Wybawienie od „malum” przez artystyczne ukwiecenie zła

Abstract

Since Jesus taught his disciples to pray our Father, Christians have begged and beg the „Father” in heaven to save them from evil. The range of Greek and Latin wording of the seventh request Our Father should be borne in mind when – starting from her – we want to look at the so-called literature. This may prove fruitful, because modem literature in the handling of „malum” in all its phenomenal forms has followed a different path than the way of prayer for salvation. It is a way of confirming and justifying (not embellishing) evil and unhappiness in order to use the Latin word „malum”, the way of appeasing evil (Malitätsbonisierung) and the flowering of evil (Malitätsflorisierung). The author of the article points out that the concept of „provoking evil” was developed by the philosopher Od Marquard, describing himself as a „transcendental fiction” in a work entitled: Entlastungen: Theodizeemotive in der neuzeitlichen Philosophie, which appeared in 1984.

Od kiedy Jezus nauczył uczniów modlić się Ojcze nasz, chrześcijanie błagali i błagają „Ojca” w niebie, aby wybawił ich od złego. Zasięg greckiego i łacińskiego sformułowania siódmej prośby Ojcze nasz należy mieć na uwadze, kiedy – wychodząc od niej – chcemy spojrzeć na tzw. literaturę piękną. Może to okazać się owocne, gdyż literatura nowoczesna w obchodzeniu się z „malum” w jego wszelkich postaciach zjawiskowych, przeszła inną drogę niż droga modlitwy o wybawienie. Jest to droga potwierdzenia i usprawiedliwienia (nie upiększenia) zła i nieszczęścia, aby skorzystać z łacińskiego słowa „malum”, droga udobrzenia zła (Malitätsbonisierung) i ukwiecenia zła (Malitätsflorisierung). Autor artykułu zwraca uwagę, że pojęcie „udobrzenia zła” zostało wypracowane przez filozofa Oda Marquarda, określającego siebie jako „transcendentalnego beletrystę” w pracy zatytułowanej: Entlastungen: Theodizeemotive in der neuzeitlichen Philosophie, która ukazała się w roku 1984.