w samym akcie konsekracji, wyniknęła pilna potrzeba sprecyzowania takich kluczowych pojęć, jak: zadanie, funkcja - „munus” oraz władza - „potestas” oraz określenia ich wzajemnych relacji i wynikających z tego faktu konsekwencji. Wymienione wyżej konstytutywne elementy władzy kościelnej, jakkolwiek istotne i podstawowe dla pełnienia powierzonej Kościołowi przez Chrystusa misji, wymagają w perspektywie pełnienia władzy przez poszczególne podmioty władzy szczególnej interwencji najwyższej władzy kościelnej, która znajduje swój wyraz w stosowaniu misji kanonicznej. Jest rzeczą znamienną, co - wydaje się - zasługuje na szczególną uwagę, że cały zespół zagadnień, związanych z procesem odnowionej wizji władzy kościelnej, dokonał się już w trakcie prac soboru. Można zatem powiedzieć, że Papieska Komisja Odnowy Kodeksu prawa kanonicznego — w tym ważnym zakresie spraw — otrzymała w zasadzie gotowe rozwiązania głównych problemów z dziedziny władzy kościelnej. W obecnym artykule idzie o przybliżenie w szczególności problematyki funkcji i znaczenia misji kanonicznej na tle odnowionej koncepcji urzędu kościelnego, na przykładzie najważniejszego urzędu apostolskiego, jakim jest urząd biskupa. Niemniej interesującym zajęciem byłoby prześledzenie z bliska procesu kształtowania się norm prawa kanonicznego w odnośnym zakresie spraw, co będzie pewnie przedmiotem dalszego studium autora niniejszych rozważań.