Wiara chrześcijańska między kulturą a świadectwem

Abstract

By making himself flesh the Word of God became cultural but does not rule out any specific culture. As a result, faith is always coping with unbelief as well as other beliefs. In such dialogue, Christian testimony does not bear on the „last ends” (the hereafter, the good, true and beautiful) only, and also the ,,previous-but-last” ones (hardships, suffering and death).

Słowo Boże stając się ciałem, stało się częścią cywilizacji, nie wykluczając przy tym jednak żadnej konkretnej kultury. Konsekwencją tego jest fakt, że wiara zawsze zderza się z niewiarą, a także z innymi wierzeniami. W takim dialogu świadectwo chrześcijańskie nie odnosi się tylko do „rzeczy ostatecznych” (zaświatów, dobra, prawdy i piękna), ale także do tych „przedostatecznych” (trudów, cierpienia i śmierci).