Wpływ teologii ludu na magisterium homiletyczne papieża Franciszka

Abstract

After the Second Vatican Council, the theology of the people appeared in Argentina. The task of the Argentinian theologians was to help the Church in Latin America to carry out a pastoral renewal taking into account the local cultural and religious context. Pope Francis, for whom the primary mission of the Church is to proclaim the Gospel, refers to this theological and pastoral concept in his universal teaching. In fulfilling her mission, the Church must refer to the experience of people and take into account all their needs. People themselves should be seen as the subjects of the proclamation of the word of God, because they constantly participate in dialogue with God, allow Him to shape their lives and contribute to strengthening the faith of the Church. Pope Francis, who devotes in his Exhortation Evangelii Gaudium a lot of attention to the issue of preparing and delivering the homily, shows how the life and faith of God’s people inspire the content of preaching, influence the homilist’s approach to the audience and help him speak in a language that is close and understandable to the addressees of the ministry of the word.

Po Soborze Watykańskim II w Argentynie pojawiła się teologia ludu, której zadaniem było pomóc Kościołowi w Ameryce Południowej dokonać odnowy duszpasterskiej z uwzględnieniem lokalnego kontekstu kulturowo-religijnego. Do tej koncepcji teologiczno-pastoralnej odwołuje się w swoim nauczaniu powszechnym papież Franciszek, dla którego podstawowym zadaniem Kościoła jest głoszenie Ewangelii. W wypełnianiu swojej misji Kościół musi sięgać do doświadczenia ludu i mieć na uwadze wszystkie jego potrzeby. Sam lud winien być postrzegany jako podmiot głoszenia słowa Bożego, gdyż nieustannie uczestniczy w dialogu z Bogiem, pozwala Mu kształtować swoje życie i przyczynia się do umocnienia wiary Kościoła. Papież Franciszek, który w swojej adhortacji Evangelii gaudium wiele uwagi poświęca kwestii przygotowania i wygłoszenia homilii, pokazuje jak życie i wiara ludu Bożego inspirują treść przepowiadania, wpływają na sposób podejścia homilisty do słuchaczy i pomagają mu przemawiać językiem bliskim i zrozumiałym dla adresatów posługi słowa.