Teologia Wielkiego Piątku w ujęciu Wacława Hryniewicza OMI

Abstract

Teologia Wielkiego Piątku w ujęciu Wacława Hryniewicza OMI jest składową szerokiego zagadnienia teologii paschalnej. W swoich rozważaniach, nawiązując do tradycji Kościoła Wschodniego, łączy wielkopiątkowy dramat z kenozą Syna Bożego zapoczątkowaną w akcie Wcielenia. Jezus Chrystus narodził się bowiem po to, by umrzeć i w ten sposób przeprowadzić zagubioną ludzkość ze strachu i grozy śmierci do nadziei nowego życia. Kolejnymi ważnymi elementami teologii lubelskiego ekumenisty są moment opuszczenia Jezusa w Getsemani oraz znak krzyża, będący sam w sobie rzeczywistością zbawczą. Wpatrzony w ikonę Ukrzyżowanego Hryniewicz widzi w Nim od razu żyjącego i zmartwychwstałego Króla, ponieważ nie sposób oddzielić misterium Wielkiego Piątku od całości wydarzenia Paschy.The theology of Good Friday according to WaclawHryniewicz OMI is a component of a broad issue of Paschal theology. In his deliberations, referring to the tradition of the Eastern Church, he combines the Good Friday drama with the kenosis of the Son of God initiated in the act of the Incarnation. For Jesus Christ was bom to die and thus lead a lost humanity out of fear and the dread of death to the hope of a new life.Other important elements of the theology of the Lublin ecumenist are the moment of leaving Jesus in Gethsemane and the sign of the cross, which is in itself a saving reality.Staring at the icon of the Crucified, Hryniewicz sees Him as a living and risen King, because it is impossible to separate the mystery of Good Friday from the entire Passover event.