Eklezjologia sponsa Christi – odpowiedź na współczesne kryzysy Kościoła?

Abstract

The Church is the reality of faith that is probably most questioned by the modern world. The Second Vatican Council, referring to the biblical images of the Church, did not indicate any particular type of ecclesiology as guiding. In the article, the author examines the ecclesiology of sponsa Christi, a topic not so often discussed in contemporary theology. It points to its abundant biblical and patristic roots. He proposes this type of ecclesiology as the implementation of conciliar ecclesiology (return to biblical and patristic sources) and as help in overcoming the crises of Christian identity (sacrament of marriage, sacrament of Holy Orders, lack of eschatological thinking, understanding of sin).

Kościół jest tą rzeczywistością wiary, która chyba najmocniej bywa interpelowana przez współczesny świat. Sobór Watykański II, nawiązując do biblijnych obrazów Kościoła, nie wskazał żadnego typu eklezjologii jako przewodniego. Autor bada w artykule eklezjologię sponsa Christi, temat mało podejmowany we współczesnej teologii. Wskazuje na jego bogactwo biblijne i patrystyczne. Proponuje ten typ eklezjologii jako realizację eklezjologii soborowej (powrót do źródeł biblijnych i patrystycznych) oraz jako pomoc w przezwyciężeniu kryzysów tożsamości chrześcijanina (sakrament małżeństwa, sakrament święceń, brak myślenie eschatologicznego, rozumienie grzechu).