Seneka Młodszy o bogactwie

Abstract

Lucjusz Anneusz Seneka, zwany Młodszym lub filozofem, żył w trudnych czasach I wieku n. e. i był zaangażowany w politykę, zwłaszcza za panowania Nerona, swego wychowanka. Należy do najwybitniejszych filozofów starożytnego Rzymu, do szkoły stoickiej (nurtu eklektycznego, chętnie odwoływał się do Platona czy Epikura). Wzywał do zajmowania się filozofią, to jest do zdobywania cnoty (przy pomocy bóstw), która pośród trudów życia daje jako jedyna szczęście i zabezpiecza przed zmiennymi kolejami losu. Mądrość jest w życiu najważniejsza, nie zaś bogactwo (przy czym sam Seneka był bardzo bogatym człowiekiem). Postulował, by mędrzec nie tyle zawsze szedł tym samym krokiem, ile, by szedł tą samą drogą.

Lucius Annaeus Seneca, called the Younger or Philosopher. Seneca lived during difficult times and he was engaged in politics during the reign of his disciple, Cesar Nero. He was very rich man and one of the greatest philosophers of ancient Rome. Seneca was an eclectic, advancing stoic doctrine, which appealed to other trends of Greek philosophy, for ex. to Plato or Epicure. He claims that we have to learn virtues. However in this case we have the help of God, who gives us the intellect when we are born. Seneca reminds, that the life is not easy and only the indications of the philosophy concerning virtue preserve from the unjust fortune. However, keeping human weakness in mind, he postulates that a sage should strut not only with the same steps but always the same way. Be happy means be wise, not be rich.