Teologia wniesienia darów w liturgii bizantyjskiej na przykładzie obrzędów Wielkiego Wejścia

Abstract

Eastern liturgy, full of symbolic and allegorical interpretations, is a mystery that wants to go beyond time and enter into eternity. Therefore, looking at the apparently simple rite of the Great Entrance, it is far from being merely a technical offering of material gifts that will later be consecrated, but a deep theological and symbolic rite. The discovery of this beauty requires reading the language of symbols, so this article is intended to bring closer the symbolic and mystical meaning of the Great Entrance, showing the theology of bringing the gifts in the Byzantine liturgy.

Liturgia wschodnia, pełna bogactwa symboli i alegorycznych interpretacji, jest misterium, które chce wychodzić poza ramy czasu i wchodzić w wieczność. Dlatego wyglądający na pozornie prosty obrzęd Wielkiego Wejścia jest daleki od bycia tylko technicznym wniesieniem materialnych darów, które zostaną później konsekrowane, lecz jest obrzędem głęboko teologicznym i symbolicznym. Odkrycie tego piękna wymaga odczytania języka symboli, dlatego artykuł ten ma za zadanie przybliżyć symboliczno-mistagogiczne znaczenie Wielkiego Wejścia, wskazując na teologię wniesienia darów w liturgii bizantyjskiej.