Światłość Bożego mieszkania według pism qumrańskich w kontekście tradycji biblijnej i apokryficznej

Abstract

Artykuł ukazuje sposób, w jaki obraz światła jest używany do opisania Bożego mieszkania w pismach pochodzących ze wspólnoty qumrańskiej. Pierwsza jego część kreśli tło zawarte w Biblii Hebrajskiej, pozwalające zrozumieć fundament, na którym była budowana teologia judaizmu drugiej świątyni. Druga część analizuje najważniejsze teksty niekanoniczne, które silnie oddziaływały na teologię wspólnoty z Qumran: 1 Księgę Henocha oraz Księgę Jubileuszów. Ostatnia część analizuje teksty pochodzące znad Morza Martwego, opisujące światłość Bożego mieszkania: Pieśni Ofiary Szabatowej, Błogosławieństwa i przekleństwa, Pieśń Mędrca oraz Dzieła Boże. Wskazane są również przykłady nawiązań o charakterze eschatologicznym w innych tekstach wspólnoty. Światło użyte do opisu miejsca przebywania Boga podkreśla przede wszystkim doskonałość niebiańskiego pałacu oraz niedostępność Stwórcy dla człowieka w czasie jego ziemskiego życia.

The article explores the ways in which the writings of the Qumran community use the metaphor of light to describe God’s dwelling. The first part outlines the background contained in the Hebrew Bible, which permits an understanding of the theological foundations of Judaism in the Second Temple period. The second part considers the two important non-canonical texts of greatest importance to the Qumran community, namely First Book of Enoch and Book of Jubilees. The last part analyses the four Qumran sectarian works which employ the “light of God’s dwelling” imagery: Songs of Sabbath Sacrifice, Blessings and Curses, Songs of the Maskil and Works of God. Also examined are examples of the broader eschatological use of light in other texts of the community. Light, when used to describe God’s dwelling, emphasises the perfection of a heavenly palace and the unapproachability of the Creator by the man during his earthly lifetime.