Miejsce apologetyki w nowej ewangelizacji

Abstract

The article raises the issue of the role of contemporary apologetics for the new evangelization. Its main task today is to show the revelation and the faith as a proposal for something radically new in both existential and social terms. It should highlight the two poles of faith: its reasonable character as subject of understanding, while it is also agreed to share in the mystery of the Incarnated Word and man himself. The truth of faith is not opposed to the truth of reason. Apologetics must recall the historicity of Jesus and the category of mystery. The new evangelization is the Church’s mission open to man and the human element, which is the carrier of the Good News. According to the author, today’s problem is not that of atheism, but of the ignorance of God. The policy programme of St. Peter (Acts 2: 22-24.33.37-40) can therefore become a leitmotif of the New Evangelization, whose aim is to re-invite to faith in Jesus Christ and to the transformation of life. The author calls the baptized of today «the illiterate of faith», because their consciousness has been «mined» by secularism so that their vision of life has nothing to do with faith and Christian values. Contemporary secularism has managed to inculcate in the faithful a view that their faith should be merely a personal opinion and limited only to what is private. Christianity in the West, according to the author, is not treated on an equal footing with other religions; it is discriminated against and ridiculed as a factor inhibiting the development of society. Apologetics must respond to provocations with positive arguments in order to indicate what faith brought to culture and civilization. The author sets two main goals of apologetics: the development of ideas, which will reconstruct the Christian identity of various European traditions in order to find their role in the Church and society. And the second overarching goal is to create a space for dialogue with contemporary man deprived of faith. Art can become one of these areas, which may introduce the beauty of the faith into a new world.Artykuł porusza problematykę roli współczesnej apologetyki w nowej ewangelizacji. Jej podstawowym zadaniem dziś jest ukazanie objawienia i wiary, jako propozycji czegoś radykalnie nowego w wymiarze zarówno egzystencjalnym jak i społecznym. Należy wskazać na dwa bieguny wiary: ma ona charakter racjonalny i podlega rozumieniu, a jednocześnie jest też zgodą na udział w tajemnicy, jaką jest Słowo Wcielone oraz sam człowiek. Prawda wiary nie przeciwstawia się prawdzie rozumu. Apologetyka musi przypomnieć o historyczności Jezusa oraz o kategorii tajemnicy. Nowa ewangelizacja to misja Kościoła otwartego na człowieka i na element ludzki, który jest nośnikiem Dobrej Nowiny. Według autora nie jest dziś problemem ateizm, ale nieznajomość Boga. Dlatego mowa programowa świętego Piotra (Dz 2,22-24.33.37-40) może stać się motywem przewodnim Nowej Ewangelizacji, której celem będzie, by na nowo zaprosić do wiary w Jezusa Chrystusa i przemiany życia. Autor nazywa współczesnych ochrzczonych „analfabetami wiary”, gdyż ich świadomość została „zaminowana” przez sekularyzm tak, że ich wizja życia nie ma nic wspólnego z wiarą i wartościami chrześcijańskimi. Współczesnemu sekularyzmowi udało się zaszczepić w wierzących pogląd, iż ich wiara powinna mieć charakter jedynie osobistej opinii i być ograniczoną wyłącznie do tego, co prywatne. Chrześcijaństwo na zachodzie, zdaniem autora, nie jest traktowane na równi z innymi religiami, jest dyskryminowane i ośmieszane, jako czynnik hamujący rozwój społeczeństwa. Apologetyka musi odpowiedzieć na prowokacje używając pozytywnych argumentów, by wskazać, co wiara wniosła do kultury i cywilizacji. Autor wyznacza dwa główne cele apologetyki: wypracowanie idei, która pozwoli zrekonstruować tożsamość chrześcijańską różnych tradycji europejskich, aby mogły odnaleźć swoją rolę w Kościele i społeczeństwie. Zaś drugi nadrzędny cel, to stworzyć przestrzeń dialogu ze współczesnym człowiekiem pozbawionym wiary. Jednym z takich obszarów stać się może sztuka, która wprowadzałaby w nowy świat piękna wiary.